Epi-72

15 2 0
                                    

අපි හිමින් හිමින් මුහුද දිහාවට පියවර තිබ්බේ වැල්ලට රිදේවි වගේ ඒ තරම් හෙමින් පරිස්සමෙන් ,

බනී මගේ අතින් අල්ලන් හිටියේ මාව අත ඇරිලා මඟ ඇරිලා යයි වගේ,

ඒ තරම් තදින්,

හැබැයි මට රිදෙන්නෙ නැති විදිහට...

කොහොමද අපි මෙහෙම මේ තරම් ළං වුනේ,

කවදා ඉදළද අපේ හිත් එකිනෙකාට මෙච්චර ලෙංගතු වුනේ,

ජියොන්ශි ,

නෑ නෑ බනී,

බනී සහ රූ,

කවදද අපි අපිටම මෙහෙම කතා කරන්න හිතුවේ....

දෙයියනේ හීනයක්වත්ද මේ........

මමත්.. [COMPLETED]Where stories live. Discover now