Ο Εφιάλτης στο Τούνελ: Μέρος δεύτερο

12.

Οι μέρες περνούν γρήγορα για τη Τίφανι, έφτασε κιόλας Πέμπτη. Τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε πως όταν περνάς καλά, χάνεις την αίσθηση του χρόνου.

Είναι πρωί Πέμπτης, οι δάσκαλοι απεργία έχουν και η Τίφανι θα πάει με τη νέα της μαμά στο λούνα πάρκ. Η Χαρίσα της το υποσχέθηκε από τη Δευτέρα, συνεπώς δε μπορούσε να κάνει και αλλιώς.

Η Τίφανι, εκείνη την ημέρα πέρασε πραγματικά και ουσιαστικά καλά. Δεν ήταν διατεθειμένη να επιτρέψει σε κανέναν και σε τίποτα να της στερήσει το χαμόγελο και την τόση ευδαιμονία. Χορέψανε, φάγανε, παίξανε, μα το κυριότερο δημιούργησαν τις πρώτες τους αναμνήσεις. Έτσι, αργά πλέον το βράδυ γύρισαν στο σπίτι και οι δυο εξαντλημένες. Η χαρτορίχτρα ήπιε μισό ποτήρι ουίσκι σε αντίθεση με την κόρη της, η οποία φρέσκια λεμονάδα θέλησε να πιει. Κάπως έτσι έληξε η βραδιά των δυο γυναικών. Διασκεδάζοντας. Η Τίφανι, παραλίγο να ξέχναγε για το σχολείο. Αύριο έπρεπε να πάει στο σχολείο. Έτρεξε γρήγορα στο δωμάτιο και έκλεισε τα μάτια της να κοιμηθεί, όσο ήταν εφικτό δηλαδή, μιας και η Χαρίσα έβλεπε ταινίες τρόμου και οι κραυγές και τα ουρλιαχτά δεν άφηναν τη μικρή κοπέλα να κοιμηθεί.