Sende duraksadı nabzım. Kayıplarım gözlerindeki zaman kadranlarının arasında görünmüyor. Sevincim anıların cansız bedenlerinin altında yokluğa terkedilmiş. Senden uzaklaştıkça sözlerim zihnime yabancı gelmeye başladı. Ben kendimi dünyadan soyutlamaya adamış gibiyim. Sabrın selamete edeceğine inancım sonsuz fakat yolun sonu hiç sana çıkmadı. Ben sayısız kelimenin bekçiliğini yaptım ama senin hecende karanlığa düştüm. Kendini kaybetmek nedir diye soranlara seni gösteriyorum. Ben kendimi yitirdiğim yerde seni bulmuştum. Seni kaybedince hangi bedene sığınacağım?
