"Galiba uzak dururdum."
"Niye?"
"Kıyamazdım ki."
"Sonunda hep ölüm var."
"Öyle ya da böyle öleceğiz."
"Ama benim yüzümden ölsün istemezdim."
"Ya sen ona dokunamadan ölürse?"
Sessiz kalma hakkımı kullandım.
"Bu sefer cidden bir cevabım yok."
"Aşk için ölümü göze almak."
"Hiç aşık olmayan biri için güzel sözler."
Mert bunu söylememle kahkaha attı.
"Teşekkürler hazır cevap hanım."
"Bence senin takma ismin saniye hanım olsun."
"Niye?"
Dedim gülerek,garip bir açıklama bekliyorum.
"Saniyeler içinde cevap veriyorsun,hazır cevapsın."
"İyiymiş sevdim bunu."
Biz derin muhabbetler ederken birbirinden ayrılmış kollarımızı farketmedim.O da farketmemiş olucak ki ellerine bakıp sersemledi.Ellerini açıp bir şey teklif edecekmiş gibi durdu.
"Gidelim mi saniye hanım."
"Gidelim bakalım saniye bey."
"Saniye bey mi?"
Diye sordu şaşırarak.
"Evet,benim kadar sen de hazır cevapsın."
Sadece güldü.Havada kalan elini tuttum ve biraz daha dolaştık.Saatin 5'e geldiğini gördüğümde Mert'e döndüm.
"Yuh,saat 5'e geliyor."
"Zaman çok hızlı geçmiş ya."
"Ben en iyisi yatmaya gideyim."
Hiç istekli değildim,Mert'le çok eğleniyordum ben.
"Tamam Saniye Hanım o zaman burada ayrılalım."
"Görüşürüz Saniye Bey."
Mert'e sarıldım.Aslında bu planda yoktu,refleks olarak sarılmıştım.Onun da bunu beklemediğini biliyordum.En azından geri sarıldı.
"Görüşürüz."
Ben bu çocuktan hoşlanmaya başladım,onun da benden hoşlandığını hissedebiliyordum.
Annemin odasının kapısını olabildiğince sessiz açtım.Parmak uçlarımda içeri girdim ve nasıl içeri girdiysem öyle de kapıyı kapattım.Hâlâ parmak uçlarımdayken annemin yanı başında ki koltuğa oturdum.Zaten kafeteryadan beri elimde tuttuğum kahve fincanını koltuğun yanında ki sehpaya koydum.İşte şimdi rahat uyuyabilirim.
Odada ki hışırtılar artınca gözümü araladım,annem tuvalete girmişti.Saate baktığımda sadece 2 saat uyuduğumu gördüm.Sehpanın üzerinde ki fincanı alıp tuvalet kapısının önüne geldim.Kapıyı iki kez tıktıklatıp konuştum.
"Anne ben kahve almaya iniyorum sana da almamı ister misin?"
"Olur.Hazır gitmişken sandiviç falan da alır mısın?"
"Tamam."
Geri annemin yatağına yönelip onun da fincanını aldım.Üzerime şal alıp aşağı indim.İki sandiviç iki de kahve alınca yukarı çıktım.Odaya girdiğimde annem kitap okuyordu.
"Cidden mi anne?"
Güldü.
"Sana çekmişim işte."
"Bazen buna üzülüyorum."
"Hey,hey,hey.Sen gittiğin her yere kitap götürüyorsun."
"Hiçte bile."
"Okuduğum kitabı çantandan aldım.6 tane kitap vardı."
"Abartma anne o kadar yoktur."
Bunu demem üzerine çantamı havaya kaldırıp yatağa koydu,şantaj yapıcakmış gibi sırıtıyordu.
"Tamam ben bir asosyalim ve kahve ile kitap bağımlısıyım,beni yakaladın."
Sadece kısa bir gülüş atıp eliyle,elimde ki tepsiyi gösterdi.
"Çok açım yemeğe ihtiyacım var.Lütfen iyi bir evlat ol ve beni besle."
Kahkaha atıp yatağa oturdum.Yatak dediğime bakmayın bilirsiniz,sedye yataklar.Sohbet edip kahvaltımızı ettik.
"Anne sıkılıyor musun?"
"Sence hayatım?"
"Aptalca bir soruydu pardon."
Annem sandviçinin son lokmasını ağzına atıp ellerini çırptı.
"Dün çok eğlendin galiba."
Ağzımda ki sandiviç boğazıma takıldığında öksürmeye başladım.Bu kadın bir gün beni ciddi anlamda öldürecek.
"Evet anne,çok eğlendim."
Dedim kısa kısa öksürürken.
"Sevindim."
Ben de anne,ben de çok sevindim.
Yemekler bitince tepsiyi kaldırdım.Biraz kitap okumak iyi gelir diye çantamdan rastgele bir kitap aldım,kaldığım yerden okumaya başladım.Tamı tamına 3 saattir aralıksız kitap okumuşum,anneme döndüğümde göğsünün üzerinde ki kitap ile sızmıştı.Ayağa kalkıp gerindim.Çantama attığım rastgele eşofmanlardan ve t-shirtlerden seçip odada ki banyoya gittim.Kısa bir duş alıp giyindim.Mert'in abisinin odasının önüne gittim.Tam kapıyı çalacaktım ki biri kapıyı açtı.
"Saniye Hanım?"
"Yakalandım."
