Anan Winter Anan || Winrina

3.0

»»» ω «««

Yeji içeri atıldıktan sonra kapıya doğru dönüp kısa bir küfür savurdu. Bu ikisinin problemi her neyse buradan çıktıktan sonra Winter'dan hesap soracağına dair kendi kendine anlaşmıştı ancak içerideki burun çekme sesiyle odağı oraya kaydı. Kabinlerden birinin içinden bir ağlama sesi geliyordu sessizce, şaşırdı ve kabinin önüne gidip tıklattı.

Kendisi gibi Ryujin'de Yeji'nin buraya geleceğinden bir haber, kapı ardındaki kişinin Karina olduğunu düşünüp burnunu silerek kapıyı açtı. Kilidin açılması ve Ryujin'in sevdiği kız ile göz göze gelmesi bir olmuştu. İkisi de şaşkındı şimdi. Ryujin elindeki peçeteyi yavaşça yere düşürürken Yeji de ondan farksız ağlayan kızı inceliyordu. Yanaklarını kırmızı, gözleri dolu ve dudağı titreyen kız içini parçalıyordu.

"Y-Yeji?" Ryujin şaşkınca ismini sayıkladığında kendine gelmişti ve ilk yaptığı Ryujin'in elinden tutarak onu kabinden çıkarmak olmuştu. Ryujin'i duvara doğru yaslayıp yakınına girdi. "Neden ağlıyorsun Ryujin? Bir sorun mu var?" Yeji endişeyle sorarken karşısındaki kız az önce temas yüzünden olsa gerek oldukça heyecanlanmıştı.

Bir insan hem ağlarken hem de heyecanlanabilir miydi? Yeji sayesinde evet. Ryujin'den ses gelmeyince Yeji daha da gerilmişti. Kötü bir şey olmuştu ve Ryujin'in ağlamaktan kızarmış yüzü onun kalbine ağır bir taşın düşmesine neden oluyordu. "Ryujin.. benimle konuşmayacak mısın?"

Yavaşça kızın yeni göz yaşı akan yanağına elini koyup süzülen yaşı sildi. Ryujin ellerinin altında yanıyordu resmen ve hâlâ bir şey demeden kendisine bakıyordu. "Yeji" transta gibi kızın ismini fısıldadıktan sonra Yeji dahs da yaklaştı ona. Sanki kalabalık bir yerde sesini duymak amaçlı birine yaklaşır gibiydi ancak şu an sadece ikisi vardı.

"Ryujin sorun her neyse ben buradayım, senin yanındayım ve hep yanında olacağım. Bana güvenebilirsin ryuryu" hep kullandığı lakabı kullanıp sevimlice gülümsedi Yeji, bu gülümseme karşısında mest olmuş kızdan bir habersizdi tabii. Gerçi Yeji de pek farklı sayılmazdı karşısındaki kız için. Ryujin ağlarken bile çok güzeldi ve Yeji'nin gözünde ilk kez melekler ağlıyordu.

Ryujin yavaşça parmak uçlarında yükselip dudağını kızın dudağına bastırdı. Yeji'nin yakınlığını ve yanağındaki elinden gelen cesaretle yapmıştı bunu. Hep hasretini çektiği dudaklara değdirdi kendi dudaklarını çünkü bir daha yapamayacağını biliyordu. Artık Yeji'nin kalbi ve çok sevdiği dudakları başka bir kız içindi. Düşünceler yine onun gözlerinden yaşların akmasına sebep olurken tam ayrılacakken Yeji'nin onu tutup hafif öpücüğü daha da derinleştirmesiyle Ryujin aldığı karşılığa kocaman açtığı gözlerle tepki verdi.

Yeji'nin gözleri kapalı bir şekilde onu öperken Ryujin kapalı göz kapaklarına baktı sadece. Şu an Yeji onu öpüyordu! Sevdiği kız, bunca zamandır gülüşü gülüşünün sebebi olmuş kız onu öpüyordu!

Yavaşça birbirlerinden ayrıldılar. Ryujin duygusal büyük bir patlama yaşayıp bir anda kızın boynuna koydu kafasını, şimdi açıklıyordu duygularını. "Yeji.. Y-Yeji ben ben seni çok seviyorum. O kadar çok seviyorum ki bunu kelimelerle ifade edemem ama senin için her şeyden vazgeçebilirim. Sen bu kadar hayatım olmuşken başka bir kızı seviyor olman-"

Yeji ikinci şoku yaşarken bir anda kendini tutamadan söze daldı. "Başka bir kız mı? Ryujin, başka bir kız yok. Senin gibi biri varken nasıl başka bir kızı sevebileceğimi düşünürsün?"