Princess in Disguise

PID: 23

a/n: hindi ko na po bibigyan ng clue para thrilling.  MWAHAHAHAHA! >:D

I will dedicate this chapter to apriljoycagasjimenez. 

Anyways, Enjoy reading.  :)

Nandito ako ngayon sa ground school naka upo sa damohan, break time kasi eh mamaya pang 9:30 ang sports namin.

Haaaaay, napaka fresh ng hangin. Haaay...

Napapalibotan kasi ang academy ng mga puno.

Ang sarap matulog.  :)

Kaya humiga ako sa damuhan, nilagay ko ang wrist ko sa likod ng ulo ko para maging unan ko at pumikit.

Good night to me.  :)

Zzzzzzzzzzzz.....

ARAY!

napabangon ako bigla at napahawak sa tiyan ko agad ko namang nakita ang bola na nagpagulong gulong sa tabi ko. Agad kong kinuha ito at tumayo, i scan the whole area para sugurin kung sino ang may gawa nun. Nakita ko naman si Dave na naglalakad patungo dito.

I gritted my teeth at pinag bangga ko ang kaliwang  palad ko sa bola na hawak ng kanan kong kamay.

Nung nakalapit na siya, tinignan ko siya ng may nanlilisik na mata.

Binato ko ang bola sa tiyan niya pero na sangga niya agad.

Bad mood na ako ngayon! Dahil sa kanya!! Argh!

Agad kong kinuha ang bag ko at padabog na umalis sa harap niya.

Hoy, san ka pupunta oe. Rinig kong sabi niya.

HOY DAVE YONG BOLA! Sigaw naman nung ka laro niya ng soccer.

Oh! Mamaya na ako maglalaro, may gagawin pa ako. Sabi niya at tumakbo palapit sakin at sinundan ako, ano bang problema ng mokong na to? >_

Hoy! Sabi niya, binilisan ko naman ang takbo ko.

Hoy, masakit ba? Sabi niya.

Sa galit ko agad kong binagsak ng malakas ang bag ko sa damohan at hinarap siya.

Tang*ina! Kung ikaw kaya mabagsakan nang bola sa tiyan nang hindi ka nakaready sa tingin mo ba hindi yon masakit?! Ha?! Sigaw ko sa kanya.

Syempre masakit. -siya

Yon naman pala eh, bat nagtanong ka pa?! Alam mo gago ka rin eh no? Ang bobo mo!!! -ako

Napalitan naman agad ang nakakaloko niyang ngiti ng seriosong mukha.

Ako bobo? Cold niyang pagkasabi. Pati ba naman ikaw sabihan akong bobo, una yong pamilya ko, tapos nakikisali ka rin? Sege na! Bobo na ako! Ako na ang bobo! Bobo na si dave bryan nacario marcojos!! Ano? Ha? Are you happy now?! Tapos umalis na siya sa harap ko. Naiwan lang ako na dumbfounded.

Nakita ko naman si Kross na tumakbo papalapit sakin.

Anong nangyayari? Tanong niya. Nag-away kayo? Bakit?

Isa rin to eh, kung hindi palang mabait to binigyan ko na nang suntok tong nasa harap ko.

Sinabihan ko nang bobo, ayon nagalit. Siya naman kasi ang nanguna. Nabatohan ako nang bola sa tiyan. -ako.

Pinulot ko naman ang bag ko sa damuhan at pinagpag ito tsaka sinuot.

Ano?! Sigaw niya. Nasindak naman ako ng unti. Bat mo sinabihan nang bobo yon? Sundan mo siya dalii, mag sorry ka! - sabi niya na parang natataranta.

Anong meron? Bat ako magsosorry? Ni hindi nga siya nagsorry sa ginawa niya sa tiyan ko eh. Reklamo ko.

Eh kasi... *kamot sa batok* di kasi yon marunong magsorry eh. -siya

Anong hindi marunong magsorry?

Eh nawala naman na siya eh. Kaya hindi nalang din ako magsosorry. -ako

Hindi, magsorry ka, alam ko ang tambayan niya eh pagnagagalit siya oh kung ano man ang gagawin niya. Iba kasi yon magalit. - sabi niya sabay hila niya sakin, sumonod nalang ako.

Umabot ang ilang minuto ay nakarating na kami sa likod nang academy, bumungad naman samin ang isang abandonadong room, nag-iisa lang to dito. Lumang bodega ata to. Hinatid niya ako hanggang pinto at huminto kami dun.

Sege na, pumasok ka na. Makipagbati ka. Sabi niya at tumakbo na paalis.

I hold the doorknob and took a deep sigh, as i open it, no ones around. I step inside the old room and close the door slowly.

As i scan the whole area may narinig akong kalabog galing sa itaas. Agad naman akong kinabahan.

D-dave? I-is that you? Nanginginig na tanong ko.

Agad namang nawala ang ingay na yon.

Umakyat ako sa isang hagdan at sinilip ang nakabukas na pinto.

Dave? -ako

Anong ginagawa mo dito? Cold niyang sabi. Grabi, parang ibang dave ang nakikita ko ngayon, nakakatakot.

Dave, i--- look im s-sorry, hindi ko naman sinasadyang sabihan ka ng ganun. Galit lang talaga ako. -ako

Hindi ko naman sinasadya yong nangyari sayo, yong kasama ko yong sumipa nang bola, inutosan lang akong kunin yon. Bat pa palagi nalang akong pinagbibintangan? Wala naman akong ginagawang masama, bat ba palagi akong pinagsasabihan na bobo? Sabi niya.

Oh ayan channel, di daw siya ang sumipa so wala siyang kasalanan sayo, wag kasing Assuming!

Oo na oo na! Ako na ang may kasalanan wag ka monang umiksena dito, kita mo namang hindi ako marunong magcomfort eh. Tsk.

Why don't you sit? Sabi niya

Umupo naman ako sa kinatatayuan ko which is sa ilalim nang pinto, malay niyo lumindol edi safe ako.  :D

Hindi diyan dito. Agad niya namang pinagpag ang cemento na katabi niya. Lumipat naman ako at tumabi sa kanya.

Nakita ko naman na kinuyom niya ang kamay niya na puno nang dugo.

Anong nangyari diyan sa kamay mo? Tanong ko.

*smile* wala to, kunting sugat lang to. Sabi niya.

Inikot ko naman ang mata ko sa kwarto, nahagip ko ang dingding na may dugo. Napalaki namana ng mata ko, tiningnan ko ang kamay niya, balik sa ding-ding at tingin ulit sa kamay niya.

Ou na, sinuntok ko na ang pader, ganito talaga ako pag galit.