Part 11

555 17 1
                                    

Zawgyi code

"ဗိုက္ျပၫ့္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ "

"ႏြားႏို႔ေတာ့ကုန္ေအာင္ေသာက္ေလကေလးေလးရဲ့"

"မရဘူး…မကုန္ေတာ့ဘူး"

"ေျဖးေျဖးခ်င္းေလးေသာက္ေနာ္ လိမၼာတယ္"

ဦးကအရာရာကိုအလိုလိုက္တတ္ေပမဲ့အစားအေသာက္ႏွင့္ပတ္သက္ရင္ေတာ့မရေပ။

အခုလဲမကုန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ႏြားႏို႔ကိုအတင္းေသာက္ခိုင္းေနျပန္၏။

"ဦး…"

"ဗ်ာ………"

"ဦးလက္ထဲကဘာႀကီးလဲ"

"နာရီဘူးေလကေလးရဲ့"

"ထပ္ဝယ္ျပန္ၿပီ"

ကၽြန္မကစိတ္မရွည္တဲ့အသံနဲ႔ေျပာလိုက္ေပမဲ့ဦးကေတာ့ႃပံုးၿပီးသာၾကၫ့္ေနေလရဲ့…။ ကၽြန္မဘာေျပာေျပာ ဦးက ဒီလိုဘဲ တုတ္တုတ္မ်ွမလႈပ္ေပ…။ ႃပံုးၿမဲျပဳံးဆဲပင္ျဖစ္၏။

"ဒါက စီးပြားေရးေလ ကေလးရဲ့"

"နာရီဝယ္တာမ်ား စီးပြားေရးတဲ့ ဟြန႔္"

"ကေလးေလး အရြယ္ေရာက္လာရင္နားလည္လိမ့္မယ္"

ျဖဴကေတာ့ဦးရဲ့နာရီစုေဆာင္းေရးကိုသိပ္သေဘာမေတြ့လွေပ…။

ဦးရဲ့နာရီေတြစုတဲ့အခန္းထဲက ဗီရိုေတြထဲမွာဆိုရင္
panerai…Rolex…zenith နဲ႔ တျခားနာရီအမ်ိဳးစားေပါင္းစံုရိွေလ၏။

ျဖဴေတြးမိတာကေတာ့ မိန္းကေလးေတြ လက္ဝတ္လက္စားႀကိဳက္သလို ဦးတို႔အရြယ္ ေယာက္်ားမ်ားကလဲနာရီႀကိဳက္မယ္ဟူ၍ျဖစ္၏။

…Ring…Ring…

ေတြးေနတုန္းဖုန္းသံၾကားရ၍လန႔္သြား၏။ ထံုးစံအတိုင္း ဦးဆီကိုဆက္တဲ့ဖုန္းပါ။

" patek philippe !!!"

ထင္ထားတဲ့အတိုင္း နာရီ brandတစ္ခုရဲ့နာမည္ၾကားရျပန္ပါၿပီ။

ရိွသမ်ွပိုက္ဆံအကုန္နာရီဝယ္ခ်င္ေနသလားဆိုတဲ့အၾကၫ့္နဲ႔ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴ႔ပါးကိုခပ္ဖြဖြ ဆဲြကာ ႃပံုးရယ္ရင္း ဖုန္းေျပာျပန္တယ္။

*ငါရူးခ်င္လာၿပီ…*

"ဝယ္မယ္ေလ…လုပ္လိုက္…မနက္ျဖန္ ငါ ကေလးေက်ာင္းႀကိဳၿပီး မင္းဆီလာခဲ့မယ္"

AccidentWhere stories live. Discover now