5) bölüm " karanlık sarsın bedenini"

9 3 0
                                    

Sessizliği ilk bozan Alaz olmuştu .
" Bu gece benimle yemek yer misin Aşkın ?"
Ne diyeceğimi bilememiştim . İç sesim haykırarak evet derken. benim bu kararı düşünmem gerekiyordu . Ama deli gibi istiyordum bende onunla birlikte yemek yemeyi .

Çaresiz bir şekilde teklifini kafam ile kabul etmiştim .sanki konuşur isem sesim tüm saklamaya çalıştığım heyecanımı ve duygularımı ele verecekmiş gibi...
Onayladığımda ise Alazın gözlerindeki karanlığı farkettim o da çok fazla heycanlanmıştı . Her hali ile belli ediyordu .

" Yer ve saati sana mesaj atarım ." Dediği şey ile gözlerimi kocaman açtım "numaram " diyebildim sadece ve tam da tahmin ettiğim gibi sesim çok güçsüz çıkmıştı .

"Bende var " demesi ile daha fazla sorgulamamıştım .zaten çok fazla utanmıştım.ve şu an yanaklarımın kırmızı domates gibi olduğuna emindim .

Alaz son bir hamle yapıp dudaklarıma eğildiğinde kolunun altından geçerek hızlıca karşısına geçtim .
" Ben artık gideyim" söylediğim şeye  hafif gülerek " kaç bakalım " demişti . Fırsattan istifade hemen odadan çıkmıştım.

Hızlıca lavaboya giderek kendime baktım . Ve yaşadıklarımı idrak etmeye çalışıyordum .
Alaz beni öpmüştü . Ellerim dudaklarımı bulduğunda hafifçe gülümsedim .

Nihayet Leyla gibi geçirdiğim bir günün sonu olmuştu . Aklımda iki şey vardi birincisi bugün memleketten teyzemler gelecek ve Furkan bir süre onlarda kalacaktı .
Babamın ona daha fazla zarar vermesinden çok korkuyordum .gözünü fena halde kan bürümüş gibiydi son günlerde babam . İkincisi ise Alaz kalbimi ilk defa attıran , bana yaşadığımı hissettiren adam  ismini ilk defa duyduğum bir restoranda yer ayırtmış ve saat 21:00 da gelip beni evden alacağını yazmıştı.

Liseli ergenler gibi mesajlaşmaya başlamıştık hafifçe gülümsedim . Telefonu çantama atıp . Anahtarim ile eve girerken beni kapıda karşılayan teyzoşuma sıkıca sarıldım . Oda aynı şekilde karşılık vermişti .
İstemsizce dolan göz yaşlarımı geri kovdum . Ve sonrasında salona doğru yöneldik . Eniştem ve kuzenim oturuyorlardı . Furkanda bir yaş küçük olan Senaya da sıkıca sarılmıştım gözlerim küçük odanın içinde Furkanı araken teyzem anlamış oalcak ki , üzgün bir şekilde " Furkan odasında kuzum eşyalarını toparlıyor " .
Duyduklarım ile Furkan'ın gideceğini sanki her şeyi ben planlamamış da ilk defa duyuyormuşçasına kalbim sızlamıştı.

Ama Furkan için en doğrusu bu olacaktı . En azından güvende olacaktı ve ona da evden uzaklaşmak iyi gelecekti .

İlk defa gitmiyordu Furkan teyzemlere ancak yine de her seferinde yüreğim kanıyordu .

Sesizce yerimden kalkıp Furkan'ın odasına doğru ilerledim. Kapıyı çalıp içeri girdiğimde Furkan özenle eşyalarını toparlıyordu . Girdiğimi farketmemiş gibi davranıyordu .
" Girebilir miyim ?" Dediğimde yüzüme bakmamış . Aynı şekilde işine devam ediyordu .

Bana yine kırılmıştı.onudan sıkıldığım için onu başımda kovuyormuşum gibi davranıyordu .
Ama durumun bu olmadığının o da farkındaydı ama nedenini benim de tam olarak isimlendiremediğim bir kırgınlık besliyordu.

Sakince yanına gittim ve elimdeki katlamaya çalıştığı kazağı aldım ve bir kenara bıraktım.
Gözleri beni bulurken başka bir kazak aldı . Onu da aynı şekilde almıştım elinden . Öfkeli gözler ile bana baktı.  " Ne istiyorsun? Çık odamdan!"

Duyduklarım ile bu sefer bana daha fazla öfkeli olduğunu anlamıştım. Ayağa kalkıp ona sıkıca sarıldım. Ne diyeceğini bilemez bir şekilde o da bana karşılık vermesi ile derin bir nefes aldım .

" Senin için Furkan ,her şey senin için benim bu dünyadaki tek varlığım, dostum , annem , babam , kardeşim her şeyimsin .Sana bir şey olursa ben yaşayamam".

ALAŞK  (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin