Sooyoung hastaneden çıkarken San'ın getirdiği kıyafetleri giymişti. Hiçbir şeyi yoktu. Sadece telefonu vardı. Şans eseri telefonu fazla hasar almadan kurtulmuştu. Ekranı çatlamıştı birazcık.
Jimin bunu bildiğinden hazırlıklı gelmişti. Bahar aylarında olmalarına rağmen hava serindi. Sooyoung'un da kıyafeti olmadığını bildiğinden evden çıkarken yanına kapşonlu hırkasını almıştı. Sooyoung'un sevdiği ve sürekli giydiğini.
Sooyoung hırkayı görünce hafif de olsa gülümsemişti. Jimin küçük detaylara hep önem verirdi. Hala aynıydı.
Yol boyunca ikisi de pek konuşmadı. Sadece Jimin ağrısı olup olmadığını sordu; Sooyoung da pek olmadığını söyledi. O kadar.
Birlikte geçirdikleri yedi yıldan sonra birer yabancı olmak ikisi için de zordu.
Jimin konuşmak istiyordu ama sonu kavgayla biter ve Sooyoung fikrinden vazgeçer diye ağzını açamıyordu.
Sooyoung ise zaten konuşmak dahi istemiyordu.
Sonunda eve vardıklarında Jimin elindeki anahtarla kapıyı açtı ve Sooyoung'un geçmesi için kenara çekildi.
Sooyoung derin bir nefes alıp içeri girdi. Evin tanıdık kokusu burnuna dolduğunda gözlerini kapamamak için büyük bir çaba harcaması gerekmişti.
Salona geçtiklerinde ev sıcak olduğundan Jimin üzerindeki ceketi çıkarmıştı. Sooyoung ise Jimin'in kokusunun sindiği bu hırkayla biraz daha kalmak istediğinden böyle bir harekette bulunmamıştı.
"Sen yatak odasında yatarsın. Ben koltukta yatarım."dedi Jimin.
Sooyoung ise evi incelemeyi bırakıp karşısındaki oğlana döndü.
"Sen koltukta yatmaktan nefret edersin."dedi aniden.
Bunu söylememeliydi. Jimin'in bunu bilmesine gerek yoktu.
Jimin hafifçe gülümsedi.
Hala ona dair bir şeyler hatırlıyordu.
"Evet. Ama seni koltukta yatıracak değilim."
Kafasını olumsuz anlamda salladı Sooyoung.
"Yatakta yatarız. Birlikte."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Firefighter ✔
Fanfiction[ha sooyoung & park jimin] İtfaiyeci Jimin'in girdiği yangında kurtardığı kişi eski sevgilisiydi... s:14mart22 f:17ağustos22
