The Unexpected Plan

Chapter One

AN: Hi guys so I was asked kung ano daw ba ang tawag sa series na ito, naisip ko since so far ay emotionally unavailable ang mga lalaki sa naunang dalawang story ay baka pangalanan ko na lang ng The Emotionally Unavailable Men Series, 😂 kidding aside. We're now on another story, love story ni Architect Rodney at ni Stephanie, some parts of this book ay hinugot ko from true to life story both the character of the girl and the guy but only small portions lang the rest ay bunga na lamang ng aking imahinasyon. Hope you enjoy this one dear readers🧡

©️Copywrite Notice:

No part of this book may be reproduced, distributed, in any form or any means including electronic or mechanical methods without the prior written permission from the Author.

Warning:

This is not proofread you will encounter typographical and grammatical errors. The story is written in first person point of view and there are some scenes and languages that are for 🔞➕ matured readers only.

ILANG oras na akong nag mamaneho at base sa app mula sa cellphone ko na naka kabit sa phone holder sa may dashboard ay nasa Tiaong Quezon na ako, kanina ay nadaanan ko din ang welcome arc na nag sasabing nasa naturang lugar na nga ako. Maya-maya ay kailangan kong huminto para mag stop over, pag sipat ko sa oras ay alas nuwebe na pala ng gabi kaya pala medyo kumakalam na ang sikmura ko. First time na mag long distance drive ako at ngayon palang ay gusto ko nang pag sisihan ang desisyon ko na ito sa buhay, napaka layo ng lugar na gusto kong puntahan at umaangal na ang puwetan ko dahil sa ilang oras na kaka upo kaya lang ay ngayon pa ba mag babago ang isipan ko kung kelan mahaba haba na din ang byinahe ko. Nang maka kita ng maayos ayos na kainan ay inihinto ko ang sasakyan saka bumaba. Nag order ng makakain saka pumuwesto sa isang lamesa sa may sulok, hindi masyadong matao sa kainan na yun kumpara sa mga nadaanan kong bus stop na napaka rami ng pasaherong kumakain. Bagamat nakaka pagod ang byahe ay napag tanto ko na enjoy din pala ang mag joy ride mag isa, bicol pa ang destinasyon ko unang beses lang din ako na mapapadpad sa lugar na yun. Isang araw ay natagpuan ko ang sariling ume-emote sa kuwarto ko at inaatake ng lungkot, krumayola at saka nag self pity ang dahilan ay ang breakup namin ng boyfriend este-ex boyfriend ko ng apat na taon na si Chuck. Inabot ng four years bago ako matauhan at ma-realize na nag sayang lamang pala ako ng mga taon kasama ang gagong yun, at first ay sobrang inlababo si ate give na give. Lahat ng plano ko sa buhay ay kino-consider ko sya, naka mindset na rin sakin na sya na ang lalaking mapapangasawa ko at makaka tuwang sa pag taguyod ng isang pamilya. Para sakin ay sya na nga ang the one, pinaka unang lalaki na talagang itinuring ko na totoong boyfriend at una din na naging legal sa pamilya ko. Nag karoon ako ng mga kunwaring jowa isa noong high school at isa din sa college at kay Chuck lang talaga ako na inlove ng todo-todo, our love was passionate and intense at puno din ng drama, na discover ko na marami pala kaming pagkaka iba sa ugali at paniniwala sa buhay pero dahil mahal ko sya ay naging bulag at bingi ako sa lahat ng yun kaya madalas din kaming mag talo pero palagi namang nagkaka bati agad, kapag okay kami at walang bangayang nangyayari ay sobrang saya naman at talagang halos langgamin kami sa ka sweet-an yung tipong kung may makaka kita man samin ay masusuya. One moment he's the man of my dreams and the next he's my worstest nightmare, controlling si Chuck at demanding sa relasyon namin at ako pa mismo ang nag bibigay ng excuse sa sarili ko mismo at sa ibang tao sa behaviour nya at later on in the relationship I realized that he gaslighted and manipulated me, he made me questioned my reality madalas ay ini-invalidate nya ang mga nararamdaman ko kapag nag o-open up ako ng feelings ko sakanya natagpuan ko ang sarili ko na sobrang drained kapag nag aaway kami. Loving him became diffucult like a task pero sa kabila ng mga pangyayari ay ginusto ko pa din na mauwi kami sa kasalan ang tanga lang din. Napapag usapan namin ang tungkol sa pag lagay sa tahimik at tahasan ako sa pag sasabi na gustong gusto ko na talagang mag asawa, tapos yung isa naman mangangako ng kung anu ano pero minsan ay hindi ko naman nakitaan na umaaksyon hindi ko alam kung G na G lang ba talaga ako at nagpapa dala na din sa pressure ng mga tao sa paligid dahil nasa marrying age na kami pareho, twenty nine ako at sya naman ay thirty four na. Gusto ko kasi na ma-enjoy namin pareho ang pagkaka roon ng anak pero si lalaki ay nakikitaan ko na puro lang kuda dahil siguro sa alam nya na yun ang gusto kong marinig at gusto nya na mag stay ako pero ang totoo ay wala naman talaga syang balak, mas naging worst ang pag aaway namin at nalamatan ng nalamatan hanggang sa napagod kami pareho at tinanggap na kailangan na talaga naming mag hiwalay ayaw pa sana nya na mag break kami ang kaso ay ayoko na talaga it's not healthy anymore kaya heto ako ngayon at nag pasyang bumiyahe ng napaka layo, malayo sa Maynila para iwan lahat ng mga bagay na nag du-dulot ng stress sakin isama na ang trabaho at problema na din sa pamilya. It's been three months mula nang mag hiwalay kami ng ex ko at kung inaakala ng iba na mas madali sa side ng nakipag break na makapag move on ay nagkaka mali sila, we are just the one who is strong enough para tapusin ang isang toxic na relasyon pero hindi ibig sabihin na we love the other person less. Ilang linggo kong iniyakan ang nangyari at linabanan ang lungkot at urge para kontakin sya ngunit kapag naiisip ko ang mga ginawa nya sakin ay natatauhan ako at naiisip na tama nga ang pinili kong desisyon, wala akong ibang choice kundi ang mag move forward sa buhay.