Vegeance (Fearless Woman Series #1)

24

Hindi ako mapakali habang nakasakay ako sa kotse ngayon ni Handrick at papunta kami ngayon sa kanila.

Ngayon ko ulit makita ang Daddy niya. Ang taong hindi niya sinadyang barilin ako. Ang taong pulis na una kong kinamuhian dahil ang tagal nilang dumating noong nangangailangan ako ng tulong.

"Hon, are you okay?"

Napatingin ako kay Handrick ng hawakan niya ang aking kamay. Nag-alala ang kaniyang mukha habang nakatingin sa mga mata ko.

Ibinaling ko ang aking tingin sa labas, narito na pala kami sa tapat ng bahay ng mga magulang niya. Hindi ko mapigilang mapamangha dito dahil ang ganda.

I nodded a little bit at Handrick instead of answering his questioned with a words. I barely talked when I get out of his car.

"Are you sure you're okay?" he asked me again with his face worries.

"I don't—", someone halted my words.

"Ate Sandra!"

I lurched my head a little to follow the voice who owns, it was Raine. She waved her right hand when our eyes met. She smiled at me with her aline teeth. I found myself smiling at her.

"Kuya!" Raine shouted at Handrick while stepping her feet towards him and she gave him an I-miss-you-hug. Handrick smiled at her as he reciprocated her hugs at him.

After she hugged Handrick, she face me. I shocked when she hug me so tight. All I need to do is to hug her too. When I met Handrick's eyes, he smiled at me and mouthed, 'it's okay Hon' then he winked at me. Jerk!

"It's been a month," Raine uttered as she held my hand and squeezed a little on it.

It was true.

Tumaas ng kaunti si Raine at mas lalo itong gumanda. Alam kong maraming lalaki ang pumila sa binibining ito.

"Thanks for the self-defense you taught me Ate Sandra. Some of my nuisance suitors were already taste what you taught me about self-defense, they're so annoying for hell sake! Akala nila ang gwagwapo e' hindi nga marunong sa calculus!" Raine said and exasperated sighs.

I laughed a little while observing her face. Seems like she swallowed a tartest lemon.

"What are you saying Raine? Did you really applied those (talking about self-defense) to your nuisance suitors? Come on, it is okay. You're just their inspiration," said Handrick.

Raine rolled her eyes to Handrick. Sa palagay ni Raine ay kinakampihan ni Handrick ang mga istorbo niyang manliligaw kaya niya inirapan ito.

"Kuya! Someone touched my elbow yesterday so that, I gave him some punch and stepped his foot with my pointed heels. He doesn't walk after," she said with an amusement smile on her face didn't faded.

Burnt!

Handrick was shocked, he can't believe that his cousin really applied what I taught her. And now, the boy can't walk. How pity he is?

"Eherm," someone halted of their arguing.

We looked at the owns of the voice in unison. I saw a woman who has wearing a red wrap dress. That posture, I saw at Handrick's album. All I can say her is the word, gorgeous.

Is she Handrick's mother?

"A blessed evening to you Mom," Handrick greeted at her and he stepped towards her and he gave a quick kissed on her cheek.

Confirmed! That's his mother. My mother-in-law.

"Mom, this is Cassandra Margarette Machite my fiancee."

I don't know how to react of these situations. Handrick's Mom smiled at me when our eyes met.

"Hon, this is my Mom named Isabella," he introduced her Mom at me.

What must I do now? Oh! Crazy Sandra.

"A pleasant evening to you Dean," I greeted at her. Lumapit ako sa kaniya at kinuha ko ang kaniyang malambot na kamay at nagmano. Iyan lang ang magagawa ko sa ngayon. Kung magustuhan na niya ako, kahit noo pa niya ay hahalikan ko bilang greetings.

"Sandra, an adorable girl na baliw na baliw ang aking anak. Umiyak nga noong hindi ka niya makuha," sabi niya dahilan ng paghagalpak nang tawa ni Raine at si Handrick na ngayon ay namumula ang mukha. Agad din itong inaasar ni Raine dahilan upang mas mapula ang kaniyang mukha

Talagang baliw na baliw sa akin 'yan. Lagi na lang kasing bumubuntot sa akin.

Nauna na si Raine sa amin sa loob dahil tutulungan daw niya sa paghanda ng pagkain ang katulong nila Handrick.

Nandito kami sa hapag kainin ngayon. Ang kanilang mesa ay gawa sa thick glass. Kasama naming kumain ngayon ang kanilang katulong. Hindi ko akalain na, isama pala nila sa hapag kainan ang kanilang katulong. Sa iba kasi ay saka na kakain ang mga katulong kapag tapos na ang kanilang pinagsisilbihan tulad ng sa amin, katulong nila Mommy. Napatunayan kong mabuting tao ang mga Moore. Pero hindi ko alam kung saan nagmana si Handrick. Isip bata minsan, may pagkaseloso pa! Tse!

Nakasama ko rin ngayon ang Daddy ni Handrick, si General Danchelo Moore. Isa siyang masiyahin na tao. Siya ang bumaril sa akin noon at hindi ko mapigilang magalit sa kaniya. Ngayon ay nawala iyon dahil ang bait pala niya. Lagi siyang nakangiti habang nagkukwento.

Ngumiti, tumatawa, at nag-aasaran. Iyan ang nasaksihan ko ngayon sa pamilyang Moore habang kumakain.

What if, my parents are still alive? Alam kong ganito rin kami habang kumakain. Pinag-uusapan ang mga masasayang pangyayari.

After we dine, nandito ako ngayon sa veranda ng bahay nila at katabi ko ngayon ang Daddy ni Handrick si General Danchelo Moore. Ang ganda naman ng pangalan niya pang-90's.

"Hija, sana'y mapatawad mo ako na hindi ko nailigtas ang iyong mga magulang," panimula niya.

Matagal ko na siyang napatawad. Inaamin kong hindi ko gusto ang mga pulis dahil sa nangyari noon. Pero narealize kong hindi pala lahat ng pulis ay ganoon. Sa mga panahong iyon ay may operation pa talaga ang Daddy ni Handrick at siya lang ang pinagtitiwalaan ng Commander nila.

"General, okay lang naman po iyon, naiintindihan ko po." sabi ko sa kaniya.

Po? Gumamit ba talaga ako ng 'po'? Sa palagay kong ito, napakagalang ko na plus ang bait ko pa. Tse!

"General? Huwag mo na lang akong tawagin ng ganiyan sa halip ay tawagin mo na lang akong Daddy. Magiging anak din naman kita," sabi niya at may kasamang pangungutya kaya tumawa na lang ako.

"Daddy," sabi ko dahilan ng pagngiti niya.

Marami pa kaming pinag-uusapan tungkol kay Ex-Mayor Simon Santos. Sabi niya sa akin na illegal talaga ang mga gawa nila. Humanga nga siya sa akin dahil ako ang nakapagpatumba kay Simon Santos sa dinarami raw ng kalaban nito.

Napaiktad ako ng biglang may yumakap sa akin mula sa likuran. It was Handrick. Hindi ba siya nahiya sa kaniyang ginagawa ngayon na nakatingin ang kaniyang ama? Tse!

Napatawa na lang si General Danchelo Moore dahil sa ka-PDA-han ng kaniyang anak.

Bumulong sa akin si Handrick dahilan ng pagtaas ng aking dugo ngunit pinipigilan ko lang dahil nasa harap namin si General Danchelo Moore.

"We have a problem about the Ex-Mayor," he whispered.