🔊🔊🔊🔊
🔊🔊🔊
Oky lets end up this session.. good bye ..
"ඇත්ත්මයි අද තමා මට මේ ටික හොදටම තේරුනේ..."
"ඔව් මටත් ...දන්නවද ..මිස් ජන්හි අපිටත් වඩා බාලයිලු "
"වෝහ් එයා නම් මාරයි"
මිස් ජන්හිගෙ ලෙක්චර් එකෙන් පස්සෙ ලමයින්ගෙ මේ කසු කුසු වල නම් කවදාවත් අඩුවක් තිබ්බෙ නෑ ..ඔව් අදත් ඒ වගේමයි ..
හැමදාම වගේ අදත් තමන්ගෙ රාජකාරිය අකුරටම ඉටුකරපු ජන්හි සූදානම් උනේ පුලුවන් ඉක්මනට ගෙදර යන්න ...මොකද වැස්සක් අත ලග කියන එක අහසෙ තියෙන වැහි වලාකුළු ජන්හිට ඉගි කලා .
ඒත් අවාසනාවකට වගේ ජන්හී කොලේජ් එකේ ගේට් එකෙන් එලියට අඩිය තියනකොටම ලොකූ වැස්සක් කඩාගෙන වැටුනෙ හරියට එයාගෙ පාරට හරස් කැපීමක් වගේ...
ඒ වැස්ස කුඩේකින්වත් බේරෙන්න බැරි තරම් තද උනා...
ඇත්තටම වැස්ස කියන්නෙ ජන්ග් ජන්හි ගොඩක් ආසකරන
ගොඩක් ආදරේ කරන එක්තරා ස්වරූපයක් ...
ඒත් අද දවසෙ වැස්ස කියන දේ ජන්හි ටික වෙලාවකට ප්‍රතික්ෂේප කරේ එයාගෙ ගමන හරස් කරපු නිසා මන් හිතන්නෙ ..
____________________________________
"3..2..1..stop..
ඕකෙ අදට ඇති... හොදට ප්‍රැක්ටිස් කලා අද ඔයා.."
"මන් කවදත් එහෙමනෙ...."
"හරි හරි .. ෆිටෝන් කරන් එන්න ඉක්මනට ..අද යන්නෙ මාත් එක්ක.."
"මොකා ....
.මට බැ .."
"හරි එහෙනම් තමුන්ට පුලුවන් තමුන්ගෙ සහෝදරයාට කියන්න මන් එක්ක එන්නෙ නෑ ..කියල මොකද මට මගෙ ජීවිතේ එක්ක මේ තරම් ලොකු රිස්ක් එකක් ගන්න ඕනි නැ.."
ජිමින්ගෙ ඒ වචන ටිකට හේලි අවනත උනා කිව්වොත් ඔයාල විශ්වාස කරනවද ....
කරන්න වෙනව මොකද ජිමින් පවා ඒ දේ තදින්ම විශ්වාස කරේ ජොන් හේලි කියන දඩබ්බර කෙල්ලව පොඩිම වෙලාවකට හරි මෙල්ල කරන්න පුලුවන් එකම ආයුධය ජන්කුක් කියල දන්න නිසා.
"යාහ් එන්නම් එන්නම් .... "
ජිමින්ගෙ කාර් එකේ ඉස්සරහ ශීට් එක කවදත් වෙන් උනේ ජොන් හේලිට විතරමයි ...ජොන් හේලි පවා මේ දේට ආසා කරා ..තමන්ගෙ ආඩම්බර කම් අස්සෙ තමන්ටම කියල වෙන් උනු දේවල් තවත් කෙනෙක් ලග තිබුන එකට..
