Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsanlar çok korkunçtu. Hiç düşünmediğimiz kişiler hiç düşünmediğimiz şeyleri o kadar kolay bir şekilde yapıyordu ki, şaşırıyorduk.
Her gece rüyalarıma girdiği yetmiyormuş gibi şimdi de hayatıma girmişti. Hayatımın her anında aklımda sadece o vardı. Şimdi de uyanır uyanmaz onu düşünmeye başlamıştım.
Keşke partiden öylece çekip gitmeseydim. Onunla konuşurdum. En azından bana bir açıklama yapardı. Bunu yapmalıydı. Bir açıklamayı hakkediyordum.
Aklımı o ele geçirmişken kapının çalma sesini duymamıştım. "Lalisa, uyanmışsın. Bana bir açıklama yapman gerekmez mi?" "Kapıyı çalsaydın anne." "Çaldım, duymamışsın. Neyse bana bir açıklama borçlusun. Dün gece partiden niye öylece çekip gittin?" "Sence anne, sence niye çekip gidebilirim? Onu gördüğüm için olabilir mi? Açıklama yapmalı olan sensin. Niye beni oraya götürdün? Onu görüp gerçeklerle yüzleşeyim diye mi?" "Evet, tam da bunun için." yatağımın yanına yaklaşıp ellerimi tuttu "Unut onu güzelim. Önünde güzel bir hayat var. Hayatını yaşa. Bak o mutlu. Sen de mutlu ol." "Benim mutluluğumu çalarak mutlu oldu, anne. O kız benim hakkettiğim kişiyle benim hakkettiğim hayatı yaşıyor." "Güzeli-" "Ben bu ilişkiye yıllarımı verdim anne. O kızsa sadece bir aydır Taehyung'la birlikte. Taehyung başlarda mükemmel bir insan değildi. Onu ben mükemmel yaptım. Onu ben bu hale getirdim. Şimdi de o kız benden sevgilimi çaldı. Bunun bedelini ödeyecek." "Bana ban Lalisa. Saçma sapan şeyler yaparak ailemizin itibarını düşürme." "O beni terk ettiği an ailemizin itibarı düştü zaten anne. Bir de babam babasıyla hala ortak." "Lalisa kafanda kurma. Siz anlaşamadığınız için ayrıldınız, seni terk etmedi." "Etti anne. Her kese anlaşamadığımız için ayrıldığımızı söyleyip beni terk etti." diyerek ayağa kalkıp banyoya gitmiştim. Girer girmez gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Taehyung beni böyle bir halde bırakmıştı.
Duş alıp üzerimi giyindim. Aynanın karşısına geçip makyaj yapmaya başladım. Onu özlüyor ve onun için ağlıyor olabilirdim ama bunu kimse bilmemeliydi. Ben her kesin gözünde mükemmel Lalisa olarak kalmalıydım.
Ayakkabılarımı giyinip çantamı aldım. Odamdan çıkıp aşağıya indiğimde annem ve babam kahvaltı masasında oturmuşlardı. Onları umursamadan evdeb çıkmak istiyordum ki babam beni fark edip konuştu. "Lalisa, kahvaltı etmeyecek misin?" "Bugün dışarda yiyeceğim. Size afiyet olsun."
Zaten dün yüzünden gayet sinirliydim. Bir de annem ve babanın saçma sapan konuşmalarını duymak gibi bir niyetim yoktu.
Arabama atlayıp Mina'yla buluşacağımız mekana geldim. İçeri girdiğimde Mina masalardan birinde oturmuştu. Yanına gittim. "Beni daha önceden uyarman gerekirdi. Üstelik bize gel film izleyelim yalanıyla değil." "Suçlu ben miyim, Lalisa?" "Hayır ama... Neyse, bir şeyler içelim." "İyi olur."
