2) bölüm "ilk karşılaşma "

8 3 0
                                    

İlginç bir şekilde Bedir Bey tüm gün restoran da kalmıştı . Normalde en fazla iki saat kalır işleyişi kontrol eder ve giderdi.

Beni odasına çağırdığını duyduğum zaman daha da bir şaşırmıştım acaba dalgınlığımı mı farketmişti ?kafamda hemen kurmaca senaryolar üretmeye çalıştım .
Kardeşim hastalandı gayet mantıklı ve bir nokta da doğru sayılırdı .
Acele bir şekilde odasına gittim kapıyı çaldım ve sesizce odasına girdim . Beklediğimin aksine Bedir Bey pek güler yüzlü karşılamıştı beni .
"Gel güzel kızım otur " diyerek masanın hemen önündeki gösterişli tekli koltuğu gösterdi . Dediğini yapıp hemen oturdum .

"Aşkın biliyorsun ki annen ile bir geçmişimiz var kızım annen benim için çok kıymetli bir dosttu."

"Biliyorum Bedir Bey" dediğimde gülümsemesi kısa bir süre kesildi .
Yanlış bir şey mi söylemiştim acaba ?diye düşünürken içimi rahatlatan o cümleler döküldü ağzından
"Bedir Bey ne yahu ben senin baba yarın sayılırım bir daha Bey lafını duymak bile istemiyorum lütfen "
Cümleleri o kadar samimiydi ki kalbim ısınmıştı resmen.

"Peki bedir amca " dediğimde kocaman gülümsedi ve nihayet neden çağırdığına getirdi konuyu.
" Beni yanlış anlamanı istemem kızım bildiğin gibi yarın rahmetli Didem ' in ölüm yıl dönümü ben diyorum ki onun için bir hayır yemeği yapalım fakir fukaraya dağıtalım . "

Bedir amcanın söyledikleri karşısında gözlerim dolmuştu .
Hayır dememden korkmuş olacak ki tekrardan lafa girdi
" Bak kızım sevaptır hemen hayır deme biraz düşün istersen rica ediyorum benim hatrım için "

"Peki bedir amca çok teşekkür ederim " diyebildim sadece kimsenin önünde ağlamak istemiyordum . Bu yüzden de hemen bu odadan çıkmam gerekiyordu . Ama nasıl izin istesem Bedir amcanın yanlış anlamasından korkuyordum.
Sanki biri sesimi duymuş gibi tam o an kapı çaldı . İçeriye genç uzun boylu fit vücuda sahip ve cidden güzel yüzlü bir adam gelmişti . Ama sanki tüm bunların fazlası ile farkında olduğu için çok kibirli birine benziyordu .

Nerdeyse bir ay olacak burda çalışıyorum ama onu ilk defa görmüştüm .
Onu gördüğüme de baya sevinmiştim çünkü o benim bu odadan çıkış biletim olacaktı .
" Ben çıkayım Bedir amca " dediğimde kafası ile onayladı . Ve ben kibirlinin yanından ona hiç bakmadan geçip giderken bakışlarını üzerimde hissetmem ile çok utanmıştım .
Baştan aşağı süzmüştü resmen adımlarıma biraz daha hız vererek odadan çıktım .

Aklım hala furkandaydı . Yarın annemin ölüm yıl dönümü değildi sadece aynı zamanda Furkan'ın doğum günüydü . Babamın dünkü öfkesi tam olarak bundan kaynaklanıyordu . Yetişmeseydim belkide ... Ahhh düşünmek bile istemiyorum. Furkan asla doğum gününü kutlamamı istemezdi . Aslında en doğrusu bana da bu geliyordu. Her yıl bende onun içinde kalmaması ve kendini değersiz hissetmemesi için Furkan'ın varlığını kutlarım . Bu yıl da öyle yapmayı düşündüm .

Ona güzel bir hediye düşünmüştüm bile tek derdim furkana mutlu bir hayat sunmaktı . Ama ben bunu asla beceremiyorum diye kendi kendime konuştum . Sırtımda beliren sıcaklık ile hemen arkamı döndüm karşımdaki az önce Bedir amcanın odasındaki kibirliden başkası değildi .
Kimdi acaba bu adam diye düşündüm öylece gözlerini gözlerime dikmiş bana bakıyordu .

Mutfağa giren Bedir amca herkese seslendiği de ben Bedir amcanın dediğini yapıp etrafında toplandık . Kibirli nerdeydi bir anda kaybolmuştu .
Ben onu araken tam karşımda Bedir amcanın yanında bana baktığını gördüm . Ne ara gitmişti oraya ya o çok hızlıydı yada ben baya dalgındım.

Tüm herkesin etrafına toplandığından emin olan Bedir amca konuşmasına başladı . Herkes dikatli bir sekilde onu dinliyordu.
Önce restoranın gidişatı hakkında konuştu .
Ardından ise yanındaki kibirlinin oğlu olduğunu yurt dışından yeni döndüğünü ve bir süre kendisinin yerine restoran da müdürlük görevini üstleneceğinden bahsetti .

Nedensizce bu kibirlinin Bedir amcanın oğlu çıkmasına ve onu ile her gün beraber çalışacağımız için üzülmüştüm. Garip bir şekilde ne farkeder di ki benim için benim müdürlük ile ilgili bir işim yoktu . Onu günde en fazla bir iki defa görürüm diyerek kendimi . Sakinleştirdim.

Bugün benim için çok farklı bir gün olmuştu bir çok yeniliği de beraberinde getirmişdi.
Yarın annemin ölüm yıl dönümüydü bunun yükü de üzerine eklenince otobüste uyuyakalmış ve üç durak fazla gitmiştim . Saat baya geç olmuştu ben şimdi nasıl dönecektim.
Derin bir off çekip kendime kızdım "ah aşkın ahh ne güzel uyudun planının ne peki " kendi kendime sorduğum sorunun malesef bir cevabı yoktu .
Bütün günün stresi ve üzerine bir de tüm bu olanlardan sonra bulanık görmemi sağlayan yaşlarımı serbest bıraktım.

Tüm sinirimi boşaltmam gerekiyordu. Yoldan geçen birine otobüsün ne zaman geleceğini sorduğumda aldığım cevap iyice tuzu biberi olmuştu resmen her şeyin .
Bir saat boyunca ben ne yapacaktım tek başıma ilk defa geldiğim bu yerde pek fazla gezme huyum ve vaktim de olamadığı için
Nasıl bir mahallede olduğumu bilmiyordum .
Umarım güvenilirdir dedim kendi kendime .
Süreya teyzeye haber vermem gerekiyordu çok fazla telaşlanabilirdi. Ve ben onları üzmek istemiyordum . Tam onları aramak için telefonu çıkardığımda bir numaranın beni aradığını gördüm telefon sesizde olduğu için daha önce iki defa daha aramıştı.

Aynı numara ama farketmemişim bile .
Fazla geciktirmeden telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Alo Aşkın kızım neden açmıyorsun endişelendim ." Tanıdık ses Bedir amcadan başkası değildi . Şiddetle çakan şimşek yağmurun habercisiydi . Ve daha fazla telaşlanmamın yanı sıra Bedir amcanın da benim dışarıda olduğumu anlamasına sebep olmuştu ." Aloo Aşkın kızım cevap versene dışarıda mısın sen? "

"Be ben " Diyebildim ve lanet olası duygularım şefkate önemsenilmeye o kadar alışık değildi ki baba şefkati gördüğüm adamın karşısında beni savunmasız bırakıvermişti.
" Kızım sen ağlıyor musun , sen nerdesin hemen bana konum at ben hemen geliyorum kızım korkma ."
Şefkat dolu adam ne dediyse boyun eğmiş bir şekilde yaptım . yağmurun altında ıslak sokak kedisi gibi çaresizce Bedir amcanın gelmesini bekledim . Islanmak iyi gelmişti , bilerek yağmurdan korunmadım. Yaklaşık yirmi dakika sonra lüks siyah araç önümde durdu .

İçinden Bedir amca ve yine mi o dediğim oğlu vardı . Adamın babasının arabası tabiki içinde olması lazım diyen iç sesime hak verdim bazen gerçekleri söylemese ölecek miydi acaba ?

Arabanın içinden çıkan isminin Alaz olduğunu öğrendiğim benim tabirim ile kibirli indi elinde ki hırkayı omuzuma koyup beni kollarının arasına sanki korumaya aldı ve arabaya bindirdi kendisi de şoför koltuğuna oturdu .

Klimayı sonuna kadar açtı ve ısınmamı sağladı .
Bedir amca dahil kimse hiç bir şey sormadı . Evimin yolunu tarif etmem dışında arabada bir konuşma geçmemesi beni memnun etmişti . Zira konuşacak halde değildim . Eve ulaştığımızda yağmur biraz olsun yavaşlamıştı .

Beni kapıya kadar getiren bedir amcayı da eve davet ettim . Bedir amca bu teklifi kibar bir şekilde geri çevirdi .
" Zaten yarın hayır için buluşacağız kızım .sen yarın bu iş için izinlisin ben halledecem sen yarın direk aş evine gel olur mu güzel kızım zaten ıslandın hemen geç kendine sıcak bir şeyler yap hastalanma " sırtımı da sıvazladıktan sonra benim eve girmemi beklediler ben eve girdikten sonra aracı çalıştırıp kısa sürede uzaklaştılar . Pencerede olduğumu gören furkan " abla neden geç kaldın ve nasıl bu kadar ıslandın " telaşlı bir ses ile beni soru yağmuruna tutan furkana" ben bir duş alayım her şeyi anlatırım sonra ablacım " dedim ve hemen sıcak bir duş alıp pjamalarımı giyindim .aynanın karşısında saçlarımı kuruttuktan sonra yıllar sonra
İlk defa güzel olup olmadığıma bakmak için aynanın karşısında vakit geçirdim kızıl saçlarım ve yeşil gözlerim keskin hatlara sahip yüzüm bakılmaya değerdi ama bakımsız olduğum her halimden belliydi .

Aman dedim benim hedefim belli furkan okusun ve şu hayattan kurtulsun ben kendimden zaten vazgeçmiştim . Dediklerime sürekli muhalefet olan iç sesim durur mu hemen bilmişliğini kanıtladı her zamanki gibi ,
Sana furkanı okutma diyen yok ama neden kendine de biraz bakmıyorsun tüm güzelliğini ziyan ediyorsun. Kapat çeneni iç ses diyerek konuyu kapattım saçma sapan şeylere harcıyacak bir vaktim yoktu .
En iyisi gidip sıcacık yatağımda geçirdiğim zor günü unutmaya çalışmaktı .

Uzun bir bölüm oldu Bedir çok tatlı değil mi yaa ?
Peki Alaz sizce nasıl biri gelecek bölümde onun anlatımı olacak siz yine de tahminini yapın derim ben

İyi okumalar oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🥰

ALAŞK  (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin