I FALL IN LOVE WITH MY MORTAL ENEMY

10

Chapter 10

Piniling ko ang aking ulo dahil sa naisip. Anong sexy walang kahit na anong nakaka-attract sa kanya. Lasing lang ako Kaya ganito ang na-iisip ko.

Umayos ka Casey Dailey! Iuuntog kita.!

Pumikit na lamang ako dahil nabibigatan na ako sa aking talukap. Humikab ako tanda na inaantok na talaga ako. Bago pa ako lamunin ng antok ay narinig ko ang boses ni kuya.

Isang mahinang pagtapik sa aking pisngi ang pilit na gumigising saakin.

"Stop doing that!" Antok na sabi ko dito ay iwinaksi ang kamay.

"Monkey! Wake up tapang mo kanina ah." Arhh.. it's lorcan voice again.

"Shut up unggoy." I said to him tsaka ako tumagilid ng ayos.

I heard his groaned. "Shit! Hirap naman ng ganito."

Well mahirap talaga Kaya wag kanang mag-jowa.

Narinig ko ang pag-bukas ng pintuan kung di ako nag-kakamali ay lumabas sya. Nagulat na lamang ako ng bigla akong lumutang sa ere. Binuksan ko ang aking Mata ay nakita ko ng malapitan ang mukha ni unggoy. He's pogi nakaka-attract ang kanyang Adam's apple. Dahil sa kalasingan ay kung ano-ano na ang aking naiisip.

"Hey bro! San Yung kwarto ni Casey ng mahatid ko na." Tanong nya kay kuya. "Sure ka bang kumakain itong kapatid mo? Ang gaan eh. Parang unan lang." Aba itong siraulong ito?! Kapal kumakain naman ako di ngalang ganon karami.

Tatadyakan ko to bukas kapag maayos na ako.

"Sa ikalawang palapag, sa right." Sagot ni kuya.

Muli ng nag-lakad si lorcan Para akong hinihili sa tuwing pag-hakbang nya. Ang sarap sa pakiramdam.

Lumapat na ang aking likod sa malambot na kama at alam ko na agad na nasa kwarto ko na kami. Umayos na ako ng Higa at kinuha ang isang unan at niyakap iyon. May binulong sya pero di ko na iyon narinig dahil nga nilalamon na talaga ako ng antok.

"Casey gising na!" Isang boses ang pilit na gumisiging saakin.

"Please 10 minutes more." Inaantok pa talaga ako at ayaw pang bumangon.

Hinila nito ang aking kumot at unan. "Casey it's already 1:30 in the afternoon! Di ka parin giggling?"

Kumunot ang aking noo dahil pamilyar ang boses na iyon.

Parang boses ni mommy.

Iminulat ko ang aking Mata Para makita kung Tama ba ang aking hinala. "Mom?! How?" Napa-bangon ako wala sa oras at dali-daling tumalon Para mayakap sya.

"I miss you!" Pinupog ko sya ng halik. Tumawa lamang ang aking ina dahil sa aking inakto.

"Oh! Enough na, maligo kana at amoy ko ang alak sayo ah." Aniya. Tumango naman ako at muli pang pinatakan ng halik ang kanyang pisngi bago tuluyang mag-punta sa banyo.

Unexpected to! Kala ko ay sa August 31 pa ang kanilang uwi. Dahil nong nag-uusap kami via Skype ay matatagalan pa sila dahil maraming trabaho doon. Uuwi naman sila dahil graduating na si kuya. Sa ngayon di nila alam na di maganda ang status namin ni kuya ngayon. Di parin kami nag-papansinan, pataasan ng pride Kala nya mag-papatalo ako. Neknek nya bahala sya dyan kahit isang dikada pa kaming di mag-pansinan ay Kaya ko.

Lumabas na ako aking kwarto pag-tapos maligo at dumeretso na sa baba dahil gusto ko na ring makita si dad. Duster na green ang suot ko, mainit kasi at ayaw Kong magsuot ng short or padyama ngayon. Naiinitan ako Kaya naman duster nalang.

"Daddy I miss you!" Sigaw ko habang pababa ako ng hagdan.

Mabilis akong yumakap sa kanya at mahigpit na niyakap.

"Anak baka naman di ako maka-hinga sa higpit ng yakap mo." Biro no dad saakin Kaya nama niluwagan ko.

Ngumuso ako. "I thought di pa kayo makaka-uwi ni mommy ngayon."

Hinaplos nya ang aking buhok. "Well dahil gusto na namin kayong makita, ay mas inagaan na namin ang pagtatapos ng trabaho doon. Actually nag-leave muna kami ng mommy nyo at babalik nalang pag-tapos na ang graduation ng kuya mo."

Umupo ako sa kanyang tabi at lumabi. "Babalik na naman kayo pagtapos?"

Tumango ang aking ama.

Naiintindihan ko naman dahil palaging kami ang dahilan kung bakit sila nag-tratrabaho. And we are lucky to have them as parents. They trust me and kuya, di nila kami pinipigilan gawin ang gusto namin dahil alam namin kung hanggang saan ang aming limitation. Palagi nilang sinasabi saamin yan, na go lang sa lahat andyan lang sila sa aming likuran naka-suporta palagi. Tinawag na kami ni mommy Para kumain tumayo na ako at nauna ng pumunta sa dining room. Nagulat pa ako dahil may mga tao ng naka-upo doon. Di pala umuwi ang mga ito kagabi. Siguro nakita ni mommy at daddy ang mga ito Kaya dito na pinatulog. Antok na antok pa si unggoy ganon din si davido. Ang dalawang mag jowa naman ay naglalampungan. Late rin pala sila nagising akala ko, ako lang.

Umupo naman ako sa tabi ni unggoy actually my isang upuan pa naman sa tabi ni kuya. Kaso dahil ayaw ko syang kausapa, lalo na sa pagtabing kumain. Katabi nya rin Yung mga insecto Kaya ilap ako sa kanila.

"Nakakapag-tataka Casey di mo masyadong inaasar ang kuya cleo mo?" Jusko naman mommy bat nag-tanong kapa.

Ngumiti ako ng pilit. "Wala po akong oras Para sa mga ganyan ngayon." Tinignan ko naman si kuya at naka-tingin lang sya saakin. "Lalo na kapag di naman mahalaga." Bulong ko saka nag-patuloy nang kumain.

Alam kong narinig iyon ni lorcan Kaya naman napa-ubo ito. Pasiring ko syang tinignan Kaya naman yumuko na ito at kumain.

"Nag-away ba kayong dalawa?" Sabat ni daddy. Binaba nya ang kanyang kubyertos at palitang tinignan kami ni kuya.

Kibit balikat lamang ang aking sagot.

Bahala ka dyang sumagot atleast ikaw ang panganay sa ating dalawa.

"Actually misunderstanding lang dad." Kuya cleo said to daddy. Good job bro! Alam mo na palang sumagot.

"Nag-away kayo?" Ay di talaga nakikinig itong si mommy.

"Not actually away mommy! Just misunderstanding okay." Walang ganang Sabi ko. "Just eat. Don't worry about it. "

Narinig ko ang buntong hininga ni mommy. "Ayusin nyo yang away nyo ah. Di na kayo bata, lalo kana cleo babae yang kapatid mo." Pangangaral ni mom saamin.

Tahimik na kaming kumakain lahat. Wala ni isa ang nag-takang gumawa ng ingay. Kung meron man ay si dad iyon chismosa si daddy eh. Lahat ng chika nya about sa mga katrabaho nyang naalis sa trabaho dahil sa pag-nanakaw ng mga ito sa kanilang amo. Panay tungo naman ang mga kausap nya na akala mo'y may alam sa pag-luluto lalo na si David at lorcan. Palamunin lang naman yang dalawang iyan sa kanilang bahay. Pero kung maka-tugon ay akala mo Alam na alam ang pinag-sasabi ng aking ama.

"Talaga lorcan? Alam mo magluto?!" Out of blue na tanong ko.

"Yup! Actually I'm not really good at it. " he said. "And lalo na kapag nasa condo ako walang katulong doon. So I need to take care about myself, kailangan Kong magluto ng pagkain para mabuhay."

Ay sipag na bata.

"Oh! Kala ko palamunin ka lang." Bulong ko sa kanya. "HAHAHAHA! I'm kidding." Tumayo na ako dahil alam kung bubugahan na ako ng apoy nyan.