0.4

1.7K 131 76
                                    

"Zeynep yoksa o olabilir mi?"

"Çağrı sen bu aralar çok saçmalamaya başladın o gitti yok artık anladın mı bunu kafana sok!"

"Geri dönmüş olamaz mı intikam almak istiyor olabilir." 

Deliricem gerçekten. Ayağa kalktım ve çalışma masamda ki su şişesini açıp bir kaç yudum aldım. "Olabilir değil mi o yüzden cevap vermiyorsun." su şişesinin kapağını kapatıp Çağrı'ya geri döndüm.

"Hayır olamaz tamam mı ailesi kalıcı olarak Amerika'da kalacaklarını söylemişlerdi. Rahatladın mı?"

"Hayır. Konu Efe olunca hiç bir zaman rahatlayamıyorum üzgünüm Zeynep."

"Sen onun sakat olduğunu unuttun galiba sakat hâli ile partiye gelicek fotoğraflarımızı çekicek bir de üstüne üstlük okula gelip-"

Elini dudaklarıma bastırıp beni susturdu. "Zeynep tamam anladım." elini dudaklarımın üstünden hızla ittim. "İyi güzel demek ki neymiş o değilmiş."

"Bilmiyorum ben hâlâ şüpheliyim."

"Çağrı?"

"Ne var?"

"Senin beyin sadece dersler de mi çalışıyor?"

Gözünü devirdi ve ayağa kalktı. "Efe'yi senden daha iyi tanıyorum bence bu kadar emin olma."
Bıkkın bir nefes verip geriye yaslandım. "Eminim ama. Neyse ne kapatalım Efe konusunu."

"İyi kapatalım illa ki tekrar açılıcak."

Cevap vermedim ve ayağa kalkıp çalışma masama oturdum. Çağrı'ya"Test çözücem kalıcaksan kal." dedikten sonra test kitabımı açıp masa da ki kalemi aldım. Soruyu okuyacağım an Çağrı test kitabımı kapattı ve bana doğru yaklaştı.

Nefesini hissettiğim de kendimi bozmaya çalışmadan gözlerinin içine baktım. "Bu konuştuklarımızı unutma Zeynep. Efe'yi unutma." son kez gözleri yüzüm de dolaştı ve geri çekilip odadan çıktı.

"Kahretsin ya!"

Dirseklerimi masaya dayayıp yüzümü sıvazladım. Lütfen sen olma Efe, lütfen.

***

"Of be benimkiler dönüyormuş."  diyerekten yanımıza oturan Ege'ye kaydı bakışlarım. "Hadi be bende hafta sonu senin evde kendi aramızda partileriz diye düşünmüştüm." Hayalleri suya düşmüş edası ile telefonun da kafasını kaldırdı Berk.

"Of be iyi olurdu vallahi."  diyen Arap'ın kafasına kalemim ile vurdum. "Şu parti işlerini bırakıp ders çalışın azcık, arkanızı toplamaktan bıktık Çağrı ile."

"Bu aralar sana cok katılıyorum Zeynep."

Çağrı'nın sesini duymamla yanıma da ki sandalye'nin çekilmesi bir oldu. "Zeynep haklı biz 3 yıldır bıktık siz bıkmadınız."  Oflayıp Duru'nun omzuna kafasını koydu ve kollarını aynı şekil Duru'nun beline sarıp küçük çocuklar gibi Duru'ya sokuldu. Duru ise dudaklarını büküp sevgilisi'nin saçlarını okşamaya başladı.

Gülerek gözlerimi devirdim bu görüntüye ardından kantine giren Ozan ve Melisa'ya gördüm. Gülüşerek masaya oturdular. Bizim masayı kontrol ettim.

hate||• zeyçağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin