Revenge | Taelice

1.3. the end

Tom Odell - Another love

2015, 3 mayıs

"Neden bana bunu yapıyorsunuz? Size ne yaptım ben?"
"Dur bir düşünelim...Acaba okulda kendini popüler sanan 'pick me' olduğun için olabilir mi?"

Yerde uzanan bedenini duvardan tutunarak kaldırmaya çalıştığında Mina'nın attığı tekmeyle yeniden yere düştü. "Zorbasınız siz, hayatımda gördüğüm en zorba insanlarsınız."
"Bak hala konuşuyor. Bence biz bunu susturalım Mina, ne dersin?"
"Aklında iyi bir fikir varsa neden olmasın."

Sinsice birbirimize gülümsediğimizde Wonyoung anlamaz gözlerle bize bakıyordu.
"Ne yapıcaksınız bana?"
"Biraz eğleneceğiz bebeğim."
Mina'yla Wonyoung'un kollarından tutup kaldırdık. Daha fazla bağırmasını engellemek adına ağzını bantladığımızda sadece çırpınma sesi geliyordu. Aslında istediği kadar bağıra bilidi. Sonuçta şu anda okulda kimse yoktu. Biz hariç.

Arabanı okulun arka kapısının önüne getirip Wonyoung'la beraber arabaya bindik. Bu sırada ağzı bağlı olmasına rağmen bağırmaya çalışıyordu. Mina arabanın sürücü koltuğuna, bense arkaya Wonyoung'un yanına oturmuştum. Kapıyı açıp kaçmasını engellemek için bağladığımız ellerini açmaya çalışıyordu. Tabii sadece çalışıyordu.

"Lalisa, şunun ağzını açsana, ne demek istiyormuş öğrenelim."
"Peki...Ağzını açıyorum ama fazla konuşursan kapatırım Wonyoung."
Elimi ağzındaki banta götürüp çektiğimde konuşmaya başladı.
"Abim beni bulacak ve sizi mahvedecek. Bu yüzden şimdi durun."

Dediği şeye Mina'yla bir kahkaha patlattığımızda yine yalvarır şekilde bize baktı. "Abin seni arayacak ama asla bulamayacak tatlım."
"Neden bana bunu yapıyorsunuz?"
"Okulda biz yokken haddini bilesin diye. Duyduğuma göre Jimin'e yaklaşmışsın. Yaşamak istiyorsan bir daha yapma." Mina'nın tehtidjar konuşmasından korkmuş olacakki bir daha konuşmadı.

Bu sırada istediğimiz yere ulaşmıştık. Gizli mekanıma gelmiştik. Arabadan inip Wonyoung'un kapısını açtık. O da indiğinde karşımızdaki kulubeye doğru sürüklemeye başladık. Kulubeye ulaştığımızda kapısını açıp Wonyoung'u içeri ittik. Arabadan aldığımız bantla ağzını kapatmamıza rağmen bağırmaya ve kurtulmaya çalışıyordu.

"Bir kaç gün burada kal, belki aklın başına gelir."
Deli gibi bağırmasını ve ellerini çözmek için çırpınmasını umursamadan kapıyı kapatıp oradan ayrıldık.

İşte o anda hayatımın en büyük hatasını yapmıştım. Ben sadece hırslarım için hayatımın ilk kurbanını vermiştim.

3 gün sonra