Το Κεντρί της Μέλισσας

Πολύπλοκο

Στην επιστροφή θα προσπαθούσα να σκεφτώ ξανα και ξανά οτιδήποτε είπαμε. 

Έκανα τιτάνειες προσπαθειες να μην σκέφτομαι το τελευταίο πράγμα που έγινε πριν φύγω.

Όχι αυτό όταν το σκεφτόμουν ήθελα να χτυπήσω δυνατά το κεφάλι μου στο παράθυρο του ταξί. Ειλικρινά τι σκεφτόμουν?  Γιατί κάνω αυτά που κάνω? 

Η ερώτηση της ζωής μου.

Επανέφερα ξανά και ξανά το βλέμμα του και τον τρόπο που με κοιτούσε. Προσπαθούσα να θυμηθώ μικρές λεπτομέρειες, τι ακριβως είπαμε αλλά πολλά ήδη ένιωθα πως τα είχε πνίξει μια ομίχλη. Όταν έχω αγχος πάντα τείνω να ξεχνάω πράγματα. Είναι σαν να πετά το μυαλό μου και να αποσχίζεται απο το σώμα μου. Και το ίδιο ένιωθα και τώρα.

Μια δυνατή βροντή ακούστηκε αρκετά κοντά μας και η βροχή δυνάμωσε.

"Καλοκαιρινό μπουρίνι, θα βρούμε κίνηση"

Έγνεψα στον οδηγό του ταξί αλλά δεν μπορούσα να εμπλακώ σε μια συζήτηση μαζί του. Το μυαλό μου ήταν γεμάτο απο αυτο που έγινε, απο την συνάντηση μας με τον Δημήτρη. Οι υαλοκαθαριστές δούλευαν σαν τρελοί, κουνιόντουσαν περα δώθε ασταμάτητα , έχοντας την αίσθηση οτι εναρμονίζονταν με τους γρήγορους χτύπους της καρδιάς μου.

Θυμαμαι να μου λεει 

"Είναι πολύπλοκο"

Αυτό το θυμαμαι καθαρα, ήταν λίγο πριν φύγω. Ήμουν όρθια και ήταν κι αυτός όρθιος. 

"Το κάνεις όμως εύκολο" συμπλήρωσε. 

Γιατί δεν ρώτησα τι εννούσε? ήταν κάτι σχετικό με την δουλειά?

Με εμάς?

Υπάρχει αυτο που λέμε "εμεις?" 

Τι το πολύπλοκο μπορεί να έχει μια καλοκαιρινή ξεπέτα του?

Γιατί δεν ρώτησα? τι λεγαμε και μου το είπε αυτό?Γιατί επρεπε να είμαι τοσο αμήχανη κοντα του?

Προσπαθησα ξανά να επαναφέρω τον τροπο που με κοιταξε πριν φύγουμε, εμένα που ήμουν όρθια σε αποσταση ασφαλείας , τα χέρια του μέσα στις τσέπες. Όχι δεν λέγαμε κάτι. Ήταν η στιγμή που έφευγα. Είχε μια αυρα κυριαρχίας, σαν να παίζαμε στην έδρα του κι εγώ ήμουν αμήχανη, με βλέμμα που απέφευγε το δικό του και όταν το συναντούσα, τα μπλε ακίνητα μάτια του πάνω μου ένιωθα πως λιποτακτούσε κάθε θάρρος που διέθετα.

Είναι έρωτας? αυτό είναι έρωτας ?

"Είναι πολύπλοκο" μουρμουρισα τα λόγια του χωρίς να καταλαβαίνω τι εννοούσε, σαν ένα πάζλ που έπρεπε να βρω λύση. Είχα την αίσθηση οτι ήταν κάτι σημαντικό αυτό που μου είπε.