SİYAH 2

.S. 3

Uzun sürdüğü için üzgünüm. Hayatımda olan ani büyük değişiklikler yüzünden bölümlerin gelmesi uzadı. Ama umuyorum ki artık devamlı gelmeye başlayacak. 

Bu yolda yanımda olup bana destek çıkan yakınlarıma ve okurlarıma teşekkürlerimi sunuyorum. İyi ki varsın Siyah ailesi ❤

🖤

Küçük yıldızı doldurmayı unutmayın ^^

-Music: The Neighbourhood - Leaving Tonight

Keyifli okumalar 📖

*****<Üçüncü Bölüm>*****

Kolumun ağrısı ile yüzümü buruşturdum. Gözlerim ağırlaşmıştı, zorla açmaya çalıştım gözlerimi. Beyaz tavan karşıladı önce beni. Hiçte sevmem uyanır uyanmaz beyaz tavanla bakışmayı. Soluma döndüğümde Asrın'ın derin bir uykuda olduğunu gördüm. İlk kez benden önce uyanmamıştı. Yüzünü incelerken gözüm sağ koluna kaydı. Bir bez ile sarılıydı. 

Vurulmuş muydu?

İçime dolan endişe ve korku ile yutkundum. Uyandırıp sorular sormam gerekiyordu ama uyandıramazdım. Hayır kıyamadığım için değil derin bir uykuda olduğu için...

Biraz geri çekildim ve sırtımı yatak başlığına yaslayıp onu izledim. Uzun kirpikleri gölge gibi uzanmıştı göz altlarına. Durup dururken onu betimlemeyi özlemiştim sanırım. Zaten kim sevdiğini betimlemek istemezdi ki?

Sevdiğini?

Sanki hissetmiş gibi açtı gözlerini. Kocaman esnedi. Gözlerini kırpıştırarak bana baktı. Elini kaldırdı ve kafamı tuttu. Bir anda kafamı göğsüne kounca küçük çaplı bir çığlık attım.

"Ne yapyorsun be?!"

"Şştt!"

"Ne şştt!?" kafamı kaldırdım ve sinirden alev saçan gözlerimle ona baktım. "Ne yaşandı dün? Koluna ne oldu anlat!"

"Önce bir sesini kıs. Kafam ağrıyor zaten!"

Ona cevap vermek ile uğraşmayıp sadece bakınmakla yetindim. Gözlerini devirdi ve oturur pozisyona gelerek kollarını birbirine bağladı. "Kendisi beni çok sever(!) Silahlarla karşıladı beni. Hiç beklemeden silahı çekince ona önüne atlayan üç adamını vurdum. Sonra ortadan kayboldu tabiki. Neyse ki bacağına ateş etmeyi başarabildim."

"Kalbini vurmak varken?"

"Üzerime on elden ateş edilince ancak bacağını vurabildim. Sen bunu bile yapamazdın."

"Sen öyle san! Ben bir kere gözüm kapalı iki şey vurdum.."

"Ney?"

"Şey işte..."

"Ney işte?"

"...Geyik."

Dudaklarını birbirine bastırdı. Sanki gülmemek için zor duruyordu! Bir süre sonra kıkırdayınca koluna vurdum.

"Ah!" Bir an yaralandığını unuttuğum için acıma hissi geldi bana.