Kryptonite(You will never be my 'kryptonite' )

Part 25

Zawgyi :

ဇာပန အခမ္းအနားလဲ ၿပီးစီးသြားၿပီး အရာအားလံုးလဲ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသြားသလို မယ္ေတာ္ႀကီး ေသတမ္းစာ အရေၾကာင့္လဲ ပရီယာ ကို ဟြာလန္းဘက္က လက္ခံေပးၾကသည္။

" ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ ပရီယာ "

ၾကာကန္အလယ္ကအေဆာင္ေတာ္မွာ ထိုင္၍ရိုစ့္အန္းကိုေစာင့္ေနစဥ္ ၾကာပန္းမ်ားကို ေငးရင္း အတိတ္တို႔ကို ေတြးေနမိရာက ရိုစ့္အန္းအသံေလးေၾကာင့္ အေတြးတို႔ လြင့္ပ်ံသြားသည္။

အသံေလးနဲ႔အတူ စားပြဲကိုေနာက္ခိုင္းကာ ၾကာပန္းတို႔ကို မ်က္နွာမူထားသည့္ ပရီယာ့ မ်က္နွာေရွ႕ကို ရိုစ့္အန္းက မတ္တပ္လာရပ္သည္။

ထိုင္ရက္မို႔ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ရိုစ့္အန္းကို ေမာ့ၾကည့္၍ ပရီယာ ၿပံဳးမိသည္။

ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ ရိုစ့္အန္းခါးေလးကို အသာဆြဲၿပီး ရိုစ့္အန္း ဗိုက္နားကိုမွီ၍ ခါးတို႔ကို ဖက္တြယ္ထားတဲ့အခါ ရိုစ့္အန္းက ပရီယာ့ ေခါင္းကေလးကို ညင္သာစြာပြတ္သပ္ေပးလာသည္။

" ခ်စ္လိုက္တာ "

ပရီယာ့စကားသံကိုၾကားေတာ့ ရိုစ့္အန္းက ညင္သာေသာအၿပံဳးကို ၿပံဳး၏။

" တစ္သက္လံုး ရိုစ့္အန္းအနားမွာ မေနရမွာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္မိခဲ့ရလဲ ရိုစ့္အန္းသိလား "

ရိုစ့္အန္းက နႈတ္ဆိတ္လ်ွက္ ပရီယာ့ေခါင္းကေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနၿမဲ

ရိုစ့္အန္း ခါးကေလးကို ဖက္တြယ္ထားရာမွ ေျဖေလ်ွာ႔ၿပီး ပရီယာ့ေပါင္ကိုပုတ္ျပေတာ့ အလိုက္သိသူက ပရီယာ့ေပါင္ေပၚေဘးေစာင္းေလးထိုင္လာခဲ့သည္။

" ငယ္ငယ္တုန္းက ပရီယာက သိပ္ကုိအင္အားႀကီးမားခ်င္ခဲ့တာ နိုင္ငံက ေသးငယ္ၿပီး အင္အားမရွိလို႔ အျပစ္ဒဏ္ခံစားေနရတယ္လို႔ ေတြးမိၿပီး အၿမဲတမ္း အင္အားႀကီးမားခ်င္ခဲ့တာ "

ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းကို ေျပာျပေနသည့္ ပရီယာ့ မ်က္နွာကေလးကို ရိုစ့္အန္း အနီးကပ္ေငးၾကည့္ေနမိၿပီး ပါးျပင္ေဘးက ဆံႏြယ္နက္နက္ကေလးတို႔ကို လက္ညိဳးေလးနဲ႔ တယုတယ ေနရာခ်ေနမိသည္။