The Unexpected Plan

Chapter Eight

A/N: Just a tidbit itong conversation na to ni Rod and Tepay is a real life conversation that I had with a guy that I briefly know in the past. Syempre may mga binago lang ako but he is the inspiration of Rodney's character in this story. He's wayyy older than me. Sayang cute sya hindi nagka roon ng chance😂

"Why are you crying?"

Dali daling pinunasan ko ang sariling luha, hindi ko na namalayan na tumutulo na pala yun habang nakikinig ako kay Rod.

Nakaka hiya!

"W-wala ano, pawisin talaga yung mata ko"

Sinabayan ko pa yun ng tawa, para tuloy akong ewan. Masyado ko lang sigurong ramdam yung pain na pinag daanan ni Rod, medyo relate ako. Mas worst nga lang yung kanya.

"You don't have to feel sorry for me Stephanie, if there's one thing na pinag pasalamat ko sa nangyari is that I've worked hard and made my business successful. Wala, naging outlet ko yung pagta trabaho, I became workaholic. Nag bunga naman lahat ng hirap ko"

He said and tapped his hand lightly on my head, it's a sweet gesture at ang boses nya ay magaan na parang pinapa gaan din ang loob ko. Baliktad pa yata dahil ako pa ngayon ang kino-comfort nya.

"Pasensya na, naging emosyonal pa ako. Masyado ko yatang in-emerse yung sarili ko dun sa lovestory mo. Baka isipin mong napaka arte ko"

"No it's okay"

Sabi nya na nginitian pa ako, how could she even think about leaving this kind of man? Parang nag laho ang first impression ko sakanyang mayabang at napalitan ng Rodney na isang lalaki na tapat mag mahal. He's tough on the outside and soft on the inside. Napaka kisig din nyang tingnan while he's smiling at me like that

"H-hindi na sya nag reach out sayo ever?"

Tanong ko, mukhang walang balak mag salita si Rod at nagka titigan nalang kaming dalawa. Natatakot ako kung ano ang mga susunod na mangyayari kung hindi ako gagawa ng paraan para mag laho ang ka magic-an na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko rin alam kung naramdaman nya rin yun. Nakita ko kung paanong napa buntong hininga si Rodney bago nag salita

"She did, after five months. Kung kelan tinanggap ko nang wala na talaga sya sa buhay ko. She wanted to push through with the wedding"

The nerve of that woman!

"At nag kita pa kayo?"

"Oo pumayag akong makipag kita kasi marami din akong gustong malaman at gustong itanong sakanya and I want to see if we can still salvage what we have"

"Pagkatapos ng ginawa nya willing kapa rin na ayusin ang relasyon ninyo?"

Hindi makapaniwala kong tanong

"Hindi ko inalis sa sarili ko ang posibilidad na yun, I still love her. Pero nung magka usap na kami I knew right at that moment that were not the same person anymore. Mahal mo yung tao pero alam mong hindi nyo na mababalik yung dati na kayo, she got mad at me nung hindi ako pumayag sa gusto nya na ituloy namin ang kasal"

"At sya pa talaga ang may ganang magalit, tama ang naging desisyon mo na hindi kana nakipag ayos sakanya at hindi natuloy ang kasal ninyo in the first place she's too self centered and selfish. Hindi din siguro nya in-expect na tatanggihan mo sya dahil sinanay mo sya na sunud-sunuran kalang sa gusto nya. Pinalaki syang spoiled ng mga magulang nya and you also spoil her in the relationship that's why she's taking you for granted"

"Alam ko naman, you're right na spoil ko nga sya but she's not that bad kung yun ang impression na nabigay ko. Alam kong may pagka childish sya pero marami din syang katangian na gugustuhin ng isang lalaki sa isang babae. But yeah I realized that I can't live with her childish attitude for the rest of my life. Maybe I was saved dahil sa nangyaring yun at mas maigi nang pinakita nya ang totoong sya bago paman kami magpa kasal"