İÇİMDEKİ YABANCI

Leyla'nın Hayatını değiştiren olay

-Günaydın.

Bir sessizlik vardı...

Leyla bir daha seslendi:

-Günaaayyyyydddııınnn, kimse yok mu?

Sabahın ilk ışıkları ile işe gitmek için yola koyulan leyla her sabah uğradığı sokağın köşesindeki pastanenin kapısında dikilmiş içerisini süzüyordu. Yaşlı bir çifte aitti burası her sabah buradan poğaçalarını alır işe öyle giderdi. Hem yolunun üzeriydi hem de buradaki çift ürünlerini kendileri yaptıkları için diğer pastanelere göre daha farklı bir tadı vardı leylaya göre... Öyle ana caddede bir yer değildi fazla müşterisi de yoktu ama gelirleri yaşlı çifte yetiyordu.

Diye düşündü leyla kapıda dikilirken bu arada hala dükkânın tezgâhında kimse belirmedi herhalde içerideler diye düşündü leyla fazla önemsemedi geri dönüp kapıyı çekti ve yoluna devam etti.

Bütün gün çok yoğun bir gün geçirmişti, bir pazarlama şirketinde çalışıyordu ve sürekli insanlarla görüşmeler yapıyordu.

Leyla işini severek yapıyordu yeni insanlarla tanışmak onlarla sohbet etmek hoşuna gidiyordu hem yeni insanlar tanıyor hem de bir şeyler satarak onların ihtiyaçlarını karşılıyordu buda onu mutlu ediyordu.

Akşamüzeri işten çıktı ve her zaman olduğu gibi direk evinin yolunu tuttu hafta sonları haricinde aksamları pek dışarı çıkmayı sevmiyordu. Sokağın basına geldiğinde bir kalabalık gördü. Biraz yaklaştığında her sabah poğaça aldığı pastanenin kapısından iki ceset çıkarıldığını gördü şaşırmış ve üzülmüştü. Çıkarılan cesetlerin pastanenin sahiplerine ait olduğunu öğrendiğinde üzüntüsü biraz daha arttı. Ne olmuştu nasıl olmuştu...

Kalabalığa doğru ilerledi konuşmalara kulak kabarttı. Olay dün gece olmuştu. Yaşlı çift acımasızca öldürülmüştü. Olay yeri inceleme ekipleri her yeri titizlikle inceliyor tüm kanıtları toplamaya çalışıyorlardı. Sabah daha kapısında dikildiği dükkâna şimdi 10 metreden fazla yaklaşamıyordu. Derin düşünceler içinde evinin yolunu tuttu.

Camın kenarına oturdu dışarısını seyrederken yaşlı çifti düşünmeye başladı. Neden öldürülmüş olabilirlerdi. Çok fazla tanımıyordu her sabah uğrardı fakat isimlerini dahi bilmiyordu yaşlı çift çok konuşmayı sevmezlerdi oda fazla üzerinde durmamıştı ama şimdi bu durumu düşünmeden edemiyordu.

Bu konu hakkında daha çok şey bilmek istiyordu sanki içinde hep bir şeyler onu bu konu üzerine doğru itiyordu

Saat gece yarısını çoktan geçmişti leyla bir turlu kafasını boşaltım oturduğu yerden kalkamamıştı sonunda bir karar verdi yarın sabah ilk iş polis karakoluna gidip konuyla ilgili bilgi talep edecekti. Yatak odasına doğru ilerledi yatağına uzandı gece lambasını yaktı kendini bildi bileli karanlıkta uyuyamazdı aslında karanlıktan korkmuyordu ama çocukluktan kalma bir alışkanlıktı onunkisi...

Şehir merkezine yakın bir apartmanın çatı katında yalnız yaşıyordu okulunu bitirdikten sonra şehir hayatı ve şehir yasamı onu bu küçük ama şirin çatı katına çekmişti. Ailesi şehir merkezine yakın bir kasabada oturuyordu ve ailesinin tek çocuğuydu. Bundan dolayı da biraz şımarık büyütülmüştü. Ne zaman başı sıkışsa annesi babası yanında bitiveriyordu. Beklide biraz bundan sıkılmıştı leyla. Bundan dolayı belki de yalnız yaşamayı seçmişti. Aslında kasabanın gençlerinin çoğu da şehir merkezine gelip yerleşiyordu. İş imkânları çok daha fazla olduğu için böyle bir yola başvuruyorlardı. Aslında leyla kasabasını çok seviyordu. Bahçesinde oynadığı evlerini hiç bir zaman bırakıp gitmek istememişti. Ama hayat onu buralara getirmişti. Şımarık büyütülmüş olabilirdi ama bir o kadarda saygılıydı. Hiçbir zaman ailesine karsı saygısızlık etmemişti. Her fırsatta ailesini arar ya da ziyarete giderdi.