صباح يوم جديد عند امير و نور
نور قبل ما تمشي : استاذ امير
امير : نعم ي نور
نور : هو انا ينفع اطلب طلب
امير : اخلصي ي نور
نور : بص بقا من غير لف و دوران انا عايزه اخد اجازه كام يوم كدا
امير : والله!!! دا ليه أن شاء الله
نور : اصل انا هسافر انا و العيله الكريمه
امير : كريمه دي تبقي امك ي نور
نور : اني اسمها فرح علي فكره .. المهم دلوقتي انا عايزه اخد اجازه
امير : لا مافيش اجازه .. دا انتي شغاله بقالك اربع أيام و عايزه اجازه
نور : علي فكره انا بعرفك بس اني مش هاجي كام يوم مش بستأذنك يعني
و خلصت كلامها و خرجت و هي بتضحك
عند ميرا ف المستشفي
ميرا كانت ف اوضه فارس : استاذ فارس .. انا كتبت لحضرتك خروج تقدر تخرج
فارس : تمام .. هم اهلي برا
ميرا : ايوا
ميرا خرجت من اوضه فارس و راحت مكتب المدير عشان تاخد اجازه و اخدتها بحجه أن مامتها و باباها تعبانين
و روحت ميرا بيتها و نور راحت
عند فرح و سليم
نور : انا جيت ي جماعه
ريان : تعالي ي نور عشان هنفاتح امك و ابوكي ف الموضوع
سليم : موضوع اي
أسر : احنا اتفقنا مع عمو بدر و عمو يحيي أننا هنسافر بكرا
فرح : اي ي ولا اي الاحترام دا .. عمو بدر و عمو يحيي .. انت سخن ي حبيبي و الحادثه مقصره عليك
أسر : ما تزعليش نفسك ي ستي .. اتفقنا انا و بيدو و يايا أننا هنسافر بكرا
سليم : اتفقتو لوحدكم كدا
ريان : لا ما هي جت صدفه
نور : اسكتووو .. مش فهد و جويريه أت.....
مكملتش كلامها عشان ريان حط ايدو علي بوقها
ريان بسرعه : فهد و جويريه اتخانقو ايوا
فرح : ليه
ريان : هنقولكم بعدين .. المهم دلوقتي احنا هنقوم نحضر الشنط و انتو كمان حضروا شناطكم
سليم : هنسافر فين طيب
أسر : شرم
فرح : طيب تمام
و قامو فعلا و حضرو الشنط و نامو و تاني يوم الصبح راحو لبدر
نور و هي بتخبط : افتحوا ي أهل الدااااار
بدر : ما تهدي ي بت انتي احنا مش واقفين ورا الباب
نور : وسع كدا .. اومال عرايسنا فين
فرح : عرايسكم مين
بدر : اسكتيييي .. مش الواد زين ابني اتقدم لفيروز و فهد اتقدم لجويريه
فرح : بجد .. يعني دا كله حصل و محدش قال لنا
بدر : اديكو عرفتو اهو
نبض : يلا احنا خلصنا كلنا
كلهم ركبو و قسمو نفسهم علي اربع عربيات و كانو كل كام ساعه بيبدلو السواقه
و بعد شويه وصلو لشرم الشيخ و طلعو اوضهم و فضو الشنط و نزلو
أسر : انتو ي شباب مين هينزل البحر
ميرا : بلاش ي أسر انت تعبان
أسر : تعبان اي مانا زي القرد اهو
فهد : تعالي ي واد ي أسر ننزل انا و انت
جويريه و رفعت حاجبها : والله
فهد : خلاص ي أسر معلش بقا
أسر : طب تعالي انت ي زين
زين بص لفيروز و لقاها بتبصله بشر : ما تشوف اي حد سنجل ي عم
ريان : تعالي ي حبيب اخوك تعالي
ريان و أسر نزلو البحر و الباقي قعدو علي الشط
ميرا : حد يجي معايا نروح نتمشي
بدر قام وقف : تعالي ي ميرا
بيان عشان تغيظ بدر : طب تعالي ي زين نتمشي احنا كمان
بدر بضحك : يعني انتي كدا بتغيظيني .. طب ماهو ابنك عادي
بيان : مالكش دعوه .. تعالي ي زين
زين : يلا ي ست الكل
ميرا : يلا ي بدر ي قمر انت
ميرا راحت مع بدر و هم ماشين سمعو صوت حد بينادي علي بدر و بدر لف يشوف مين
بدر : اي دا .. ياسر
ياسر : فينك ي راجل كدا اختفيت مره واحده
بدر : والله موجود بس العيال و كدا
ميرا : اي دا استاذ فارس .. اهلا بحضرتك
