Ruhu, göğüs kafesime işleyen eşsiz nefes, fesleğen kokulum, dünyamın pencerelerini yeniden aralamaya geldim. Gül sesinle, çorak gönüllerden tutup çıkardın beni. Seni ararken, kaybettiğim o kadar sayısız yol var ki anlatmak imkansız. Sana bir ah borcum vardı, döktüğün duygularımın zerrelerini toplayıp bir damla pişmanlık getirdim. Tohumlarını evvelimde bıraktığım huzur bahçemin, rengarenk tebessüm çiçeklerini şimdilerde şuursuzca filizlendirmeye çalışıyorum.
