Geldim. Kimden evvele düştüğümü bilmeden geleceğe adımlıyorum. Sorgularım sualsiz kalsa da sana eriştiğimin farkındalığıyla yazıyorum Yorgunluğum senin ismine iliştirildiğinden, alnımın yazısını ancak sen sil istiyorum. Gözlerim ardıma bakmaktan yoruldu. Çık gel her neredeysen yorgunluğum kuruyor.
Gölgem esaretine asılı kalmış şekilde bekliyor. Düştüğüm kuyuların adını sen koydum.
Kimden uzağa düşsek, umut tacirleri yanıbaşımızda bitiyor. Bin sorunsallı bir kaosun içindeyim. Kendimi bana anlatmaya çalışanlar peşimi bırakmıyor. Sonumu bile bile ilklere yetişmeye çalışıyorum. Ben bana uzak, ben bana yabancı, ben bana ikilem, ben bana çıkmaz sokak...
Kırıldığımız yerden dökülüp, sanrılara dağılmalıyız.