Risk

Prologue

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events, and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or events is purely coincidental.

This story is not affiliated with UB/UC/SLU/BCU/ other universities. 

Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, sensitive content, mature themes, and vital languages that are not suitable for the young audience. 

***

Risking.

That's what I'm scared of. Ilang beses na akong sumugal sa mundong 'to but I always ending up hurting. Whenever I risk to something that I want to, I end up losing it. Nakakapagod. Hindi ko alam kung may saysay pa ba 'tong buhay ko. Pakiramdam ko dapat hindi na lang ako naririto.

"Saoirse, sometimes it's better to take the risk rather than lose the chance."

I don't know if I should believe in that quote anymore. Ilang beses ko na sinugal sarili ko para man lang makita nila halaga ko, hindi rin naman naging epektibo. No. I don't think na sila yung problema, baka ako na yung problema. Bahala na. Kung saan man ang agos ng tadhana sa akin, doon na lang ako pupunta.

Iniligpit ko na lang mga gamit ko rito sa opisina. Opisinang pinagawa nila mommy at daddy dito sa sarili naming kompaniya. Dahil ako raw ang magmamamana nito kapag nagkataon na nawala na sila. Hindi ko nga maisip na ako yung gusto nilang magmana nito, after all the things they've done to me. Wala naman sa gusto ko ang pumasok sa ganito.

"Saoirse, tara na maglunch na tayo sa cafeteria sa baba." Pag-aaya sa akin ni Kyla.

"Sandali lang, ayusin ko lang 'to." Saad ko habang inaayos ko ang aking bag.

"Iba nga naman talaga kapag soon to be CEO." Rinig ko pa sa kaniya ang kaniyang pagtawa.

Napakusilap ako sa ginagawa ko at tumingin sa kaniya. "May nakakatawa ba?" seryoso kong tinanong.

"Wala naman, hindi kasi ako sanay na makita kang nagsusungit eh. Napapadalas na 'yan simula ng nag break kayo ni Kay," sagot niya.

Kay... That man makes me more scared of risking. Napatigil na lang ako sa ginagawa ko. Ayaw ko na alalahanin kung paano niya ako tinakot na sumugal ulit sa buhay. Siya nga nagpawala ng takot ko noon, pero siya rin naman ang bumuhay nito.