6 ⋄ Kan, Korkmak ve Koşmak

5.1K 272 65
                                    

Bu bölüm için çok heyecanlıyım çünkü çoğu kişinin Emirhan'ın hastaneye gitmemek istemesinin sebebini istismara uğradığının anlaşılmasını istememesi olarak gördüğünü düşünüyorum.

İyi okumalar!

Emirhan'dan;

Eskimiş demir kapıyı açtığımda gelen hafif gıcırtı sesiyle yüzümü buruşturdum. Işık girmeyen ve neredeyse tamamen karanlık olan koridora bir adım atıp kapıyı arkamdan sertçe kapattım. Çıkan gürültülü sesi umursamadan kilitledim ve mutfağa geçtim. Elimdeki ilaç kutusunu tezgahın üstüne bıraktım ve boş olacağını bilerek kapağı açtım. İki üç yumurta, en köşedeki poşette birkaç domates, kahvaltılığın içinde de zeytin ve peynir vardı. Kırık camın üzerinden saati okudum.

17.56

Yaklaşık 10 dakika içerisinde burada olacaktı ve benim yumurta pişirip yeme imkanım yoktu.

Eğilip poşetteki domatesleri kontrol etmek istedim, iki üç taneydi zaten. Çürük olduklarını görünce yüzümü buruşturup kahvaltılıkların kapağını açtım. İkisi de küflenmişti. Kapakları geri kapatıp ilacı çöpe attım.

İlaçtan daha önemli şeyler vardı, sarhoş bir şerefsizle denk düşmemek gibi.

Normalde bana bu kadar kötü davranmazdı ancak son iki haftadır bayağı sinirliydi ve sürekli sarhoş olup geliyordu. Artık düzgünce, o evde yokken bir şeyler yediğim dönemden eser kalmamıştı. Çok az şey yiyordum ve kemiklerimin sayıldığını fark etmiştim.

Fazla güçsüzdüm.

Telefonumu da elime alıp koridorun en sonundaki odama geçtim ve arkamdan kilitledim. Üstümdeki montu çıkarıp bir kapağı çıkık olduğu için tam kapanmayan dolabımın altına yerleştirdim. Çantamı da kenara bıraktım ve telefonumu şarja takıp yatağın yanındaki komodinin üstüne koydum. 

Açelya ile konuşmamın üzerinden iki gün geçmişti ve üçüncü günden neredeyse sakat kalmıştım. Onunla konuşmak istiyordum ama faturayı ödemediğim için paketim dondurulmuştu ve o parayı karşılamak için çalışmam gerekiyordu.

Bana kalsa şimdiden kendimi parçalamıştım da neyse, şarkıyı merak ediyordum.

Kendime bir iş bulup bir aylığına da olsa çalışmam gerekiyordu. Günlük veya haftalık almam lazımdı ki konserden önce konuşabileyim.

Benim gibi birisini kim işe alır ki?

Muhtemelen kimse...

Üstümdeki hırkaya iyice sarılıp ince yorganımı kendime çektim ve demir kapının açılma sesini duyarak gözlerimi kapattım. Bu sefer kurtulmuştum.

Hastaneye götürülmediğim için şanslıydım, 18 yaşında olsam da başım ciddi ciddi belaya girerdi.

Ne olursa olsun hastaneye girmemeliydim.

Kanımda dolaşan uyuşturucunun fark edilmesine göz yumamazdım.

Sırtımdaki ağrı yüzünden yüz üstü yatağıma gömüldüm ve uykuya dalmak için çabaladım.

×

Acıyla gözlerimi açtığımda ağzımdan kısık bir inilti çıktı. Yavaşça yüz üstü uzandığım yataktan doğruldum ve alnıma yapışan sarı telleri arkaya ittirdim. Yüzüm sırılsıklam olmuştu. Gece sürekli ağrılarımdan dolayı uyanmıştım bu yüzden düzgün bir uyku çekememiştim. Küçük kirli penceremden dışarıya bir bakış attığımda havanın hâlâ karanlık olduğunu fark ettim. Bir iki saate güneş çıkardı muhtemelen. Ay henüz batmamıştı. Eylül ayı, artık havalar kararıyordu.

Bilinmeyen Numara | BxB [+18] (Slow Update)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin