Okuyan 100+ kişi varken oylar 15 falan. Yazma motivem olmuyor böyle olunca.
BU YÜZDEN OY SINIRI KOYUYORUM!
Yalnız ilk kez bir kurgumda oy sınırı koydum he. Ama bunu siz istediniz🤧
Sınır: 20 oy+28 yorum
Keyifli okumalar✨
"Ah çok teşekkür ederim Tobio-kun!
Bu gerçekten çok yardımcı olur."
"Rica ederim Atsumu-san. Y/n senpai sizin için çok endişeliydi. Onu görmeye gelmeniz kendisini çok mutlu edecektir."
"Ah öyle mi... tamam o zaman tekrardan teşekkür ederim Tobio-kun.
Yarın görüşmek üzere!"
Terushima arkadaşının sırtına atlayıp kapattığı telefonu elinden aldı.
"HADİSENE TSUM ANLAT!"
Atsumu arkadaşının heyecanlı haline gülümsedi.
"Tobio-kun yarın beni okula sokabileceğini söyledi."
"Adammış lan bu Tobio!"
"Bir de y/n senpai senin için endişeliydi. Gelmen onun için gerçekten iyi olur dedi!"
Terushima tepinmeye başladı ve ikisi birden yataktan düştü.
"KIZ SANA ABAYI YAKMIŞ KANKA BENDEN SÖYLEMESİ!"
Atsumu kıkırdamakla yetindi sadece.
"Kawa'ya da selam çakarsın herhalde.
Aksi takdirde ni öldürür."
Atsumu doğrulup başını olumlu anlamda salladı.
"Konuştuk Kawa'yla! Bir hafta bizde kalmazsan ağzına sıçarım, acısını çıkarırım dedi. O yüzden bir hafta yokum!"
Terushima yastığı alıp Atsumu'nun kafasına fırlattı.
"Bensiz takılmaca mı? ben de geliyorum!"
İçeriye giren Terushima'nın annesiyle gözler ona çevrilmişti.
"Terushima tatlım anneannen bu hafta seni davet etmişti ve sen de kabul etmiştin. Hatırlıyorsun değil mi?"
"O bu haftaya mıydı yaaaaa!"
"Anneye oflanmaz!"
"Tamam tamam neyse, bir dahaki sefere bensiz yaparsınız döverim ama."
Atsumu kıkırdayıp başını olumlu anlamda salladı.
...
"Tamam Teru bir hafta sonra buradayım, herhangi bir gelişme olursa da direkt seni arayıp haber vericez tamam!"
