𝙇𝙤𝙤𝙠 𝙄𝙣𝙩𝙤 𝙃𝙚𝙧 𝙀𝙢𝙚𝙧𝙖𝙡𝙙 𝙀𝙮𝙚𝙨 | 𝓓𝓪𝓷𝓷𝔂 𝔁 𝓒𝓪𝓽𝓱𝔂

ᴶᵉᵃˡᵒᵘˢʸ ᵇˡᵉⁿᵈᵉᵈ ʷⁱᵗʰ ʷⁱˢʰ

Kıskançlıkla harmanlanan dilek

"Ne oldu Lucy? Ne için özür diliyorsun?"
"Mahkum...mahkum 42 kaçtı! Çok özür dilerim! Gerçekten üzgünüm Cathy! Benim yüzümden oldu!"
Cathy bir şeyler söylemeye çalışıyordu ama Lucy'nin ağlaması onu bölüp duruyordu.
En sonunda Cathy dayanamayıp bağırdı.
"Çok uzağa gitmiş olamaz kendine gel Lucy! Otur oturduğun yerde ve beni bekle!"
Lucy'nin böyle yapması ve gereğinden fazla Cathy'nin onayını almak istemesi ister istemez onu sıkıyordu.
Hışımla telefonu kapatan Cathy kulübeden çıktı. Danny ona döndü.
"Ne oldu? Lucy mahkumlardan birini mi kırbaçlıyordu?"
"Hayır- ne? Ne diyorsun?"
"Mahkumlara bir şeyler yapıyorsunuz ama bu önemli değil. Ne olmuş?"
"Günahkarlardan biri kaçmış."
"Böyle bir hapishanede pek şaşırtıcı değil."
"Ben gidiyorum."
"Hapishaneye mi? Neden?"
"Lucy'e onun hatası olmadığını söylemek için!" kıkırdayan Cathy Danny'e el salladı.
"Yarın görüşürüz doktor."
Danny ona cevap vermedi. Sadece gidişini izledi. Cathy biraz garipsedi ama çok umursamadı. Önce Lucy ile konuşması gerekiyordu.

Danny rüzgarlı bu günde tek başına kalmıştı. Her zaman olduğu gibi.
Giysisini sıkıca kendine çekti ve evinin yolunu tuttu.
İçeri geldiğinde ışıkları açtı. Birkaç lokma yemek yedikten sonra salonda mahkumların, Cathy'nin deyişiyle 'günahkarların' dosyalarını inceledi.
Birden kendisini Gray'in Cathy'e bir kurban seçmesini söylemesi hakkında düşünürken buldu. Lucy'i öldürse hiç fena olmazdı.
Gitgide Lucy'e karşı hissettiği çekememezlik duygusu daha çok gün yüzüne çıkıyordu.
Sürekli Cathy ile takılması yetmezmiş gibi kendi aptallığı yüzünden şimdi Cathy onun için bu soğuk havada hapishaneye geri gidiyordu.
Danny'nin kaşları istemsizce çatıldı.
Umuyordu ki o ölürdü. Yoksa onu kendi katına hapsedip gözlerini almaktan çekinmeyecekti.
"Ne de olsa Cathy bunu asla öğrenemez."
Danny gözlerini genişçe açarak bu düşüncesini seslice söyledi.
Ağzından hafif bir kıkırdama çıktı ve işine geri döndü.

O sırada...

Cathy hızlı adımlarla hapishaneye girdi. Lucy onu görür görmez gözyaşlarıyla ona gitti.
"Cathy!"
Lucy ona sarılırken Cathy derin bir iç çekti.
"Lucy. İyi misin?"
"Ha? Ben mi? Ben iyiyim ama-"
"Tamam önemli değil. Bu kadar telaş yapmana gerek yok. Onu eminim yakalayacaklardır."
Cathy ona gülümsedi. Lucy'nin yanakları kızarırken bir yandan da ona bakıp gergin bir şekilde duruyordu.
"Sen öyle diyorsan öyledir Cathy."
Cathy ellerini ona götürerek Lucy'e sarıldı.
"Elbette öyle. Şimdi ağlamayı kes. Yarın günü birlikte geçirelim. Ne dersin?"
Lucy Cathy'nin bu teklifiyle daha da kızardı. Buna aşırı sevinmişti.
"T-Tamam."
Cathy ona onu evine kadar bırakmayı teklif etti ve beraber hapishaneden gittiler.
Lucy istemeye istemeye sordu.
"Doktor Dickens nerede?"
"Ah o mu? Eve gitmiştir nereden bileyim?"
Lucy başını salladı.
Bir süre sessizliğin hakim olduğu ortamda sonunda sessizliği evine varan Lucy bozdu.
"Teşekkür ederim. Yani beni evime bıraktığın için. İstersen kalabilirsin yani-"
"Ah hayır hayır. Gitmeliyim şimdi Lucy. Sana iyi geceler."
"Sana-Sana da."
Lucy, Cathy gözden uzaklaşan kadar kapıda bekledi.
Cathy yolda yürürken birden önüne kara bir kedi çıktı. Karanlıkta bunu bir gölge sanan kadın dengesini kaybedip yere düştü.
"Ah!"
Hızla kalkan kadın üstünü başını düzeltti ve eve gitti. "Nelerle uğraşıyorum şuna bak!"
Ama kendi evine değil.

Danny sonunda tüm dosyalarla olan işlerini bitirmiş biraz dinlenmek için salona gidip koltuğuna uzanmıştı. On beş dakika sonra kapısının çalınmasıyla dinledirdiği gözlerini açtı ve kapıyı açmaya gitti.
"Kim o?"
"Benim. Cathy."
Şaşıran doktor kapıyı açtı. Cathy tek bir kelime bile söylemeden içeri geçti.
"Ne kadar güzel bir akşam değil mi Cathy?" ifadesiz yüzüyle bunu söylemişti Danny.
"Boşver geceyi. Yardımına ihtiyacım var doktor."
"Yardım mı?"
"Evet."
Cathy az önce Danny'nin oturduğu koltuğa oturdu. Bacak bacak üstüne atıp ona döndü.
"Lucy'i öldüreceğim."

__________________________________

Cathy ne yapıon aq

Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi şuraya alalım 👉🏻