Part 13

437 12 1
                                    

Zawgyi code
ကၽြန္ေတာ္မနက္ငါးနာရီခန႔္တြင္အိပ္ရာႏိုးလာ၏။

ေဘးနားတြင္အိပ္စက္ေနေသာမိန္းမပ်ိဳကေတာ့အိပ္ေမာက်ေမဟန္ရိွ၍ကၽြန္ေတာ္ႏိုးတာကိုလဲသိပံုမရ…။

ေဆာင္းရာသီျဖစ္ေနေပမဲ့ေရႏြေးနဲ႔ေရခ်ိဳးတာကိုမႀကိဳက္တတ္တာေၾကာင့္ ေရေအးႏွင့္သာေရခ်ိဳးလိုက္ၿပီး နီညိုေရာင္ပုဆိုးနဲ႔လည္ကတံုးကိုဝတ္ကာ ေရေမႊးစြတ္လိုက္တယ္။

အခန္းထဲမွာေရေမႊးနံ႔ထံုသင္းသြားတဲ့ထိ းကေလးမေလးက အိပ္ရာမႏိုးလာေသးေပ…။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဘုရားခန္းသို႔ေျခလွမ္းဆက္ရ၏။

"ေဒၚၿမိဳင္…ဘုရားပန္းလဲၿပီးၿပီလား"

"လဲၿပီးၿပီသား…ေသာက္ေတာ္ေရကပ္ရံုဘဲ"

"ကၽြန္ေတာ္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္"

ေသာက္ေတာ္ေရလဲကာကၽြန္ေတာ္ဘုရားစင္ေရ႔ွထိုင္လိုက္၏။

အခ်ိန္မွာေျခာက္နာရီထိုးေနၿပီ…။ ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုဟာဘုရားခန္းျပတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ ႏွင္းဆီပန္းကပ္လႉပူေဇာ္ထားေသာ ဘုရားစင္ကို ေနေရာင္ျခည္ထင္ဟပ္ျခင္းကို ၾကၫ့္မိတဲ့အခါ စိတ္ရဲ့ ရႊင္လန္းၾကည္လင္းျခင္းက အတိုင္းအဆမဲ့စြာျဖစ္ေပၚလာေလၿပီ။

ဘုရားစင္မွာႏွင္းဆီပန္းကပ္ခဲ့တာကလြန္ခဲ့ေသာ၂ႏွစ္ခန႔္အခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ ကေလးမေလးကိုခ်စ္မိျခင္းကစ၏။

ႏွင္းဆီပန္းကိုဘုရားမွာကပ္ရင္အခ်စ္ေရးေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာကိုအစဲြျပဳလို႔ လြန္ခဲ့ေသာ၂ႏွစ္မွစကာ အခုအိမ္ေထာင္သည္ဘဝအထိ လႈဒါန္းျဖစ္ခဲ့တယ္။

ကေလးနဲ႔ဦးရဲ့အခ်စ္ေရးဟာတစ္သက္တာေအာင္ျမင္ျခင္းနဲ႔ျပၫ့္စံုရပါလို၏လို႔လဲ ဘုရားမွာကေလးဆန္ဆန္ဆုေတာင္းျဖစ္တယ္။

ဘုရားရိွခိုးၿပီးေတာ့လဲပုတီးစိပ္တရားထိုင္ျပန္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္လာတာနဲ႔အမ်ွ ဘုရားတရားကိုလဲ ပိုလုပ္ျဖစ္လာတယ္။

ကေလးကေတာ့ငယ္ေသးလို႔ထင္ပါရဲ့…ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆန႔္က်င္ဘက္မွာဘဲအၿမဲရိွေနတတ္တယ္။

AccidentWhere stories live. Discover now