Princess in Disguise

Princess in Disguise (Chapter 8 )

Princess in Disguise: his life

Napangaga talaga ako nang magsalita siya, i mean hindi naman sa you know, pero, si jace na dalawang araw ko nang hindi naririning na nagsasalita, atlast! Nagsalita na! IPAGDIWANG!

Kahit nga anong pigil ko na ayaw ko sayo, di siya nakikinig...

Dapat ba akong matuwa dahil nagsalita na siya o dapat ko siyang batukan sa narinig ko.

Sorry dun sa debut mo, ginawa ko lang naman yon kasi, ayaw ko nga sayo, baka kasi, pag ginawa ko yon, baka maintindihan niya na ayaw ko talaga sayo.

Aaaarg! Makabatok nga dito sa taong to! Pabalikbalik nayang ayaw ko talaga sayo ah! Nakakabwesit na. Hindi nalang ako nagsalita at baka ano pa ang masabi ko sa kanya. Hinayaan ko nalang siya magkwento.

Sorry talaga, alam mo---

At nagsimula na siyang magkwento sa buhay niya.

May girlfriend ako, ang pangalan niya, Rosella. Ang ganda naman nang pangalan niya, prinsesa siguro siya. Isa lang siyang simpleng tao, nakatira siya sa village kasama ang kanyang pamilya, nagtitnda sila nang tinapay, cake, at kung anu-ano pa. Nung una palang, hindi na gusto nang pamilya ko ang pamilya ni Rosella, pati na siya. mali pala ang ini-isip ko. 1 year na ang relasyon namin, nung nalaman ko na magiging fiancee kita, pinaglaban ko siya, sinubukan kung tumkas kasama siya at tinalikuran ang pagiging prinsipe ko pero, nahuli kami nang mga guards na naghahanap sa'min. Kinulong ako sa kwarto ko nang ilang buwan, habang si Rosella, alam ko na nasasaktan na siya, dahil may namumuo nang luha sa mga mata niya, first time kong makakita nang lalaking umiiyak ah, exciting to, jace, tuloy molang yan! xD pinatapon ni papa sa isang lugar kung saan lahat nang naninirahan dun, ay ipinatapon rin dahil lumabag sila sa isa sa mga batas na makipag relasyon sa isang prinsipe o prinsesa, habang ang pamilya niya, tinanggalan nang trabaho, bilang parusa. Umiyak na siyaaaa! Ipagdiwang! :D naguguilty nga ako, kasi nung dumating ako sa buhay niya, nagkanda letse-letse na ang buhay niya, sana, hindi ko nalang pinairal ang pagmamahal ko sa kanya, sana hinayaan ko nalang na mawala ang nararamdaman ko sa kanya. Sana tahimik ang buhay nila ngayon, sana hindi nila pinatapon si Rosella sa TOTFL (totfol) at hindi sana mawawalan nang t rabaho ang pamilya niya. Agad naman niyang pinunasan ang luha na tumulo na sa mga mata niya at patuloy parin ang pagmasid sa mga horizons.

Ah, Jace? Agad siyang lumingon sakin at naghihintay sa susunod kong sasabihin. Ano yong TOTFL?

yon ang lugar na tinatawag nilang The Town Of The Forbidden Law. Aniya na patuloy parin ang pagmamasid sa mga horizons.

Ahp, bakit mo plaging pinagmamasdan ang dagat tsaka ang mga horizons nayan? natanong ko bigla.

Narinig ko naman na tumawa siya nang mahina.

Kita mo yon? Sabay turo niya sa isang maliit na horizon na medyo may kalayuan. Diyan pinatapon si Rosella kasama pa ang ibang tao na lumabag sa batas.

Mmm... Sabay kagat sa lower lip ko, o-okay kalang?

Yumango siya. Ou naman, nangyari na eh. -Jace

S-sorry ah, hindi kasi ako marunong mag apply nang comfort eh. Ngayon palang ako nakakita nang tao na umiiyak at nasasaktan sa harap ko.

Lumingon siya sakin at ginulo ang buhok ko. Okay lang yon, kahit na wala kang kwentang kasama dahil wala kang alam sa mga bagay-bagay, okay lang. Ayfeelya! Sabay tawa nang mahina.

Batukan kita eh. >_< tama bang sabihin yon? Ha?

Tawa lang kami nang tawa habang pinagmamasdan ang paligid namin.

Ang sklap pala nang buhay niya.