WHAT IS LOVE?

Chapter 3

Basang basa kami. Umuulan kasi at diba naglakad lang kami papunta rito sa bahay. Kanina nung naglakad kami sa bumubuhos na ulan, nakita kong parang umiiyak si Marko. Ewan ko kung bakit parang nalaman kong umiiyak siya.

Pagdating namin sa bahay tinext ko kagad si Stein na safe lang ako at pagkatapos ko siyang itext pumunta kagad ako sa aking kwarto. Pinalitan ko kagad ang aking damit. Pinahiram ko si Marko ng shirt.

"CUTIEE!" Sigaw ko nung nakita kong sinuot na ni Marko yung shirt ko.

"Ha? Cutie? Seriously?" Tanong niya na nakasmile habang nakataas ang left eyebrow niya.

"Oo. Hahaha. Bagay pala sayo ang color pink no?"

"Oo. Pero alam mo  ba kung ano yung mas bagay sakin?"

"Ano?"

"Ikaw... Bagay ka sakin." Sabi ni Marko. "Pa Fall lines" niya, andyan na naman.  Sweet siya sakin..... Teka teka teka let me rephrase that: Sweet siya HINDI LANG sakin.

"EXCUSE ME, HINDI tayo bagay. Hayop tayo."  Tinarayan ko siya. I rolled my eyes.

"Hayop ka, hayop ako, so ano na? Tayo na?"

"K." I rolled my eyes.

Nagpacute si Marko at sinabing "I only accept "K" from my mom and by the way, sabi ko "Tayo na" tapos sabi mo "K." so, tayo na talaga?"  Sabi niya sabay tawa.

"IN YOUR DREAMS!!!!" Sigaw ko.

"Well, I'm dreaming right now baby" Sabi niya sabay smile tapos kinidlatan niya ako. Pasexy siya ng mukha kahit hindi siya sexy..... Well, maybe he's sexy but not too sexy...... Ewww

"Eww... Anyway, gutom na gutom  na ako."sabi ko habang hinawakan ko ang tiyan ko.

"Nasan ba parents mo at kasambahay niyo?"

"Ahh. Ang parents ko, may date tapos pinauwi ko muna mga........ kasambahay... namin." Sinabi na para bang nahihiya ako.

"Ahh. Diba gutom ka na? Magluto ka dun, gutom na rin ako."

"okay"

Pagkatapos ng conversation namin, dumiretso agad ako sa kusina at sinimulang magluto. Haha. Sa totoo lang, hindi talaga ko marunong magluto pero wala akong choice kasi, 1) alam kong hindi rin marunong magluto si Marko at; 2) Pareho kami dalawang gutom.

Naghanap ako sa ref ng mga pwedeng lutuin. Prinito ko yung isda na ankita ko dun sa ref at nagsaing na rin ng kanin at luto pa kung anong pwede kong magawa.

After an hour, tapos na akong magluto. Tinawag ko kaagad si Marko sa aking kwarto, dun daw kasi siya maghihintay sa akin. Pagkatapos ko siyang tawagin, bumababa naman siya kagad at tumakbo patungo dito sa kusina. Nakita niya ang mga niluto ko. Ngumiti siya na pigil pigil ang tawa.

"Anyare dito?" Sabi niya na nakangiti parin.

"Hindi...kasi....ako........marunong................magluto." Nung sinabi ko yun, bigla siyang tumawa na parang mamamatay na siya  bukas.

"HAHAHAHAHA. Ipagluluto nalang kita ng soup, gusto mo?"

"Marunong ka magluto?"

"Oo. Ako kaya nagluluto sa bahay kapag wala si Mama at Papa, hindi kasi masarap ang luto ng kusinera namin." Sabi niya tapos nagluto na siya kagad.

Ipinagluto niya ako ng soup. Looks like I misunderstood him again. Naghintay ako sa sala. Tinitignan ko siya na magluto. Naaamoy ko yung niluluto niya. Hindi ko talaga inaasahang marunong siya magluto eh kasi naman, galing siya sa mayamang pamilya. Parang kasi siyang prinsipe kung hindi mo siya kilala, pero kapag nakilala mo na siya malalaman ko talaga kunga ano at sino siya.

"ohh, ayan na soup mo, para lang yan sayo mahal na Prinsesa" sabi niya habang nakangiti. Kitang kita ko ngipin niya, amputi puti.

"SALAMAT!" Sagot ko naman sa sinabi niya.

Tinikman ko kagad luto niya. Nako, ansarap sarap!!!!!! Siguro, iha-hire ko siya dito sa bahay as my personal chef.

"UYY, huwag mo na kainin yung niluto ko."

"Bakit?"

"Ito nalang kainin mo. Hati tayo."

"Kailangan koi tong kainin. Niluto mo'to para sakin ehh."

"Hindi naman yan masarap e"

"Natural lang naman sa isang beginner na hindi ma perpekto ang ginagawa. There's always a 'first time' for everyone. And life isn't about being the best, it's about doing your best."

"me so speechless bruh"

"Sige na, kumain ka na."

1:27 Pm

Pagkatapos naming kumain ng lunch sinamahan ko si Marko sa kanilang bahay. Pero nagtaxi na kami ngayon.

"wala talaga akong dala na pera."  Sabi niya.

"Ako na magbabayad." Sabi ko sa kaniya sabay ngiti.

Malayo pa daw bahay niya. Mga 3 hours galing sa bahaPero nagtaxi na kami ngayon.

"wala talaga akong dala na pera."  Sabi niya.

"Ako na magbabayad." Sabi ko sa kaniya sabay ngiti.

Malayo pa daw bahay niya, mga 3 hours galing sa bahay namin. It's his everyday life na bibiyahe especially class days.

Pareho kaming dalawa nasa backseat, siya nasa left side at nasa tabi ko lang siya so nasa right side ako. Binigay ni Marko sakin yung left part ng earphone. Maganda yung kanta. Sumabay si Marko sa kanta, paborito niya ata yun. Habang kumakanta si Marko, dahan dahang pumipikit mga mata ko.