Özgünlüksüz Midoriya (Bakudeku)

-15-

Final

2 yıl sonra

"Artık hepiniz kahramansınız!" Tüm kahraman öğrencileri aynı anda bağırmaya başlamışlardı. Nihayet lise bitmiş ve gerçek birer kahraman olmuşlardı. Hepsi şimdiden çalışacakları ajansları belirlemiş ve çaylak kahraman olarak ülkeyi korumaya devam edeceklerdi.

Ama Bakugou direk kendi şirketini açmak istemişti. Çoktan Deku adıyla en iyi UA öğrencisi olarak ünlenmeye başlamıştı ve yeni barışın sembolü olma yolunda adımlarını atmaya başlamıştı. Aldığı gücü sorumluluktan çok isteyerek yapmaya başlamış ve kurtardığı her kişide bu işi yapma isteği daha çok artıyordu.

Midoriya ise üniversite de tıp okumaya başlamıştı. Doktor olmaktan çok gurur duyuyor olsa da o uzmanlıkla psikiyatrist olmak istiyordu. Karşısındaki kişinin duygularını çok kolay anlıyordu. Bakugou'nun en çok etkilendiği yanı buydu ya.

Elbette ikisi hala sevgililerdi. İnişli çıkışlı ilişkilerinde birbirlerinden hiç kopmamışlardı. Midoriya onu neredeyse her gün özlüyor, Bakugou ise çevresinde zümrüt gözleri arıyordu. Aileleri onlar adına sevinmiş ve iki aile tek aile haline gelmişti.

A sınıfı ise Midoriya'yı kendilerinden biri olarak görüyordu. Onlar lisede okurken özgünlükle alakalı her konuda onlara yardım etmiş ve dinlemişti. Tüm sınıf onun özel olduğunu biliyordu. Todoroki ise bunu o konuşmadan sonra hemen anlamıştı. Hemen olmasa da ateş gücünü kontrol etmeyi öğrenmişti. Ama babasının ajansından ziyade başka bir yere girmişti.

"Tebrik ederim Kacchan." Bakugou sırıtarak arkasına döndü. Parıldayan gözler ona bakıyordu. "Gelemeyeceğim demiştim aptal." Kafasına vursa da hala gülümsüyordu. Çocuk hemen ona sarıldı. "Bu günü kaçıramazdım." Kıkırdayarak karşılık verdi.

"İzuku! Bize tebrik yok mu?" Sevgilisinden ayrılarak sınıfın geri kalanına baktı. "Bu sınıfın başarılı olacağını en başından beri biliyordum. Hepinizi tebrik ediyorum arkadaşlar." Kiri yanına gelerek elini omzuna attı. "Sana tebrikler asıl. Üniversiteyi kazandığını duyduk." Gülümsedi. "Evet. Tokyo'da okuyacağım." Todoroki yanına gelerek saçlarını karıştırdı. "Çok iyi Midoriya. Yapabileceğini biliyordum."

Uraraka yanına gelerek Elini omzuna koydu. "Biliyorduk diyelim ona. Tebrikler İzuku-kun." Yeniden kızarmaya başlamıştı. "Yapmayın ama daha doktor olmama çok var." İida kafasını iki yana salladı. "Sen yaparsın." Bunu bilemezdi ama bir gerçek vardı ki başarmayı herkesten çok istiyordu.
...
8 yıl sonra

İzuku tanıdığı herkesin olduğu masada ayağa kalktı. "Artık psikatristim!" Alkışlar tüm lokantadan duyulacak kadar yükseldiğinde tüm bakışlar üstüne toplanmıştı. Sanki en iyi 10 kahramanın bulunması yüzünden yeteri kadar dikkat çekmiyormuş gibi.

  Bakugou Katsuki nam-ı diğer Deku. Bir numaralı kahraman koltuğunu almıştı ve ülkedeki en iyi ajans haline gelmişti.  Shoto ve onun ajansı 2.'likte ardından ise İida geliyordu. Neredeyse tüm A sınıfı onların ajansında çalışıyordu.

Bakugou ayağa kalkarak sevgilisinin yanına geldi. Herkesten çok o gurur duyuyordu. "Başaracağını biliyordum Deku." İçtenlikle gülümsedi. Ne zaman bunalsa ya da bir sorunu olsa dibinde biten bu adam onun her şeyi olmuştu. "Senin sayende Kacchan." Bakugou da aynı şeyi sürekli söylüyordu.
Birbirleri sayesinde bulundukları yerdeydiler.
Ve bunu ikisi de biliyordu.

Bakugou için belki de önceden sorması gereken bir soruyu sorma vakti gelmişti. Bir dizinin üzerine çöktü ve bağımlısı olduğu gözlere baktı. "Her zaman yanında olsan da hayat boyu bir arada olalım. Her şeyimiz olalım Deku. Benimle evlenir misin?" Midoriya gözlerimdeki yaşları tutarak gülümsedi. "Sen her zaman benim her şeyimdin Katsuki. Evet!"