"Mπαμπά μου θελεις λίγο χυμό?"
"Όχι κοριτσι μου καλό"
"Θελεις νερό?"
"Οχι βρε παιδι μου"
"θελεις σουπίτσα?"
Ο κυριος Κωστακης κοιταξε επιφυλακτικά την κόρη του
"βρε μπας και πεθαίνω και θελεις να μου το φερεις με τρόπο?"
Η Κατερίνα γουρλωσε τα μάτια της " όχι καλε μπαμπα! να φιλαω και σταυρό!"
Τωρα ο κυριος Κωστακης την κοιταξε με μεγαλύτερη αναστατωση. Όταν φιλουσε σταυρό ήταν διασταυρωμένο ότι του έλεγε ψέμματα
"Απλά ήρθε η Μυρσίνη και θα αράξουμε για λίγο στο δωμάτιο μου και δεν θελω να σε αφήσω μόνο"
Η κυριος Κωστακης χαμογελασε και τα δυο λακάκια του φανηκαν αμυδρά
"Να πας κοριτσι μου! με εχεις ζαλίσει το κεφάλι εξαλλου απο τοτε που επιστρεψαμε απο το νοσοκομειο! να ξερεις ο μπαμπας είναι ταυρος! δυνατός! να μην έχεις έγνοια! φιλαω και σταυρό!"
Η Κατερίνα τώρα ήταν η δική της σειρα να τον κοιτάξει επιφυλακτικά
"μμ..καλά..πάω"
Με ένα τρεχαλητό πήγε στο δωμάτιο της και είδε την Μυρσίνη να κάθεται στο κρεβάτι της και να κάνει παλαμάκια
"Και φαντάζεσαι να του στειλεις και να σου πει πως ειχε χάσει το τηλέφωνο σου και να σου τα χώσει γιατι σε αναζητούσε τόσο καιρό απέλπιδα και εναγωνίως?"
"Όχι δεν το φαντάζομαι και μην λες βλακείες"
Ξεφύσηξε και έκατσε στο κρεβάτι μαζί με την φίλη της. Διορθωσε την πιτζάμα της και έβγαλε το λαστιχακι απο τα μαλλιά της. Τα έφτιαξε με το χέρι της και κοιταξε το κινητό.
"βιντεοκληση θα κάνεις και φτιάχνεσαι?"
"όχι..προετοιμάζομαι ψυχολογικά"
"Μάλιστα.."
Τώρα κοιτούσαν και οι δυο το κινητό
"θα τον παρεις τηλέφωνο?"
"Μήνυμα καλύτερα"
"Μάλιστα.."
Πάλι κοιταξαν και οι δυο το κινητό
"θα φύγω γκαστρωμένη απο εδώ μεχρι να στειλεις?"
"Μύρσινη σκέφτομαι!" της ειπε κοφτά και πήγε στα μηνύματα
"Τι να γραψω?να ζητήσω κατευθειαν αν μπορει να μου κάνει κονέ στην δουλειά του? να πω μήπως κάτι πρώτα γενικό? να γραψω ποια είμαι? μπορει να μην με έχει αποθηκευμένη"
