ᵣᵢₙG🔔(Yizhan/ongoing 💚❤️🐰🦁)

12💎

Zhan's POV

රෑ අට විතර වෙද්දි ආයම මම yibo එක්ක අපේ hostle එක ගාවට ආවා... කලින් විදිහටම හොරු වගේ අපි දෙන්නා boys hostle එක ගාවටම එද්දි අපිට ඇහුනෙ fire alarm එකක sound එකක්...ඒ එක්කම හැමෝම කලබල වෙලා කෑ ගහන සද්දෙත් අපට ඇහුනා....

"ගින්නක් වත්ද..bell එක ඇහෙන්නෙ...හැමෝම කලබල වෙලා...."

මම එහෙම අහන් මට අඩියක් විතර පිටිපස්සෙන් හිටපු බෝ දිහා බැලුවා...

ඒත් එයා දකිද්දි මට මෙතන වෙන දේ මොකක්ද කියන එකත් අමතක උනා...

එයා හිටියෙ එයාගේ අත් වලින් තදට කන් වහගෙන ඇස් පියන් ... ඇවිදින්න බැරි තරමට එයා දුර්වල වෙලා තිබුනා... වේවලනවා එයා...අනික මුළු ඇග පුරාම දාඩිය...හරියට එදා මම එයාව දැකපු මුල්ම දවසෙ වගේ...එදා නොතේරුනත් දැන් මම දන්නවා ...එයාට තියෙන්නෙ panic attack එකක් වගේ දෙයක්...

"බෝ ..."

"බෝ.."

"බෝ..."

මම කතා කරත් එයාට ගානක් නෑ.... එයා ගොඩක් අසරණ වෙලා ....

" නවත්තන්න please ...එපා...."

එදා විදිහමයි එයා කෑ ගහනවා...school එකේ තාම ළමයිගෙ කලබල උන සද්දෙ ඇහුනත් fire alarm එක නැවතිලා..කවුරු හරි ළමයෙක් විහිළුවට එික on කරන්න ඇති..

එයා එතනම බිම වාඩි උනා නෙමෙයි ඇදගෙන වැටුනා කියලයි මට දැනුනෙ... එයා ගොඩක් බය වෙලා ඉන්නෙ...

"බෝ..."

කතා කරත් අහන්නෙ නැති නිසාම මම හිමින් එයාගේ ඔළුව පිරිමැද්දෙ එයා ගාවම දණ තියාගෙන මාත් වාඩි වෙන ගමන්..

මොකක්දෝ හේතුවකට එයා ටික ටික ආයම සංසුන් වෙද්දි මගේ හිතට සැනසීමක් දැනුනා...ඔළුව පිරිමැද මැද හිටපු මගේ දිහාවට අත් වලින් කනුත් වහගෙන එයාගේ ඇස් එයා ගෙනෙද්දි මම පෙන්නුවේ මගේ අතේ ear phones set කරලා තිබුන ෆෝන් එක...එයාට ඒකෙන් උදව්වක් වෙයි කියලා මට හිතුනා...මම ear buds අරන් එයාගේ කන් වලට ලං කරද්දි එයාගේ කන් වටේට තද වෙලා තිබුන අත් හෙමින් බුරුල් කරන් එයා මට ඉඩ දුන්නා...හිමින් හිමින් song, එකත් එක්කම එයා සන්සුන් වෙද්දි මම බලන් හිටියෙ ඒ දාඩිය බිංදු පිරුන මූන දිහා...