Marko's POV
Pagkatapos namin dun sa playroom ko, pumunta kagad kami sa kitchen at nagluto. Tinuruan ko siya magluto at magsaing ng kanin. Chicken lang yung niluto namin. Andali matuto ni Kate. Hindi niya tinetake note yung mga sinasabi ko pero nasusunod niya talaga iyon.
Kumakain na kami ngayon. Hindi masyadong masarap yung luto niya pero okay lang, kakainin ko parin ito and siya lang yung pwedeng kumain ng luto ko. Hindi ko gustong madisappoint siya sa kanyang sarili, sasabihin ko sa kanya na masarap luto niya.
Habang kumakain kami, naalala ko yung pagkamatay ni Mama at yung pagbasted sakin ni Erika. I hate Flashbacks. Teary eye na naman ako. Nyeta.
Gusto ko nang mag move-on sa kanya. Mahal ko talaga siya. Oo, masakit, mahirap, mahal ko siya. Masakit yung ginawa niya. Mahirap, di madali ang pinag-dadaanan ko ngayon. Mahal ko talaga siya.
"Mark......Mark....Mark.... Marko Castillo!!!!!"
"Ha? Ah? Huhh? Ano?"
"Tulala ka. Anyare?" Tanong ni Kate. Tulala raw ako. Flashbacks here, there, everywhere. Hindi ko na yun gusting maalala. Flashbacks are my worst enemy. It tears me apart. It deteriorates my life. It breaks my heart.
'Flashback' –a trash that will stink anytime, anywhere and sometimes everytime and everywhere. No one can stop it from coming. No one can kill it, because it's immortal.
"Wala wala. Naalala ko lang siya."
"Ahhhhh. Flashbacks huh?"
"Yeah. It kills me." Sabi ko sa kanya.
"Don't worry, you're not the only one"s
Habang nag uusap kami ni Kate, biglang bumukas yung pinto. Tinignan namin ni Kate kung sino yung pumasok.
BINABASA MO ANG
WHAT IS LOVE?
Storie d'amoreNagtanong-tanong ako, sa kung sino-sinong tao. Ang tanong ko: What is love? Sabi nila "Love is a four-lettered word that has only one syllable. It also starts with letter 'L' and ends with the letter 'E' ", "Love is when you can sacrifice, even thou...
