20

202 6 0
                                    

Chapter 20

Nasa mall ako ngayon at nag-hahanap ng libro na aking kailangan para sap ag-rereview. Panay ang tunog ng aking cellphone mula pa kaninang umaga. Bahala siya sa buhay niya gawin niya ang lahat ng gusto niya total ay wala namang kami.

"Miss wala na bang ibang copy ito?" tanong ko sa sales lady.

"Ay wala na po ma'am. Nag-iisa na lamang iyan na stock naming dito. Wala pa po kasi yung mga order." Sagot niya.

Total nag-iisa na lamang ito ay agad ko na iyong kinuha.

"Okay thank you." Naka-ngiting sabi ko sa kanya.

Nag-ikot pa ako baka sakaling may matipuhan pa akong bilhin sa loob ng store na ito. Marami silang paninda na kaso ang mga libro talaga ang nag-kakaubusan. Marami siguro ang mga nangangailangan.

Tumungo na ako sa cashier at nag-bayad..

Marami ang mga tao ngayon at masakit rin sa mata ang mga couple nan aka-holding hand. Bat need ba talaga na habang nag-lalakad ay magkadikit at mag-kahawak rin ang kamay?

Pauso naman ang mga ito..

Pumasok ako sa isang shop ng milk Teahan. Lately ay bigla akong nag-crave nito kaya naman andito na sa harapan ko ay susulitin ko na. I ordered one vanilla flavor and red velvet cake. When it comes to food ay nagiging magastos talaga ako.

Wala kasing gumagastos na iba para saakin. Kaya ako nalang..

My phone ringing again and again. Sa inis ko ay sinagot ko na iyon.

"Oh?"

"Where are you?" bakas sa kanyang boses ang galit,

Bat parang galit ang isang ito?

"Asa mall nakiki-pag blind date bakit?"

"Seriously?"

"Luh? Mukha ba akong nag-jojoke dito?!" Sarcastic na sabi ko sa kanya.

Ngumiti naman ako sa lalaking nag-hatid ng order ko. "Thank you."

Nakita ko naman ang pamumula ng kanyang pisngi at tenga. Aww cute..

Tumawa ako dahil sa sobrang ka-cutan niya.

"Sabihin mo sa aking kung saan ka banda." He is now serious.

"Mall nga."

Rinig ko ang kanyang pag-buntong hinga dahil sa aking sinabi. Tama naman sagot ko ah? Nasa mall bahala na siyang mag-hanap kung saang mall ako nag-punta.

"Oo nga mall. I mean anong pangalan ng mall at saang sulok ng Mundo yang mall na yan?" Nag-pipigil lamang siya ng kanyang inis.

"Sa mars? Baka sa Pluto try mo ngang pumunta."

Binaba ko na ang tawag dahil nagugutom na ako. Ayaw ko rin siyang maka-usap.

Habang kumakain ay tinitignan ko ang mga taong naglalakad. Masaya silang panoorin Kaya Mas lalo akong nabored dahil wala akong kasama. Di ko na nayaya si migz dahil alam kung nagkakalolong iyon sa pag-rereview.

I enjoying my food but someone interrupted me.

"Asan Yung lalaki mo?" Madilim ang kanyang mukha at luminga-linga pa.

Wow? Jowa yern?

"Umalis na naramdaman kasing may paparating na demonyo." Masungit na sagot ko sa kanya.

Bat akala niya nakalimutan ko na iyong babaeng sumagot sa tawa ko?

Hindi!

Lasing pa at mag-uwi ng maraming babae.

"I'm not joking. "

Umangat ang tingin ko sa kanya. "Sa tingin mo ako nag-jojoke?"

Hinila niya ang upuan sa aking harapan at umupo doon.

"Be serious!." Matigas na sambit niya.

Serious?

"Ay uso pala yan? Di ko alam eh." Uminom ako sa baso na may lamang tubig.

Naalala ko di ko pa Pala naiinom Yung milktea ko.

"Okay fine! I'm sorry. Kung may nagawa man ako." Malumanay na ang kanyang boses.

Ay wala siyang maalala?

"Oh baka may importante Kang lakad ngayon o baka naman importanteng tao?" Halata sa aking boses ang pagka-bitter.

Baka mamaya ay hinahanap na siya ng babae niya. Tas mag labing-labing na sila ulit. Pwede rin namang lasingin ulit si lorcan tas saka sila gagawa ng kababalaghan.

"No. Wala akong lakad at kikitain ngayon." He said. Ang mga mata ay nakatuon lamang saakin. "Bat dimo sinasagot ang mga tawag ko at text? Noong nakaraan ay di kita macontact."

"Busy lang ako. Tsaka ayaw ko munang ma istorbo Kaya pinatay ko muna ang aking cellphone. " Dahilan ko sa kanya.

Mukhang naniwala naman siya dahil tumango-tango pa ang loko.

"May pupuntahan kapa?" Biglang tanong niya saakin.

Umuling naman ako. "Wala na. Uuwi na ako at kailangan ko ng mag-review."

Pag-tapos kumain ay umuwi na rin agad kami. Nag-presinta si lorcan na ihahatid na lamang ako Para di na gumastos ng pamasahe. Mukha siyang angel ngayon pero demonyo Talaga iyan.

"Umuwi kana rin." Saad ko sa kanya bago bumaba ng sasakyan.

Di ko na siya nilingon pero ramdam ko na baba siya. Di nga ako nag kamali. Bumaba siya at sumunod saakin.

"May problema ba?" Agap na tanong niya.

"Wala naman bakit?" Inilapag ko lahat sa ibabaw ng Mesa ang mga pinamili ko.

Mag-isa ako dito sa bahay dahil ang magaling Kong kuya ay sa condo tumitira. Lumipat lamang siya noong isang buwan bago lumipad papuntang japan.

"Di ka naman ganito maki-pagusap saakin dati ah."

Ah! Hindi ba ganito?

"Baliw ganito kita kausapin dati. Wag ka ngang assuming dyan."

Noong palagi ang away namin. Ganito talaga kami mag-usap. Pero noong kalaunan ay Para bang lumambing kami sa isa't-isa. Di naman nawala ang pag-aaaaran naming dalawa pero di na ganon kalala.

"I mean, hindi ganto? Pinapansin mo nga ako pero di naman hinaharap kung kinakausap. Minsan pa ay namimilosopo at nambabara kapa." Malungkot yern? Wala akong oras Para dyan sa pag-eemote niya.

Eh?

Masama bang mamilosopo? Nasa mood ako eh. Kaya wala siyang magagawa about doon.

"Was ka paki? Gusto ko mamilosopo eh."

Malalim ang kanyang pahinga at Tila ba nag-titimpi saakin.

"Okay fine." Parang talo niyang sagot.

Panay lamang ang sunod niya saakin kahit saan ako pumupunta. Kung may bibilhin naman ako ay siya na ang nagbabayad. Ewan ko ba kung anong trip ng isang ito at ginagawa iyon.

Nang mag-sawa ay napag-pasyahan ko ng umuwi. Bitbit ang mga pinamili ay dumeretso na ako sa labas Para mag-hanap ng taxi na masasakyan pauwi. Makulimlim na ang langit at nag-babadya ng umulan. Papara na Sana ako ng taxi ng biglang hinablot ni lorcan ang aking braso. Kinaladkad niya ako patungo sa kanyang kotse at kinuha ang mga bit bit ko at inilagay sa backseat ng sasakyan. Hindi niya ininda ang Sama ng aking tingin Bagkos ay binuhay niya mismo ako ay isinakay sa loob ng sasakyan.

Aba'y gago to ah?

"Ano ba? Pwede naman akong mag taxi pauwi." Saad ko ay akmang baba. Sinamaan niya ako ng tingin at mabilis na sinarado ang pintuan.

Luh? Bat to galit? Inaano ko ba ito?.

Pumasok siya sa loob ng sasakyan saka pinaandar ito. Salubong ang kanyang kilay na nagmamaneho. Walang imikan na nang yari hanggang sa makarating kami sa bahay. Bahala siya dyan bat ko siya kakausapin eh wala naman akong kasalanan.

I FALL IN LOVE WITH MY MORTAL ENEMYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon