Gülümsedi.
"Kapımın önünde mi durdun bütün gece cidden."
Gözlerimi kocaman açtım.
"Çüş ben sapık mıyım bütün gece burada durucam."
"Y/N zaten bütün gece beraberdik,şaka yapıyorum."
Niye bu kadar alındım k?
"Neyse,neyse utanma."
"Utanmadım,şaşırdım sadece."
"Dayı olan sensin."
"Yani?"
"Sapık olan da sensin."
Kahkaha attı.
"Hem dayıyım hem dedeyim sırada ne var?"
"Baban mı?"
NE DEDİ O.
"Yani yanlış anlama dur bilerek olmadı.of."
Türkçeyi unutmuş gibi konuşunca kendimce gülümsedim.
"Utanma,utanma."
"Dışarı çıkıcam geliyor musun?"
"Ben de onun için çıktım."
Bir şey demeyip merdivenlere yürüdüm.Arkamdan "ha?" diye fısıldama sesi gelince sırıttım,aptal beklemiyordu böyle bir şeyi.
Aşağı indiğimizde saat öğlen saatleriydi.
"Eee napıyoruz?"
Mert eliyle güneşi selamlarken sordu.
"Bilmiyorum ama hastaneyi çok gezdik."
Mert sırıtmaya başladı.
"Öyle mi?"
"Sırıtıp durma sinirimi bozuyor."
Ben de sırıtırken söyledim.
"Sinirini bozuyormuş gibi durmuyorsun."
"Kes sesini."
Gülerken konuştum.
"Ama gerçekten nereye gideceğiz?"
"Ben kütüphaneye gitmeyi düşünüyordum."
"Ne?"
"Yine mi?"
Tek kaşımı kaldırdım.
"Yine mi derken?"
Açık gözleri daha da açıldı.
"Kapınız ses geçiriyor."
Dinledi mi?
"Sen bizi mi dinledin?"
Normalde hiçbir sorun yok,annemle konuştuğumuz şeyler sadece kitaplardı.Bir de Mert.
"Hayır.Önünüzden geçiyordum,kulak misafiri oldum.Ama yemin ederim sadece 6 kitap muhabbetini duydum."
"Peki."
"Eee?"
"Hâlâ kütüphaneye mi gitmek istiyorsun?"
"Evet."
Ellerimi tozlu rafların arasında gezdirdim.Mert ne yaptığımı anlayamamış gibi bana bakıyordu.
"Kitap enerjisi."
"Hı?"
Mert hâlâ anlayamamıştı,kitap enerjisi işte.
"Ellerimi raflarda gezdiriyorum ve bana farklı hissettiren kitapta duruyorum."
Mert güldü.
"Senin enerji şeysisin bozuk galiba."
Enerji şeysisi?
"Ne demek istiyorsun?"
"Diyorum ki 6 kitap."
"Hepsinde de farklı mı hissettin?"
