Aylar sonra size uzuuuuun bir bölüm attım... Umarım beğenirsiniz<3
Kontrol etmedim jsakdnsndn
Keyifli okumalaaarrr
Atsumu gözlerini aralamaya çalıştı ama bunu yapmak hiç bu kadar zor olmamıştı. Zor da olsa gözlerini açtığında revirde olduğunu anlaması uzun sürmedi. Yaşadıkları bir bir aklına gelince yanını kontrol etti. Terushima'yı görünce gerçekten rahatlamıştı. Terushima arkadaşına burukça gülümsedi, fakat yüzünde farklı bir ifade daha vardı.
"Tsum kalkabilicek misin? Gidelim mi?"
Atsumu başını salladı. Terushima doğrulamasına yardımcı olup onu kaldırdığından düşen ceketi farketti Atsumu.
"Karasuno..? o nerede?"
"Gitti, takımı dönmek üzere olduğu için daha fazla kalamadı."
Atsumu ceketi omuzlarına attı ve içinde bulunduğu berbat duruma rağmen hafifçe tebessüm etti.
O kız kimdi? bir anda nasıl ona bu kadar iyi hissettirebilmişi?!
Revirden çıktıklarında Terushima'nın farklı ifadesinin sebebi belli olmuştu. Kapıda toplanan İnarizaki...
"Size defolup gidin demedim mi lan ben!"
Hepsi mahcup bir şekilde bakıyordu ama geri adım atmayacak gibiydiler.
"O benim ikizim! nereye gideyim!?"
Terushima için bu, bardağı taşıran son damlaydı. Osamu'nun yakasını tutup kendine çekti.
"ŞİMDİ Mİ BİR İKİZİN OLDUĞU AKLINA GELDİ BAY MUHTEŞEM OSAMU!? SİKTİR OL GİT AĞZIMI BOZMA BENİM!"
Suna ikisinin arasına girip Osamu'yu geri çekti.
"O haklız şimdi burada bunu uzatmayalım"
Takımın hepsi giderken Osamu sürekli arkasına dönüp Atsumu ile göz göze gelmeye çalışıyordu.
Atsumu gözlerini yerden bir an olsun ayırmamıştı. Şuana kadar yaşadıklarını sadece iki arkadaşı biliyordu. Birisi kendisine biraz daha yakında oturan Terushima, diğeri ise miyagi'de
oturan Oikawa'ydı.
Terushima Atsumu'nun sağlam kolunu tutup yürümeye başladı. Bir taksi çevirip önce hastaneye gittiler.
Doktor bileğinin burkulduğunu ve zorlamaması gerektiğini söyledi. Terushima, Atsumu beklerken krem ve birkaç ilacı alıp geri döndü. Atsumu oldukça sessiz görünüyordu. Sessiz süren bir yolculuktan sonra Terushima bahçe kapısını açıp Atsumu'nun geçmesi için bekledi. Atsumu girdiğinde kendisi de girip zile bastı.
Terushima'nın annesi kapıyı neşeli bir şekilde açtı.
"Hoş geldin tatlı- ATSUMU SANA NE OLDU OĞLUM!?"
Kadının endişeli sesi Atsumu'ya mutluluk vermişti. Onun için endişelenen birilerinin olması az da olsa mutlu etmişti. Burukça gülümsedi tekrardan. Terushima arkadaşının hâlini görünce annesine baktı.
"Sonra konuşalım mı anne?"
Annesi başını sallayıp kapıyı tamamen açtı.
"Siz girip üstünüzü değiştirin, ben de size yiyecek bir şeyler hazırlayayım"
Atsumu ve Terushima direkt olarak odaya girmişti. Terushima Atsumu için kıyafet çıkartıp duş alması için temiz havlu verdi.
"Tsum duş al, sonra yemek yeriz, sonra sen istersen uyursun istersen konuşuruz? ya da ne istersen onu yaparız ne bileyim amk"
