"Y/N?"
"Hadi uyan."
Annemin fısıldayarak konuşmasına uyandım.
"Saat kaç?"
"Saat akşam 4'e geliyor."
"Ne?"
Hemen yataktan kalkıp banyoya yöneldim.Şişmiş gözlerime baktım.Dün Mert'e kitap okurken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.
"Of,bugün günlerden neydi?"
"Pazar."
"Yarın okulun var,babanı ararım o gelir."
"Yok,yok ben kalırım."
Annem imalı imalı bakınca gözlerimi devirdim.
"Arkadaşım benim için not alıyor.Babam dinlensin biraz daha.İkinizi de düşünüyorum yani."
"Kendini de düşünmeyi ihmal etmemişsin."
Annemin kimden bahsettiği barizdi.
"Çok komik anne."
Cevap verirken önüme beyaz ayakkabılarımı aldım ayaklarımı ayakkabıların ağzından geçirdim.
"Biz de o yollardan geçtik."
Dedi gülerek.
"Neyse,uyku düzenini çokta bozma."
"Bozmam."
Dedim ayakkabılarımın bağcıklarını bağlarken.
"Arkadaşın gelmiş!"
Ayağa kalkarken annem bağırdı,bağırmasıyla kapıya bakmam bir oldu zaten.
Gelen Mert'ti,gülümsedim.
"Kitabı bitirmeye gidelim mi?"
Bütün hayatım boyunca aldığım en iyi teklifti galiba.
Mert'in beni çekiştirmesiyle ormanın içinde bir yere oturduk.Ona sesli şekilde kitabı okumaya devam ettim,kalan 100 sayfayı bitirdiğimde 40 dakika geçmişti.
"Y/N cidden çok hızlı ve akıcı okuyorsun.Bununla ilgili bir şeyler yapmalısın."
"Teşekkür ederim ama ben o kadar da iyi olduğumu düşünmüyorum."
"Bak gerçekten denemelik yazılar yazsan."
"Aslında bir uygulama duymuştum.."
"Wattpad?"
"Biliyorum."
"Ha evet o."
"En azından denesen?"
"Benim için."
"Senin için?"
Refleks olarak gözlerim açıldı.
"Evet."
Dedi bozuntuya vermeden.
"Tamam ama sadece senin için."
"Anlaştık."
Elini öne atıp sıkmam için bana baktı,bir eline bir Mert'e baktım.Çok geçmeden ben de elini sıktım.
"Anlaştık."
"Saniye Bey."
Kitap bitmişti ama ben Mert'in tanından ayrılmak istemiyordum.
"Kütüphaneye gidelim mi?"
"Ne,yuh ama yeni bitirdik kitabı."
Bunu demesiyle kahkaha attım.
"Hayır salak,kitabı bırakmaya."
"Hee."
Dedi o da gülerek.
"Gidelim."
"Teşekkürler efendim,iyi günler."
Dedi kitabı elimden alan kadın.
"İyi günler."
Kapıdan çıkarken Mert konuştu.
"Şimdi seni bir yere götürmek istiyorum."
İlgimi çekmişti.
"Nereye?"
"Bir arkadaşım."
"Hatta şanslıysan bir sürü arkadaş."
"Ne?"
Dedim anlamamış şekilde,hâlâ gülüyordum.
"Bir arkadaşımla tanıştıracağım seni."
"Belki başka arkadaşları da oradadır."
"Anladım."
"Sonunda."
Dedi gülerek.
"Hadi gidelim."
Mert beni tekrardan çekiştirmeye başladı.
"EMREEE!"
"EMREEEEEEE!"
Mert avazı çıktığı kadar bağırıyordu,hava kararmıştı.
"Sakin olsana,duymuyor işte."
"O her şeyi duyar."
"Bunu mu duymayacak?"
"EMREEE!"
Başımı iki yana sallayıp elimle alnıma vurdum.Emre denen çocuk Mert'i duymuyordu işte,niye şansını zorluyor?
"HAAA."
Kalın bir sesle irkildim.Yere eğdiğim kafamı kaldırıp yukarı baktım.
"Ay pardon,duymadım Mert."
Gülerek Mert'e döndüm.
"Demiştim."
"Tamam sen haklıydın."
"EEE.."
"Gelsenize."
"Geliyoruz."
Ben tam konuşacakken Mert cevaplamıştı zaten.Binanın içinde giriyorduk,bina 4 katlıydı ve Emre'de 2. katta oturuyordu.Bir merdiven çıktıktan sonra meşe ağacı renginde kapının önünde durduk.Mert elini kapıyı çalmak için kaldırmıştı ki balkonda ki çocuk kapıyı açtı.
"Hoşgeldiniz."
Mert çok heyecanlı görünüyordu.
"Merhaba ben Emre bu arada."
Küpeli çocuk bana doğru elini uzattı.Mert hızla içeri girip aranmaya başladı.Mert'i,bana elini uzatmış Emre'nin arkasından izlerken sırıtıyordum,kendime geldiğim de Emre'nin bana bakıp güldüğünü gördüm.
"Aaa,merhaba Y/N ben."
Uzattığı eline elimi götürüp sıktım.
"AAAAA BİLİYODUM BİLİYODUM."
İçeriden bağırışmalar gelince Emre'de ben de Mert'in olduğu odaya yöneldik.Bir tane kız salonda koltuktan kalkıyordu.Anlaşılan Mert bağırıp kızı kaldırmıştı.
"MERHABA BEN MERT."
"Mert kız uyuyordu."
"Dur şimdi Y/N."
"Nasılsın?"
Bu duruma kahkaha attım.Emre'den ses gelmeyince çaktırmadan Emre'ye baktım.Yüzük ve baş parmaklarını şakaklarına götürmüş ve yüzünü eğmiş gülüyordu.
"Ben Zeynep ( emrebenimherseyim )
Emre ve Mert avel avel bakınca kıza döndüm.
"Merhaba Y/N ben."
Elimi kıza doğru uzattım,elimi sıkınca ona gülümsedim ve Emre'ye döndüm.
"Sen evinde ki kişileri biliyor musun?"
"Yoksa cam açık mı uyuyorsun?"
Mert ve Zeynep kahkaha attı.
