Ölene Kadar

1.Bölüm

Giryan: Siz bana öleceğimi söylerken ben ne yapabilirim...

Ferit bey (Kalp hastalıkları doktoru) : Ben  çok üzgünüm sadece 1 yıl tabi daha uzun yaşayanlar da var hastaneye yatarsanız daha farklı olabilir

Giryan: Farklı!
demek istediğiniz , haplarla daha uzun yaşamak mı ?

Ferit bey : Evet öyle ama dediğim gibi  kalp nakli lazım

Giryan: Hastanede kalırsam ne kadar uzun yaşarım ?

Ferit bey : En fazla 1 yıl  veya daha az   net konuşmak size umut vermek olur  hemen yarın da sizi kaybede biliriz

Giryan:Yani bir belirsizlik için hastanede ölümünü bekle diyorsunuz bu çok acımasızca değil mi doktor,

İstemsizce gözümden bir damla yaş aktı doktora tekrar bakıp

"Ölmesem olmaz mı!  Yaşamak istiyorum hem annemle babam çok üzülür dayanamazlar, daha ablamın kıyafetlerini giymedim, daha abimi sigara içtiği için tehdit etmedim, ben daha  aşık olmadım kalbim deli gibi atmadı,   ben ölemem! ben ölmek istemiyorum "

Flashback

Ne mi olmuştu otobüs durağında  birden bire bayılınca etraftaki insanlar  ambulans çağırıp beni hastaneye getirmişlerdi. Ben ne kadar bir şeyim yok desem de doktor sonuçları beklememi söylemişti. Allahtan kimse aileme haber vermemiş uyanmamı beklemişlerdi .
3 saat bekledikten sonra doktor elinde bir kağıtla içeri girdi

1.75 boylarında hafif kumral biriydi yaş olarak olgun durumasina rağmen kendine baktığı heybetli vücudundan anlaşılıyordu  en fazla 40 yaşlarında duruyordu yaşına nazaran gayet iyiydi . Doktoru sapık gibi izlediğimi doktor konuştuğunda fark ettim

" Merhaba Giryan hanım ben
doktorunuz Ferit Nasılsınız bakalım?

Giryan ; Gayet iyim beni burda boşuna tutuyorsunuz benim gitmem gereken bir okulum var zaten bu bayılma yüzünden sınavı kaçırdım ikinci sınavı da kaçırmadan gideyim.

Diyip ayağa kalktım Ferit bey  ;
" Biraz daha kalsanız daha iyi olucak size sormam gereken birkaç soru var tahlilerinizin  bir kaçı da daha çıkmadı biz sizinle biraz sohbet ederken tahliller çıkacaktır o yüzden lütfen biraz daha oturun  .

Diyince mecbur oturdum Ferit beyde tam karşıma geçip;  " bu bayılmalar ne zamandır var? " diye sorunca

Giryan ; İlk defa bayıldım yani oda sadece sinav stresinden

Ferit bey kafasını sallayıp " Peki baş ağrıları,  kalp sıkışması , halsizlik gibi şikayetler yaşıyor musunuz? "

Diye sorunca  biraz şaşırmıştım nerden biliyordu ki bunları sonra iç sesimin " o da eskiden  bu kadar çok sınava girmiştir oda stres yüzünden böyle şeyler yaşamıştır saksıya çalıstır"  Diyince iç sesime hak verdim doktoru cevapsız bıraktığımı fark edip

" evet 1 aydır böyle hallerim var"

Flashback Son .

Ve şuan Ferit beyin karşısında
Hıckırarak ağladığımın farkında bile değildim Doktor  bana bakıp

" çok üzgünüm " dedi

Devamını getiremiyordu (yaşayacaksın) diyemiyordu .

Orda ne kadar durdum ne kadar ağladım bilmiyorum .Başımı kaldırdığımda doktorun sessizce beni izlediğini gördüm gözlerinde acıma duygusu vardı doktorum bana acıyordu bu durum daha çok sinirimi bozuyordu  daha fazla burda durmak saçmaydı ölüyordum birinin bana acıması en son istediğim şeydi.  Zaman benim için değerliydi burada daha fazla durmanın anlamı yoktu çantamı alıp ayağa kalktım hiç bir şey demeden kapıyı açtım  tam odada çıkacaktım ki Ferit bey ;