27 - Kaçış

53 39 0
                                    

" Unuttum dersin, herhangi bir yabancının sesi, kokusu, gülüşü ona benzediğinde anlarsın dediklerinin boşa olduğunu.. "

~~~

Düşünmekten nefret ediyordum. Elimde olsa da beynim çıkarıp uzağa fırlatsam diye söyleniyordum her zaman. Normalde gencim ama ruhum, beynim yaşlıydı. Yorgundu. Genç gibi olamıyordum. Şuan arkadaşlarımla veya sevgilimle gezip eğlenmem gerekirken ben sevgilimin annesi bizi tuzağa mı düşürecek diye düşünüyordum veya sevgilim beni bir daha eve kapatacak mı diye. Keşke diyorum her saniye keşke eskisi gibi müzik dinleyip siyah hırkamla birlikte okula gitsem diyordum. Keşke Ayda bana eski sevgilisini anlatsa da bende ona kızsam diyordum. Keşke Barış'la sabahlara kadar bilgisayar oyunu oynasak. Keşke annem makarnayı salçasız yaptı diye üzülsem. Keşke babam sürekli kitap okuduğum için gözlerimin bozulacağını söylese. Keşke..

---

Deniz'in Babası ' Çınar '

Susmak. Bazen insanı korur bazen ise öldürür. Eğer konuşursam o kurtulacak ben ölecektim. Eğer susarsam o ölecek ben kurtulacaktım. Bunca zaman hep hata yaptım. Hep kalp kırdım en çokta onun kalbini. O yüzden susarsam bir kez daha kalp kırmış olacaktım ve bu vicdan azabıyla yaşayamazdım. Susmayacaktım. Konuşacaktım.

- Hayatım.

En büyük hatam da başka bir kadın için gerçek eşimi bırakmak ailemi dağıtmaktı. Bunu anladığım da iş işden geçmişti ve geri dönüşüm yoktu.

- Efendim.

- Kızın neden gelmiş?

- Gelemez mi? Babasıyım sonuçta.

- Babasısın..

- Evet. Noldu?

- Hiç..

Sürekli geçmişimi hatırlatmak zorunda mıydı? Sürekli gerçek bir baba olmadığımı olamadığımı yüzüme vurmak zorunda mıydı?

- Derdin ne senin? Ne ima ediyorsun?

- Baba olduğunu mu düşünüyorsun hala daha?

- Sen anne misin ki?

Ateşe körüklen gittiğim anlardan bir tanesiydi şuan ki an. O insanlara geçmişini hatırlatınca sorun olmuyordu ama ona hatırlatınca dönmüş olan gözü daha da çok dönüyordu.

- Ne dedin?

- Hiç.

- Ne dedin?

- Bir şey demedim.

- Git.

- Ne?

- Git diyorum. Evimden git.

- Tam-

- Sus ve git!

Beni evden çıkarmayan kadın şimdi gitmemi istiyordu. Garip.

Bir şey demeden hızlıca evden çıktım. Aklımda olan şeyi yapmak için Deniz'in evine doğru yola çıktım. Hızlıydım. Korkuyordum. Her an bir şey olacak ve ona diyemeyeceğim diye korkuyordum. Son şansımdı bu.

Denizdeki Yangın (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin