6.BÖLÜM

1K 67 122
                                    

(Yukardaki foto yüzünden ben ağlıyorum ha bu arada tahmin edin kimde depresyon başlangıcı olabillirmis bende dua edin yarin ki gidicegim terapide belli olucakmış oyle dediler seviyom sjzi)

Emreden

Aklımdan Hürkan çıkmıyordu ve hatırladıkca daha da sinirleniyordum ne demek benimle çalışıcaktı tek sorum vardı babam neden bana bunu dememişti kendimi çok değersiz hissetmiştim çünkü bana söz vermişti biz hep birlikte çalışırdık hani birşey saklamak yoktu söz vermişti bana söz- sınır krizi geçiriyorum elimdeki viskiden bir yudum daha aldım tanrım kontrolün bende olmadığı zaman sinirlerim bozuluyordu daha dayanamadım ve viskiyi duvara fırlatım o sırada zil çaldı gözümden akan yaşlar durmuyordu zil 2. Kez çaldı kendime geldim ve kapıya yürüyüp açtım karşımda gülümseyerek bakan Hürkan vardı biraz bana baktı ve gülümsemesi söndü

H: kapıdayken bir ses geldi içeri gelebillirmiyim

E: gelemezsin

H. sürekli benden nefret edemezsin artık yıllarca birlikteyiz

Umursamadım kapıyı açtım ve arkamı dönüp içeri girdim

H. Evin çok siyah

Dedi

Ve yerdeki kırık şişeleri görünce sustu ve bana döndü

H. Sen ne yaptın

E: önemli değil

Dedim ve kendimi koltuğa attım Hürkan ise kaşları çattık bana bakıyordu

E. Ne bakıyorsun

H. Emre kolun kanıyo

Koluma baktım büyük ihtimalle viskiyi atarken olmuştu

E. Önemli değil boşver

Önümde eğildi ve kolumu incelemeye başladı

H. Ilk yardım kiti nerde

Elimle dolabı işaret ettim hürkan dolaba giderken bende masadaki sigara kutusundan sigara alıp içmeye başladım

Hürkan ise yine önemde diz çökmüş bana bakıyordu bana yaklaştı ve dudaklarımdan sigarayı alıp kendi ağzına koyup içti bende ağzımdaki son dumanı yüzüne üfledim yine yapıyordu bana o anlamlı ve garip bakışından atıyordu kolumu aldı batikonu pamuğa döktü

H. Biraz acıyabilir

E. Sorun değil

Dedim ve batikonu yarama bastırdı acımıştı ama sorun değildi ses çıkarmadım hürkan da oksijenli bezi koluma sardı ve geri çekildi

H: neyin var

E. Sorun benim o kadar kontrol manyağıyım ki benden habersiz bişey olunca deliriyorum her günümün aynı olmasından çok sıkıldım nefret ediyorum ama yinede yapmak zorundayım neden çünkü ben emre karaaslanım aslında çok seviyorum çalışmayı ama geçen sevgilimden ayrıldım ve bana dedi ki sen çalışırken duygularını kaybetmişsin üzgünüm emre dedi

Ona yorgun bir şekilde baktım ve

E. Ben renklerimi kaybettim Hürkan sadece siyah kaldı

H.ben sana renklerini geri verebillirim emre...

ORTAK(mengola)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin