Zawgyi code
နာမ္စားကေလးနဲ႔လိုက္ေအာင္ ႏုနယ္ငယ္ရြယ္တဲ့
ကေလးငယ္…။
ကၽြန္ေတာ့္ ကေလးငယ္။
ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကအစ ေမြးစကေလးလို
ရဲရဲနီလို႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ကေလးငယ္။
"ကေလးငယ္…ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးလား"
ကေလးငယ္ဟာတကယ္ေတာ့အသက္ေတာင္မျပၫ့္ရွာေသးတဲ့၁၆ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ပါ…။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္က အသက္ရြယ္ မကန႔္သက္ထားဘူးမို႔ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္မိတာ…။
ကၽြန္ေတာ္ မမွားဘူး…။
"ဦးေလး…ကၽြန္မေနာက္ ဆက္မလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္
ကၽြန္မကို ကေလးငယ္လို႔လဲမေခၚပါနဲ႔"
"ကိုယ္…မင္းအေပၚမွာဘာအျပစ္ေတြမ်ားလုပ္ခဲ့လို႔လဲကေလးငယ္…ဘာလို႔ ဒီေလာက္ထိ မုန္းေနရတာလဲ"
"ကၽြန္မအေဖနဲ႔ျပန္တိုင္မွာေနာ္ ဦးေလး"
"မင္းေလးႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔တိုင္ကြာ"
သူ႔ကိုကၽြန္မသိပ္ေၾကာက္တာဘဲကၽြန္မကိုသူကခ်စ္တယ္လို႔ခဏခဏေျပာတတ္သလို မခ်စ္ဘူးလားလို႔လဲ ခဏခဏေမးတတ္တယ္။
အခုလဲ ကၽြန္မ ပန္းခ်ီသင္တန္းကျပန္တဲ့အခ်ိန္ကိုကၽြန္မေနာက္လိုက္ျပန္တယ္။
ကၽြန္မကအသက္မျပၫ့္ေသးတဲ့သူတစ္ေယာက္ဆိုတာကို
သိရက္နဲ႔ခ်စ္တယ္လို႔လိုက္ေျပာတာက သိပ္ကို လြန္သည္။
"အေဖ့…"
"ေဟ…ေျပာေလသမီး"
"အေဖ့သူငယ္ခ်င္း မင္းဧကရာဇ္ဆိုတဲ့လူႀကီးေလ… သမီးကိုလိုက္ေနွာင့္ယွက္ျပန္ၿပီ…ခ်စ္တယ္လို႔လဲေျပာတယ္"
"ငါ့သမီးရယ္…သူကခ်စ္တယ္ေျပာတာက သမီးကခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ခ်စ္တယ္ေျပာတာေနမွာေပါ့…မေတြးေနစမ္းပါနဲ႔"
ကၽြန္မအေဖကထိုသို႔ပင္လ်စ္လ်ူျပဳစြာေျပာတတ္ျပန္၏။
ကၽြန္မစိတ္ထဲ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္သြားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ႏွစ္လေလာက္ၾကာတဲ့အထိကၽြန္မ အေဖ့ကိုအဲ့ဒီလူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးတိုင္ေျပာတယ္… ေမေမ့ကိုေရာေပါ့…ေမေမဆိုေပမဲ့ အေခၚအေဝၚသက္သက္ပါဘဲ…တကယ္ေတာ့ သူ(မ)က ကၽြန္မရဲ့မိေထြးပါ…။
ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဒီစကား ဒီအေျဖဘဲမို႔ ကၽြန္မစိတ္ေတြ ပင္ပန္းလာတယ္။
