Özgünlüksüz Midoriya (Bakudeku)

Özel Bölüm -1-

Sevgili olmalarından 1 yıl sonra

   Katsuki gergin şekilde nefesini verdi. Eğer bu gece bir şey bile yolunda gitmezse birine çok kötü patlayacaktı. Siyah gömleğindeki kırmızı kravatı biraz çekiştirdi ve önündeki kapıyı çaldı. İnko yüzünde sevecen gülümseyle kapıyı açtı. "Katsuki, oğlum hoşgeldin."

   Kafasını eğdi. Sevgili olmalarından sonra aileleriyle konuşarak durumu anlatmışlardı. Ama nedense Katsuki hala geçmişten kaynaklı utangaçlıkları vardı. "Hoşbuldum İnko Teyze-" kadın sahte kötü bakışlarıyla elini salladı. "Ben ne demiştim?"

  Kızardı. Buna alışana kadar çok çekecekti. "İnko anne. Bu çiçekler size." Elindeki beyaz gülleri uzattı. Çiçekleri hemen kaptı. "Teşekkür ederim canım. Çok güzeller." Arkasına döndü. "İzuku! Katsuki geldi." İçeriden gelen birkaç gürültü ardından sevgilisi kapıya vardı. Yutkundu. Beyaz keten gömlek üzerine yeşil ceket ve siyah pantolonla kesinlikte çok güzel olmuştu.

   İzuku ise baştan aşağı siyah giyinmiş çocuğa bakınca nefesinin kesildiğini hissetti. "M-merhaba Kacchan." Çocuk kafasını salladı. Hala birbirlerine bakarken İnko gözlerini devirdi ve çocuğunun kolundan çekerek kapıya getirdi. "Dışarı çıkacaktınız değil mi? Hadi size iyi eğlenceler." Yüzlerine kapanan kapıyla neye uğradığını şaşıran ikili birbirlerine bakarak gülmeye başladı.

"Üzgünüm. Çok harika olmuşsun Kacchan." Katsuki gülümsedi. "Sende. Daha sık gömlek giymelisin." Ardından önüne geçti. "1. yılımız kutlu olsun. Deku."

Belinden tutarak ona sarıldığında çocuk da kafasını boynuna gömdü ve karamel kokusunu içine çekti. Bu 1 yıl büyük ihtimalle hayatının en iyi geçen bir yılıydı. Kafasını kaldırıp göz göze geldiklerinde ufak bir sırıtışla dudaklarını birleşti. Son zamanlarda Katsuki ajanslarla çok meşguldü. Onu özlemişti.

Uzun süren bir öpüşmeyle ayrıldıklarında İzuku'nun yanakları kıpkırmızı kesilmişti. Katsuki kıkırdayarak bir eliyle yanağını hemen sıkıp bıraktı. "Hadi yürü. Dışarda güzel bir yer buldum." O yeri bulayım derken ciddi anlamda çaba sarf etmişti. Lüks restoran adına gram bilgisi yokken doğru düzgün bir yer bulabilmek için araştırma yapmıştı.

   Yürüyerek yollarda gezerken Katsuki'nin stajyerlik yaptığı ajansla alakalı konuşmaya başlamışlardı ve İzuku her nasılsa ajansla ilgili ondan daha fazla şey biliyordu.

"Ne zaman kuruldu?"
"8 yıl önce."
"Kime ait?"
"Nighteye."
"O kim?"
"All Might'nın eski ortağı."
"Kaç kahraman çalışıyor?"
"10 artı olarak 4 stajyer."
"Stajyerleri sayabilir misin?"
"Lemillion, Deku-"

   Çocuk kıkırdayarak onu susturdu. "Benden daha bilgili olduğunu biliyor musun?" İzuku kızardı ve tutuğu eli biraz daha sıktı. "Ne yapayım Kacchan? Nerede çalıştığını merak ediyorum." Evet. Sırf devriyede onu görmek için saatlerce devriye bölgesinde gezmişti. Tabi en sonunda onun tarafından kovalanmıştı.

"İşte geldik." Önlerinde durdukları lüks bina çok güzel gözüküyordu. İzuku bu gibi yerlede kesinlikle çok geriliyordu. İçeri girdiklerinde büyük bir kalabalık vardı. Danışmanlığa yaklaştılar. "Rezervasyonumuz vardı." Kız şaşkınlıkla ona baktı. "Efendim, bu geceki tüm rezervasyonlar özel bir davet için 1 günlüğüne ertelendi. Mesaj gelmiş olmalıydı."

   Katsuki duyduklarını hazmetmek için 5 saniye bekledi. "Öyle bir mesaj bana gelmedi." Sesi kesinlikle kızgındı ama avucunda oluşacak patlamaları önlemeye çalışıyordu." Kız aynı ses tonu ile devam etti. "Sistemde hata olmuş olabilir. Bunun için özür diliyorum ama şimdilik yapabileceğimiz hiçbir şey yok."

   İzuku dikkatini çekmek için elini sıktı. Katsuki öfkesini yarın yarımdan çıkarmayı aklına yazarak yeşil gözlere odaklanarak anlık sinirini attı. "Yarınki rezervasyonu iptal ediyorum." Kız kafasını salladı. "Nasıl rezervasyon ettirmiştiniz?"