317 Gün | Saniyeflix

1.gün

İyi okumalar...

Kaan~
Sabah çalan alarmımla beraber uyanmak zorunda kaldım ne diye pazar gününe alarm kurmuştum ki diye düşünerek yatağımdan kalktım banyo'ya dogru yürüdüm ve günlük işlerimi yaptım rutinimi bölen telefon sesiyle banyodan çıktım
Arayan"hürkan'ınki
"Alo"
"Hah uyandınmı premses"
"Yok emre uyanmadım hala uyuyorum"
"Tamam o zaman uyanınca beni geri ararsın"
"Çok komiksin"
"Ne demek kız"
"Sen beni niye aradın"
"Şey ya buğün bulaşılım diye konuştuk sende gelirmisin ben onu sorucaktım"
"Kaçta ve nerde"
"12 de şifacı serpme kahvaltıcıda"
"Peki"

Telefonu hızla kapatıp saatte baktım 11 di daha bir saat vardı ama ben yetişemem diye hızla üstüme saten bir gömlek altıma da yırtık siyah bir kot giydim ve hızla evden çıkıp otobüs durağına yürümeye başladım.5 dakikanın sonunda otobüs geldi bende hızla kartımı basıp boş bir yer varmı diye bakındım gördüğüm ilk yerede oturdum.

Saat 11:30 gelmişti ve ben otobüsten inip emrenin bana attığı konuma yürüdüm mekana varınca aliyi görmemle sırıttım "Ali sadece senmi varsın" "Ahh kaanım" dedi ve ellerini hızla belime doladı "Ali kanka daha 2 gün önce görüştük bir sakin ol" "tamam ya"

Aliyle içeri geçip masaya oturduk 15 dakika sonrasında herkez buradaydı "evett nasılsınızz" dedi emre "İyiyiz bebişim sen" "bende iyiyim bacım" "cıvımayın hemen" diyen hürkanla kıkırdadım "eee bu buluşma fikri nerden çıktı" "Üniversite tercihlerinizi yaptınızmı?" Umut'un dediğiyle küçük bir sesizlik oldu "Ben yaptım" diyede sesizliği hürkan böldü.

Hepimiz zeka küpü olduğumuz için aynı üniversiteye tercih yapmıştık İstanbul Topkapı Üniversitesi İşletme Bölümü.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra hepimiz evlere dağıldık ben eve gidince önce bir duş aldım ardından pijamalarımı giydim,eğer zengin bir kış dizisinde oynasaydım takım elbiseyle de durabilirdim ama ne ben zenginim nede bir kış dizisindeyim.

Televizyon izleken sızıp kalmışım resmen,uyandığımda saat 17:30'tu karnımdan gelen seslerle kendime makarna hazırladım üstüne de sarımsaklığı yoğurt.Yemegimi yerken telefondan gelen bildirim sesiyle telefonumu koltuktan alıp tekrar masaya oturdum

Bitchıs'lar

Hürkanın'ki/
Bişey dicem

Emrenin'ki/
Söyle gülüm

Alinin sew/
Ya ortamı boka döndürmeyinde anlatın

Deli ali/
Haklı

Hürkanın'ki/
Tamam be,şey dicektim bu üni işi beni çok gerdi

Kaan/
Neden lan ayrıca bu grup ismi ne?

Hürkanın'ki/
İsimi ben yapmadım valla

Deli ali/
Ben yaptım gardaş bir sorunmu var

Kaan/
İçinde bulunan son kekoluğunu yaptığına göre,emre anlat bacım ne oldi

Hürkanın'ki/
Şey şimdi ya beni orda eziklerlerse biliyosunuz lisede de böyle olmuştu

Emrenin'ki/
Sana kimse bişey yapamaz ben varım burada

Deli ali/
Ayrıca da biz

Emrenin'ki/
Sana bi bok derseler hemen söyle bize

Hürkanın'ki/
Kendimi bebek gibi hissettim

Kaan/
Bebeksin zaten bu bitchıslar gurpunun bebegisin.

Emre'ye motivasyan gibi gözüken kelimeleri de yazdığımda gözlerime büyük bir agırlık çökmüştü bu yüzden bitirmiş olduğum tabağı tezgahın üstüne koydum ve odama ilerledim komidinin yanındaki şarj aletini prize takıp telefonumu şarj etmeye başladım alarmımı da kurup kendimi yatağa attım.

~♤~

2.gün

Sabahın köründe çalan alarmımla önce küfrettim sonra okul olduğunu hatırlayıp hızla doğruldum ama demir eksikliğim sağ olsun beni yazlız bırakmadı ve gözlerimi karartı derin bir nefes alıp banyo'ya yürüdüm günlük rutinimi tamamlayıp,siyah bir saten gömlek giyip 2 düğmesini açıkta bıraktım altıma da beyaz yırtık kotumu giydim.

Bugüne özel hürkan'ın arabasıyla okula gittik cam kenarı
(Üni de nasıl bir sınıf düzeni var bilmiorum o yüzden normal sıraların bir tık zenginleşmiş hali gibi düşünebilirsiniz) hep favorim olduğu için direk oraya oturdum arkama da bizim dörtlü oturdu sınıfın yarısı boştu omzuma dokunan elle arkama döndüm "Ne var be" "Ayh dur kız sakin patlama hemen" arkama baktım emre'yle hürkan arkamda aliy'le umut'ta en arkadaydı.

Sınıfın çoğunluğu dolmaya başladı saat 8:45'e gelmişti sınıfa giren kısa kumral saçlı,1,75 boylarında,kulağında kulaklık üstünde siyah gömlek ve gri yırtık kotuyla beni kendine çeken bir erkek girmesiyle gözlerim şaşkınlıkla açıldı çoçuk benim sırama doğru yürüdü "Boşsa oturabilirmiyim" dedi "Tabi" dedim ve yüzüme samimi bir gülümseme yerleştirdim.

Kumral çocukta kulaklığını çıkarıp elini uzattı "Mert kaya"

Selammm
Yeni kitapımla tekrar birlikteyiz umarım beğenirsiniz.
Bu kitapı daha yeni yazmama rağmen garip bir biçimde beğendim.

Kelime:637