SILLAGE / JJK

1.0

(Danbi)

Laftan anlamayan birisi yüzünden burada sonsuza kadar kalacak birisi değildim..Her ne kadar artık benim hastam olmasa da bir psikolog olarak önceliğim karşımdaki kişinin sağlığıydı.

Üniversiteden mezun olduğumda bile bana öğretilen ilk madde: "Durum ve şartlar ne getirirse getirsin hastaya karşı her zaman ilgili ve iyi davranacaksın."

Her ne kadar hastaneden çıktıktan sonra hastalarımızı geri de bırakıyor gibi görünsekte aslında onlarda hikayeleriyle bizimle sonsuza dek kalıyorlar..

O hastaya..yani Jungkook'a kızamazdım çünkü elinde olmadan böyle davranıyordu..o bir şoka girdi ve içinde öylece debelenip duruyordu..birisi kurtarana dek te öyle kalacaktı.

Umarım birden fazla kişiliği ortaya çıkmadan olması gerektiği gibi tedavisini olurdu..Çünkü sonrası ölümle bile noktalanabilirdi..

Kafamda burayı terkederken bir sürü düşünceler vardı hepsi de hasta için olması muhtemel şeylerdi..ama o tedaviyi kabul etmediği sürece bu düşünceler bir boşlukta yok olup gidecekti..

Önüme düşen saçlarımı geriye attıktan sonra önümdeki kapının kolunu tuttuğum sırada arkamdan bir ses duymuştum..yerimde durmamı sağlayacak bir sesti bu..

"Doktor sana ihtiyacımız var."

Arkamı dönüp loş ışıklardan yüzünü zarzor gördüğüm adamın yanına adımlarımı yavaşça atarken anlık gelen gülümsemeyle hafifçe yukarıya kıvrılmıştı dudaklarım.

"Bay Yoongi! sizi arkamdan getiren şey tam olarak nedir?"

Yönelttiğim soru küstahça görünebilirdi ama Jungkook ve onun tavırları yüzünden sorduğum soru gayette olması gerektiği gibiydi..en azından her şeyi risk olarak algılayan bu ikisi için öyleydi..

"Jungkook kötü durumda..kafasına aldığı darbelerden dolayı bilinci kapalı."

Eğer şuan kabul edip gidersem uyandıktan sonraki hareketlerini gözlemleyebileceğim için hastalığını bulmam için de bana ipucu verecekti ama yine aynı şekilde gidersem başıma farklı türden de bir bela alabilirdim..

Biraz daha karşımdaki keskin gözleriyle beni süzen Yoongi'ye baktıktan sonra hiçbir şey demeden onun yanından öylece geçip gittiğimde o da arkamdan benimle geliyordu.

Jungkook'un dinlenmek için kaldığı soyunma odasına girdiğimde beyaz uzun bir koltukta öylece yatıyordu..Odanın içerisinde çekinerek ses etmemeye dikkat ederek yanına doğru yürürken yan taraftan çıkan doktoru görmemle adımlarımı atmayı kesip sağ tarafa çekilmiştim.

Doktor Jungkook'un yanına oturup gözlerini bir ışıkla kontrol ederken hafifçe başını sol tarafına çevirdikten sonra benimle konuşmaya başlamıştı.

"Sizi yanlış hatırlamıyorsam ring'in içerisinde görmüştüm."

Kafamla onaylayıp devam edeceğini düşünerek susmuştum.

"(Gülümseyerek) Pekâla, neyi merak ettiğinizi öğrenebilir miyim?"

Dikkatle hastayı incelerken, yönelttiği soruyla şaşırdığımı belli edercesine konuşmuştum.

"Ahh~ aslında hastayı tanıyorum ve geçirdiği kazadan sonra hasta da geçici belki de kalıcı bir şok oluştu..bu yüzden ring'e girip onun daha fazla darbe almaması için maçtan çekilmesi gerektiğini söyledim.Hepsi bu!"