ChamDrey's Oneshot Collection

Why?!!

Why?!!

Wendy's POV

"Hahahahahaha!! Buti nga sayo SIPSIP! *bleh*"sabi ni Loraine.

Eto ako ngayon, binubully nanaman ng tropa ni Loraine.

I wish sana nandito si Ate Weng para tulungan ako.

Iniwan na ko ng mga bullies kaya tumakbo ako papuntang CR ng may nabangga ako.

" Whatda? Ikaw nanaman Sipsip?"

"Sorry Loraine. May pupuntahan kase ako."

Tumakbo na ulet ako para makapunta sa CR. Pagdating ko sa CR nakita ko si Ate Weng na matamlay.

"Ate Weng? May problema ba?"alalang tanong ko.

"Wala li'lsis. Basta tandaan mo na mahal na mahal ka ni Ate."

Hinalikan ako ni Ate Weng sa noo at niyakap saka umalis.

Never pa naging ganyan si Ate since bata pa lang siya. Lagi yang masayahin kaya nakakagulat na makita syang matamlay.

- - -

Pumunta ako sa classroom ni Ate pero sabi umuwi na daw kaya umuwi na ko mag isa.

Pagdating ko sa bahay, sarado ang mga ilaw at parang wala pang tao. Pero imposibleng walang tao kase nakabukas ang maindoor ng bahay at di nakalock.

Umakyat ako para hanapin si Ate kaya pumunta ako sa Movie room, wala. Sa CR wala. Sa Guest room wala. Sa kwarto niya, nandun siya mahimbing ang tulog kaya pinuntahan ko siya sa tabi niya. May nakita akong kutsilyo na nakasaksak sa tagiliran niya at maraming dugo pati isang note na nasa lampshade niya.

Dear Wendy,

Sorry kung iniwan na kita. Sorry kung wala nang magtatanggol sayo. Sorry kase nagsuicide ako dahil lang nagbreak kami ni Gab. Sana mapatawad mo ko. Wala na si Ate. Wala na ko li'l sis. Basta tandaan mo, mahal na mahal kita. I love you Wendy.

-Weng

"Why?!!!!!! Baket?!!!!!! Bakit?!!!! Ate gumising ka!!!!!! Ate!!!!!"

Wala na talaga si Ate Weng, wala na.

(A: Sorry kung panget. Sana nagustuhan nio!!!! :)) Vote, Comment and be a fan!!!!!!)