My cold husband (ARRANGED MARRIAGE)

Chapter 82

  I wiped my tears and waiting who will open the door.....

"Lexa?!" mahinhin kong sagot dahil nasa kahinaan pako at hindi pa maka tayo ng maayos

Sa harapan kopa nag landian

"Love... Megan" utal na saad ni sandro at bakat sa muka nya ang gulat ng akoy makita sa lapad naka luhod at maga ang mata

"eto ang nakakasama mo lagi?" mahinhin na tanong ko at patuloy patin ang pag patak ng aking mga luha

"baby... Don't leave me" pag iinarte ni lexa sa harapan ko ayaw kumawala sa braso ni sandro

"go home i need to talk with her" inalis ni sandro yung kamay na naka palupot sakanya at marahil nyang pinunasan ang kanyang pawis

"but..."

"no more buts lexa go home now" saad ni i sandro binigyan ng pamasahe atyaka nyana ito pinalabas

Tinitignan ko lang sila habang akoy naka luhod at umiiyak sa bigat ng aking nararamdaman

"Ano sandro?" tanong ko sakanya

Tumingin lamang ito saakin

"bakit hindi mo masagot ang tanong ko putangina naman!!!" ibinuhos ko ang buong lakas na natitira saakin patuloy parin akong umiiyak

"Ano ba Megan! Lahat nlng binibigyan mo ng malisya!! Napaka praning mo!" sumigaw ito ng pabalik saakin naramdaman ko lalo ang pananakit ng ang dibdib

"Hindi ako mag kaka ganito kung hindi moko binibigyan ng motibo! May anak kang lalaki sandro mahiya ka naman!" hagulgol kong sinabi sakanya ang gusto kong sabihin

"kaibigan ko sya... Nag break sila nung bf nya uminom at ako ang natawagan, dali dali ko syang pinuntahan dahil lasing na sya" mahinhin nyang sambit

"kaibigan? Ano yun? Baby? Don't leave me ganon? Lasing tapos dito mo dadalhin? Ni ako nga hindi mo magawa saakin eh... Saludo ako sayo....... Langya" sambit ko sakanya at ang huli kong nasabi ay ibinulong ko nlng

"ilang araw ilang linggo akong ganito, araw ng patay ngayon sandro.. Hindi mo magawang bisitahin ang anak natin sa puntod" sa bawat patak ng aking mga luha ay lalo kong nararamdaman ang aking kahinaan

"Hindi mo inisip yung nararamdaman ko. Yung nararamdaman namin ng anak mo, mahiya ka sa magulang mo" dagdag kong isinaad

"kung dati kaya kong lumayo kasama ang anak ko, gugustuhin ko man umalis at mag paka layo sana hindi nako nag salita ng marami sa harapan mo!" i said

"Hindi ko i lalayo ang anak ko sayo dahil kahiyaan nlng ito para saakin Hindi ko alam kung anong Kating meron ka! Ang baboy mo sandro."

Naka yuko lang sya na parang bata

Dali dali kong kinuha yung bag ko para umalis uuwi nlng muna ako sa ilocos

"Saan ka pupunta???" tanong nya

To the moon charot

"Uuwi nalng ako" malamig kong sambit

Lumabas ako ng kanyang unit paika ika akong lumabas ng unit nya at pumasok ng kwarto

Ng nasa ground floor nko ibinalik kona ang duplicate key na ibinigay saakin

Lumabas nako at sakto ay may bakanteng taxi kaya pumasok ako agad

"BGC po" iyak kong sambit

He nodded at habang nag ddrive ang driver ako naman ay naluluha sa lahat ng ngayare

Ganito naba ka pangit ang pakikitungo ng mundo saakin?

Ganito ba talaga ako kapangit para gaguhin?

Hanggang kailangan nalang ba talaga ako magiging mahina?

Lahat ng katanungan sa isip ko ay unti unti akong pinang hihinaan ng loob hanggang sa nasa bgc nanga ako binigay kona ang bayad at bumaba

Usually pumasok ako sa loob at dinaretsyo sa mismong table na kung saan ay malapit kalang sa bartender

"1 bottle of whiskey" saad ko sa bartender mukang ayaw akong bigyan dahil siguro hindi ko kaya

"boss kaya ko yan pagod lang ako" sabay kong sabi kaya binigyan nya ako ng isang bote at isang baso namay Yelo at yung nga slice lemon

Uminom lang ako at ibinuhos ang sakit ng nararamdaman ko kahit na alam ko kahit anong oras pwede akong mahimatay sa ginagawa ko

_________

"Ma'am? Kayo nlng po mag-isa rito, i sasarado napo namin ito dahil mag nag rent po kasi" sabi nya saakin kaya naman ay dahan dahan akong tumayo kahit nahihilo nako

"ma'am kaya nyo po ba?" tanong nya saakin

Hindi nako naka sagot dahil bumagsak na ang katawan ko na para bang na deds sa kalaliman ng aking nararamdaman

The girl in bgc (staff)

"nako kuya tulong jusko lord!" i said

Dali dali kong kinalkal ang bag nya para hanapin yung cellphone nya kung sakaling may ma tawagan pako sa mga kilala nya

"Enter the password"

"Alam moba ang password?" tanong nung isa kong kasama

"Hindi nga eh" saad ko

Sakto may face recognize

Itinapat kolang ito sa muka ni mama at sa wakas ay na buksan korin

Inopen ko ang call app at sobrang daming missed call ng kanyang asawa

Tinawagan ko ito ulit at nag hintay ng sagutin

"hello? Love.. Megan!!? Asan ka?" tarantang sagot ni sir

"hello po sir your wife was passed out.. She's here at the bgc near at the Makati po" i said

Pinatay nya agad ng walang sinabi kaya naman inayos na agad namin si ma'am at ilalabas na para hintayin si sir na sunduin sya

Ilang minuto ang nakalipas na nag hihintay sa labas nandito nadin si sir dali dali namin syang ipinasok sa loob at nag paalam na sila ibinigay narin ang bayad sa nagastos ni ma'am tapos inilagay nadin namin yung gamit ni i ma'am sa loob

SANDRO'S POV

i immediately rushed my wife to the nearby hospital here in Taguig

Ng nasa hospital nakami saglit lanh nai admit ko agad sya ilang oras din akong nag hintay sa labas at hinintay ang docna lumabas

Ng makausap ko ang doctor

"walang kain ang iyong asawa mister, mababa ang immune system nya, sobrang taas din ng kanyang lagnat... Okay naman na ang iyong asawa hayaan mo mu ng mag pahinga"

Ng makausap ko ang doctor after nun bumili ako ng makakain nya prutas at sabaw

Papasok nako ng kanyang kwarto ng makita ko syang naka upo at malalim ang iniisip

"Love.. You're already awake na pala, here's your food kumain kana" i said but she's not responding me even look at me never

"ahh iiwan ko nlng ito dito kain ka nlng labas muna ako" saad ko ngunit wala pa rin itong sagot at lumabas nalamang ako

...

Bukas ulit ako mag upload HAHAHAAH