Doğanın Efendisi Vanessa Stark

12.Bölüm

                                   *2008*
Vanessa odasında ki küçük masada oturuyordu ve boyama kitabı boyuyordu. Çizgilerin dışına taşırmadan mükemmel yapıyordu. Kütüphaneden yaşına olağanca ağır gelecek bir kitap istemişti "Savaş ve Barış-Tolstoy" istemişti ama Pepper yaşına uymayacağını ve ağır olduğunu söyleyince Vanessa boyama
Kitabı almak zorunda kalmıştı. Vanessa boyama kalemlerinden ellerine bulaşan boyaları yıkamak için banyoya gitti. Lavaboya boyu yetmeyen Vanessa kenarda ki Tabureyi lavabonun önüne taşıdı. Üstünde pembe bir tulum elbise ve beyaz bir tişört vardı. Elbise tulumun altında kahverengi sandaletleri ile çok şirindi. İki yandan kuyruk olan kahverengi saçları sıkıca toplanmıştı. Vanessa uzun kollu tişörtünü dirseğine kadar sıyırdı Ellerini suyun altına soktuğunda soğuk sudan direkt ellerini çekti. Suya sadece parmağını soktuğunda soğuk sudan eser yoktu, ılık bir su akıyordu..
"Vay canına eyi değisim bu (Vay canına iyi değişim bu)" ellerini suda yıkarak geri çekti. Küçük tabureden atlayarak beyaz havluya ellerini sildi. Odasına geri döndü ve yatağına çıktı. Yukarı rafta durun bebeğine zıplayarak ulaşmaya çalışıyordu, hesaba katmadığı şey beyaz minderdi. Vanessa beyaz mindere takılıp yere düştü.başını sertçe vurunca başı çoktan kanamaya başlamıştı. Vanessa gözlerinin acıyla dolduğunu hissetti. Minik parmaklarını hafifçe başının kenarına değdirdi. Vanessa yerden kalktı ve odasından çıktı, hala ağlıyordu. Ama şiddetli ağlamıyordu. Vanessa laboratuvarın kapısına geldi,şifreyi bilmiyordu.Cam kapıyı tıklattığında Tony masasından kafasını kapıya çevirdi, elinde ki tornavidayı masaya fırlattı ve kapıya koştu. Cam kapıyı açtı ve Vanessa'yı kucağına aldı. Vanessa başının kanayan tarafını tutunca başının kanadığı belli olmuyordu.
"Bebeğim neden ağlıyorsun?" Vanessa küçül elini başından çektiğinde Tony iki gözünüde bunu görmek istemez gibi kapattı.
"Açıyo baba (Acıyor baba)" Tony gözlerini açtı kaşlarını çattı.
"Ne oldu oraya tatlım?"
"Bebeğimi alçaktım ama düstüm (Bebeğimi alacaktım ama düştüm)" Tony gülümseyerek Vanessa'nın alnını öptü.
"Tamam gidelim ve pansuman yapalım, geçicek tatlım."
Tony küçük kızını motive ettiğinde Vanessa küçük elleriyle gözyaşlarını sildi.
Tony küçük kızını sandalyeye oturttu ve laboratuvardan çıktı. Vanessa sandalyeden kalktı ve masada duran demir kolun yanına gitti.
"Baban ne yapıyo?" Vanessa demir kolu zorda olsa eline aldı. Zırhın parçası olduğunu anlamıştı. Vanessa babasını gelmeyince laboratuvardan çıktı. Mutfaktan gelen sesler ile beraber oraya gitti.
"Lanet su ne zaman ısınmayı düşünüyorsun?!" Vanessa babasının yanına musluğa gitti.
"Baba neyi bekiyorsun acıyor (Baba neyi bekliyorsun acıyor)" Tony Vanessa'yı kucağına aldı ve tezgaha oturttu.
"Suyun ısınmasını bekliyorum bebeğim yüzünde ki kanı temizlerken üşümeni istemiyorum." Vanessa küçük parmağını suyun altına soktu.
"Artık ışındı (Artık ısındı)" Tony kaşlarını çattı ve elini suyun altına soktu, evet su sıcaktı.
"Sen ne yaptın Vanessa?" Vanessa başını önüne eğdi.
"Yukarıda elleyimi yıyarken de aynışı oldu paymağımı koyunca ışındı (Yukarıda ellerimi yıkarken de aynısı oldu parmağımı koyunca ısındı)" Tony kızını telaşlandırmak istemiyordu. O daha 3,5 yaşındaydı. Tony küçük kızın çenesinden nazikçe tuttu ve yüzüne baktı.
"Tamam sakin ol şimdi pansumanı yapalım." Tony musluğun yanında duran ilk yardım kitini eline aldı. Küçük bir pamuğu eline aldı ve suyun altına tuttu. Kızının kanlı başından akan kuru kanları nazikçe sildi. Bir pamuk daha çıkardı ve üstüne batikon döktü, Vanessa'nın başına hafifçe sürdü. Küçük kız ayaklarını tezgahtan sallıyordu. Tony onun bu haline gülümsedi. Kitten  bir yara bantı çıkardı ve kızının başına yapıştırdı.
"Bitti güzelim." Tony Vanessa'yı kucağına aldı ve küçük kızın başını omzuna yasladı.
"Tamam, uykun var sanırım."
"Hı hı" Tony Vanessa'nın odasına geldi ve onu yatağa yatırdı.
"Baba bana masal anlatıy mısın?"
"Tamam, bir Vanessa varmış uyumuş."
"Ama bu berbat bir masal."
"Hey bu en sevdiğim masal" Vanessa güldü ve Tony'e baktı.
"Baba benimle yatar mışın?"
"Karanlıktan korkmuyorsun değil mi bebeğim?"
"Hayır, seni istiyorum" Tony güldü ve kızının yanına uzandı.
"Seni 3000 kez seviyorum."
"3000 ha ammada çokmuş, bunu daha öncede söylemiştin."
"Çünkü öyle!"
"Tamam bende seni sonsuz kez seviyorum" Tonu Vanessa'nın saçlarının arasına bir öpücük kondurdu.
Evet sizce zamanı ileri almalı mıyım? Yb yarın gelicekk